Mε την ευθύνη της δημοσιεύτηκε η επίσημη έκθεση που «βαφτίζει» τα Κατεχόμενα «Τουρκική Δημοκρατία της Β. Κύπρου» και αναγνωρίζει το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο για ΑΟΖ!
Στην πραγματικότητα, η ιδιότητά της περιγράφεται ως «σκυλί του πολέμου». Στις Βρυξέλλες, όμως, όπου όλα λέγονται και δρομολογούνται πάντα πλαγίως, ο ρόλος της αποδίδεται πιο αφηρημένα. Γι’ αυτό και, γραφειοκρατικά, ο τίτλος της Κάγια Κάλας είναι «ύπατη εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας».
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Βασικά, λιγότερο επικίνδυνο θα ήταν να βουτήξεις στο κενό απ’ την ταράτσα, παρά να εμπιστευθείς την ευρωπαϊκή ασφάλεια και εξωτερική πολιτική στην Κάγια Κάλας…
Η επιτηδευμένα «εξαγριωμένη» Κάλας έχει μόνο ένα καθήκον: να κάνει τα πάντα, ώστε η καινούργια μιλιταριστική «μηχανή» της Ε.Ε. και του Βερολίνου να συνεχίσει ακάθεκτη να κόβει μονέδα. Η Γερμανία στρατιωτικοποιεί την οικονομία της, σε βάρος όπως πάντα των οικονομιών των άλλων κρατών-μελών, επειδή ποντάρει στο ότι όσο αυξάνεται η ζήτηση για όπλα στην Ευρώπη τόσο θα αυξάνεται και η τιμή τους, για να εισπράττει περισσότερα η γερμανική αμυντική βιομηχανία. Υπέρ αυτών των βρόμικων συμφερόντων λειτουργεί η Κάλας.
Για την υποκρίτρια ύπατη εκπρόσωπο μόνο η Ρωσία αφορά την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Εχει λοκάρει στο… ραντάρ της τη Μόσχα και παρακολουθεί με το… άγρυπνο μάτι της ακόμα κι αν πετάξει ρωσικό πουλί προς τα ευρωπαϊκά σύνορα. Είναι, όμως, τόσο μεγάλη η ανικανότητά της να κρατά έστω τα προσχήματα, που όσο αλληθωρίζει μονομερώς προς τη Ρωσία καταλύει το Διεθνές Δίκαιο, νομιμοποιεί την τουρκική κατοχή της Κύπρου κι αναιρεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (JRC) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Αμυνας, τα οποία εποπτεύει η Κάγια Κάλας και χρυσοπληρώνει ο Ευρωπαίος φορολογούμενος, δημοσίευσαν επίσημη έκθεση που βαφτίζει τα Κατεχόμενα «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Και αναγνωρίζει σε χάρτη τα αποτελέσματα του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου για ΑΟΖ. Η έκθεση έχει, μάλιστα, στόχο την «παροχή τεκμηριωμένης επιστημονικής υποστήριξης στη διαδικασία χάραξης πολιτικής στην Ευρώπη».
Χρειάστηκε να καταγγείλει την έκθεση ο επικεφαλής της ευρωομάδας του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της ομάδας των Σοσιαλιστών, Γιάννης Μανιάτης, και να υποβάλει ερώτημα στην Κάγια Κάλας ώστε να αποσυρθεί κακήν κακώς το επίσημο δημοσίευμα που αναγνωρίζει ψευδοκράτος και τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Ο Γιάννης Μανιάτης ζητούσε να διορθωθεί άμεσα το λάθος και ρωτούσε την -ύποπτη για τον ρόλο που παίζει- Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
- Πώς επέτρεψε τη δημοσίευση μιας τέτοιας έκθεσης για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, χωρίς πρώτα να ελέγξει το περιεχόμενό της ως προς τα πραγματικά στοιχεία;
- Πώς θα διασφαλίσει ότι δεν θα επαναληφθεί το λάθος στο μέλλον;
Αφότου τελικά η έκθεση κατέβηκε από την ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο υποδιευθυντής του ομιχλώδους JRC απολογήθηκε στον πρέσβη της μόνιμης αντιπροσωπίας της Ελλάδας στην Ε.Ε., λέγοντας ότι τα δύο σημεία (Κύπρος και τουρκολιβυκό) «ξέφυγαν της προσοχής». Βέβαια, η επίμαχη έκθεση δημοσιεύθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2025, αλλά δεν μάθαμε ποτέ ποιες ήταν οι έγκαιρες αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης, αν υπήρξαν κι αν… κοιμήθηκε και πάλι όταν επρόκειτο για εθνικά θέματα. Η απάντηση είναι απλή.
