Η διαπάλη «ισχύος» μεταξύ συστημάτων

«Παλαιό» εναντίον «νέου» και όποιος αντέξει!

Τι σχέση μπορεί να έχουν, θεωρητικά, η διαδικασία για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών, η ακρόαση από τη Βουλή της εισαγγελέως Τσατάνη, η ψήφιση του νόμου για την απλή αναλογική, η εξεταστική για τα δάνεια κομμάτων – μέσων ενημέρωσης, οι αποκαλύψεις για το μισθολόγιο των golden boys στην ΕΠΟ, η αλληλογραφία κυβέρνησης – Κομισιόν για την Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών, η επικείμενη εκδίκαση της υπόθεσης των καρτέλ δημοσίων έργων από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η υπόθεση των εκβιαστών, οι εξελίξεις στις τράπεζες, το ξήλωμα του Ταμείου Σταθερότητας και το βέτο τρόικας σε ανάληψη θέσεων από συγκεκριμένους τραπεζίτες; Θεωρητικά καμία. Πρόκειται για ανόμοιες υποθέσεις. Και όμως! Μια λεπτή τόση δα γραμμή ενώνει όλη την επικαιρότητα.

Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει στη Βουλή, στις Βρυξέλλες, στη Δικαιοσύνη, στο ποδόσφαιρο, στα ΜΜΕ, στις τράπεζες είναι μία συγκλονιστική διαπάλη ισχύος μεταξύ δύο συστημάτων. Του παλαιού, που πασχίζει να διασώσει «οτιδήποτε αν σώζεται», που λένε και οι Κατσιμιχαίοι, και του νέου, που παλεύει να εγκαθιδρυθεί γκρεμίζοντας το παλαιό. Πρόκειται, κατά τη γνώμη μου, για μια από τις πλέον συγκλονιστικές περιόδους της ελληνικής Ιστορίας και ως τέτοια πρέπει να την παρακολουθήσουμε. Η διαπάλη ισχύος είναι τεράστια και το διακύβευμα συγκεκριμένο: Ποιος κάνει κουμάντο στην πολιτική; Οι γάτες Ιμαλαΐων ή η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας; Ποιος κάνει κουμάντο στη Δικαιοσύνη; Τυχόν επιχειρηματίες που συνεργάζονται αγαστά με λειτουργούς τους για να κρύβουν τις πομπές τους ή ο ελληνικός λαός, στο όνομα του οποίου εκδίδονται οι δικαστικές αποφάσεις; Ποιος κάνει κουμάντο στην ενημέρωση; Οι βαθύπλουτοι κακομαθημένοι νταβατζήδες που θυμήθηκαν να χτυπήσουν τα Μνημόνια όταν έφθασαν έξω από την πόρτα τους για να τους ζητήσουν τα δανεικά και αγύριστα ή αυτοί που πρέπει να θέτουν τους κανόνες; Ποιος ελέγχει τον αθλητισμό;

Μία μαφία που διεκδικεί ματωμένα τρόπαια αγοράζοντας όλο το ενδιάμεσο σύστημα ή η συντεταγμένη πολιτεία; Και τι φιλοδοξεί να μας φέρει η αναλογική; Ακυβερνησία ή πλήρη εκδίωξη εκείνων που διαφέντευαν τον δημόσιο βίο; Αν προσέξει κανείς καλύτερα όλες τις υποθέσεις που σας παρέθεσα, θα καταλήξει σε ακόμη δύο συμπεράσματα. Το παλαιό σύστημα εκπροσωπείται από αυτά τα πρόσωπα διακομματικά και διαθεσμικά σε όλες τις αναμετρήσεις. Υπάρχει ομφάλιος λώρος. Και το δεύτερο, συνέπεια του πρώτου, οι υποθέσεις δεν ενώνονται με μία γραμμή απλώς, διαπλέκονται κιόλας.

Από την έκβαση της μάχης για την προεδρία της ΕΠΟ και εκκρεμών δικαστικών υποθέσεων θα κριθεί η διαμόρφωση του τηλεοπτικού χάρτη, ποιος δικαιούται και ποιος όχι να είναι καναλάρχης. Από τις εργασίες της εξεταστικής για τα δάνεια θα κριθεί συνολικά η αδειοδότηση των σταθμών, πώς να πάρεις άδεια αν δεν έχεις τραπεζική ενημερότητα; Από την υπόθεση Τσατάνη θα κριθεί ποιος μπορεί να είναι τραπεζίτης για να χαρίζει ακάλυπτα δάνεια και ποιος δικαστικός λειτουργός. Και από την αναλογική ποιος να ιδρύει κόμμα χωρίς χορηγίες. Ειλικρινά, θα είχε ενδιαφέρον κάποια στιγμή να δούμε σε πλήρη παράταξη τις δύο ομάδες. Θα καταλάβαινε πολλά ο ελληνικός λαός.

Μανώλης Κοττάκης