➥ Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι διδάσκονταν τραγωδίες και για ψυχολογικούς λόγους – για να εξορκιστούν ακινδύνως φόβοι και απωθημένα. Πάθαιναν κι υπέφεραν άλλοι, και το ψυχολογικό άλγος, τα σφάλματα κι οι πτώσεις παρουσιάζονταν σαν μεταφορικά σχήματα στο κοινό.
➥ Οι πόνοι, τα βάσανα και τα άγη των πρωταγωνιστών περνούσαν από το κόσκινο του δράματος, κι έτσι, μέσω της διδαχής και της κάθαρσης, ωφελείτο η κοινωνία.
➥ Και στη δική μας εποχή (που είναι, όπως όλες, εποχή του θεάματος), όταν πεθαίνει διάσημος, η ανακούφιση των πολλών ότι η καμπάνα δεν χτύπησε για αυτούς, αλλά, ευτυχώς, για κάποιον ισχυρό και επιφανή προκαλεί πολλές παράπλευρες στρεβλώσεις.
➥ Oταν λιγοστεύει κατά έναν η λίστα των «επωνύμων», εκτός από τον εκάστοτε εκδημήσαντα, πεθαίνει και η λογική, αλλά δέχεται προβολές και το δόγμα της Ορθοδοξίας. Eνα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εξωφρενική ευχή: «Καλό Παράδεισο να έχει»!
➥ Μα, υπάρχει… κακός Παράδεισος για να εύχονται οι οπαδοί -όψιμοι και αληθινοί- του διασήμου να πάει στον «καλό»;
➥ Κι αν δεν ήταν χριστιανός και δεν πίστευε, να τον στείλουμε εμείς με τα λόγια, κόντρα στη θέλησή του; Και πάλι, αν θέλουμε να τον στείλουμε στον Παράδεισο, τον Θεό τον ρωτήσαμε;
➥ Οποιος αγαπά αληθινά και σέβεται το πρόσωπο του νεκρού κάνει μια υπέρ αναπαύσεως ευχή και προσπαθεί να αποφύγει τις μπουρδολογίες.
➥ Από τον καλλιτέχνη Θάνο Μικρούτσικο θα μείνουν τα έργα του. Ορισμένα ήταν σημαντικά και -μέχρι τώρα- αντέχουν τη δοκιμασία του περάσματος δεκαετιών από την πρώτη κυκλοφορία τους.
➥ Από τον άνθρωπο και τον πολιτικό Μικρούτσικο ιστορική θα μείνει η δήλωση που έκανε, όταν ήταν αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» (φύλλο 19ης Οκτωβρίου 1993): «Το όνειρό μου είναι η παρουσίαση ενός μουσικού μου έργου στον Καθεδρικό Ναό της γαλλικής πόλης Σαρτρ με πολύ άγρια μουσική ροκ και με μια ερωτική σκηνή πάνω στην Αγία Τράπεζα».
➥ Η παραπάνω φράση ίσως και να μη δικαιολογεί και τόσο την (όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως άτοπη και εν πολλοίς ανόητη) ευχή «Καλό Παράδεισο».
π
Μ.Η.Τ. 232120