«Γόρδιος δεσμός» οι κάλπες
Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη
Ο χρόνος κυλά αντίστροφα για τις οριστικές αποφάσεις του Κ. Μητσοτάκη όσον αφορά το πότε -και αν- θα στηθούν τελικώς κάλπες πριν από την ολοκλήρωση της τετραετίας. Επισήμως, διατηρείται σε ισχύ η διαβεβαίωση ότι δεν αντιμετωπίζεται θέμα πρόωρων εκλογών, αλλά τα «σημάδια» διαρκώς πυκνώνουν και η εκλογική εξίσωση γίνεται ολοένα πιο σύνθετη.
Το Μέγαρο Μαξίμου, όπως αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα η «κυριακάτικη δημοκρατία», προτιμά να διακινεί επί του παρόντος το σενάριο του ανασχηματισμού εν όψει της συμπλήρωσης δύο ετών από τις εκλογές στις αρχές Ιουλίου.
Αν και οι σχετικές συζητήσεις φαίνεται ότι πρωταρχικό στόχο έχουν, σε αυτή τη φάση, μάλλον τον κατευνασμό των έντονων ανησυχιών που αναπτύσσονται στους κόλπους της «γαλάζιας» Κοινοβουλευτικής Ομάδας, δεν θεωρείται καθόλου βέβαιο ότι ακόμη και τυχόν θεαματικές αλλαγές στα υπουργικά έδρανα αρκούν για να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά προβλήματα που έχει μπροστά της η κυβέρνηση.
Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, πάντως, το θέμα του ανασχηματισμού χρησιμοποιείται και ως «δέλεαρ» προς τους βουλευτές της Ν.Δ., προκειμένου να μην υπάρξουν διαρροές στα τρία πρωτόκολλα συνεργασίας της Συμφωνίας των Πρεσπών που εκκρεμούν προς ψήφιση. Οπως είναι γνωστό, πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα μέχρι στιγμής «αγκάθια» -αν όχι «νάρκη»- που απειλούν την αριθμητική σταθερότητα της συμπολίτευσης, δεδομένου ότι απειλούνται αρκετά «αντάρτικα».
Επίσης, ο Αντώνης Σαμαράς έχει δηλώσει δημοσίως ότι δεν θα τα ψηφίσει, ενώ το ίδιο πρόκειται, κατά τις πληροφορίες, να κάνει και ο Κ. Καραμανλής. Έτσι, επί μήνες η κύρωσή τους έχει μπει στο συρτάρι, ενώ, από την άλλη πλευρά, η παραπομπή τους στα θερινά τμήματα είναι μεν διαδικαστικός ελιγμός, που όμως μπορεί να πυροδοτήσει μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα.
Με αυτά τα δεδομένα, στον κυβερνητικό περίγυρο υπάρχουν και εκείνοι που εισηγούνται, σύμφωνα με πληροφορίες, να «αξιοποιηθεί» η αφορμή αυτή όχι για να επακολουθήσει απλώς ο ανασχηματισμός, αλλά και για να δρομολογηθεί η προσφυγή στις κάλπες, αφού προσφέρεται όλο το «πακέτο» και ως θέμα εθνικής σημασίας, που, σύμφωνα με το Σύνταγμα, θα επιτρέψει τη διάλυση της Βουλής και τη διεξαγωγή εκλογών από την παρούσα κυβέρνηση υπό τον Κ. Μητσοτάκη και όχι από υπηρεσιακή. Άλλωστε, αν το Σκοπιανό είναι η κορυφή του παγόβουνου, υπάρχουν και τα Ελληνοτουρκικά, που, αργά ή γρήγορα, θα εξελιχθούν σε «γόρδιο δεσμό» και από πολιτικής πλευράς.
Σε περίπτωση που επικρατήσει πάντως αυτή η τάση, στην πραγματικότητα θα έχει βρεθεί η «διέξοδος» για να προλάβει η κυβέρνηση -και ο πρωθυπουργός προσωπικά- τα χειρότερα, που φαίνεται ολοένα πιο καθαρά πλέον ότι υπάρχουν πίσω από τα διθυραμβικά ποσοστά στην πρόθεση ψήφου των εγχώριων (και ελεγχόμενων για την αξιοπιστία τους) δημοσκοπήσεων.
Ακόμη και αυτές οι μετρήσεις δεν μπορούν να αποκρύψουν στα επιμέρους ευρήματά τους την ογκούμενη δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης. Πραγματικό κόλαφο αποτελούν, ωστόσο, τα στοιχεία της τελευταίας έρευνας του Ευρωβαρόμετρου (βλ. σελ. 4), από τα οποία προκύπτουν πλήρης καταβύθιση της κυβέρνησης και απόλυτη απαισιοδοξία για το μέλλον της χώρας.
Ο βαθμός εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση έχει υποχωρήσει στο 28% με τις αρνητικές γνώμες στο 71%, η ικανοποίηση από τα μέτρα για την πανδημία έχει πέσει στο ναδίρ, το 90% θεωρεί κακή την κατάσταση στην οικονομία και το 68% τη γενική κατάσταση της χώρας, η ικανοποίηση για τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας είναι μόλις στο 33%, ενώ το πιο σημαντικό είναι ότι τα 2/3 της κοινής γνώμης απαντούν πως η χώρα βαδίζει προς λάθος κατεύθυνση. Από την άλλη πλευρά, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, αφού το 88% δεν εμπιστεύεται κανένα κόμμα. Αντίθετα, ο Στρατός έχει υψηλότατο βαθμό εμπιστοσύνης (80%) και, αναλογικά, η Αστυνομία (56%).