Επρεπε να το πάρει χαμπάρι (μόνο) ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ για να τα… μαζέψει μόλις χθες η Επιτροπή. Η δικαιολογία, πως έγινε εκ παραδρομής, σκοντάφτει στη λογική. Η Ε.Ε. διαθέτει λεφούσια καλοπληρωμένων γραφειοκρατών και «χρυσών» εργαζομένων, οπότε το να επιτρέψει τη δημοσίευση μιας ψεύτικης -αν όχι υποκινούμενης- έκθεσης, ξεμπερδεύοντας με ένα ανώδυνο «συγγνώμη, λάθος», σε ένα τόσο σοβαρό θέμα και να εξαφανίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα κρατών-μελών, ακούγεται σαν κοροϊδία.
Αν πράγματι οφείλεται σε «απροσεξία» κάποιων, θα έπρεπε να ανακοινωθεί ότι οι υπεύθυνοι του λάθους απολύθηκαν. Ειδάλλως, η Ε.Ε. επιχειρεί να μας κάνει να συνηθίσουμε τα Κατεχόμενα ως Τουρκία και την Ελλάδα με μειωμένη κυριαρχία. Προφανώς, πάντως, καλύφθηκαν οι υπεύθυνοι από την Κάλας, με την ελληνική κυβέρνηση να το «καταπίνει». Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό κι ευαίσθητο για δύο χώρες απ’ τις «27», Ελλάδα και Κύπρο, και θα έπρεπε να ήταν το ίδιο σημαντικό και για την Κάλας, αν πραγματικά έκανε τη δουλειά της.
Αλλά η λομπίστρια ασχολείται αποκλειστικά με όσα τη συμφέρουν. Τη στιγμή που δηλώνει ουτοπικά ότι θέλει να στείλει τον Πούτιν σε ειδικό δικαστήριο για την εισβολή στην Ουκρανία, αντιμετωπίζει τον εισβολέα της Κύπρου ως εταίρο της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Το γεγονός ότι η εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. υπαγορεύεται από μια φανατική υποτακτική του Βερολίνου, που αδιαφορεί για την υπαρξιακή απειλή της Τουρκίας απέναντι σε δυο κράτη-μέλη και την παράνομη κατοχή εδάφους της Ε.Ε., θα έπρεπε να έχει κινητοποιήσει προ πολλού τον Ελληνα πρωθυπουργό. Πόσο μάλλον όταν η Εσθονή υπονομεύει συστηματικά την εθνική πολιτική της χώρας μας.
Πριν την κάνουν υπεύθυνη της ευρωπαϊκής διπλωματίας, η Κάλας -πολιτικό προϊόν νεποτισμού- ήταν πρωθυπουργός της Εσθονίας. Το ίδιο ήταν κι ο μπαμπάς της. Ο Σίιμ Κάλας, αξιωματούχος του καθεστώτος επί ΕΣΣΔ, έγινε αργότερα ΥΠΕΞ και κεντρικός τραπεζίτης της Εσθονίας. Και είχε κατηγορηθεί για κατάχρηση εξουσίας και συνενοχή σε υπεξαίρεση εκατομμυρίων δολαρίων. Το 2023 αποκαλύφθηκε ότι ο σύζυγος της «Ρωσοφάγου» Κάλας έκανε μπίζνες με τη Ρωσία. Για να μην αναγκαστεί να παραιτηθεί από πρωθυπουργός, ο άντρας της δήλωσε τότε δημόσια ότι η Κάλας δήθεν «δεν γνώριζε».
ΚΑΓΙΑ ΚΑΛΑΣ
Αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ύπατη εκπρόσωπος Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική και την Ασφάλεια
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1977 στο Ταλίν της Εσθονίας. Σπούδασε νομικά και το 2014 έγινε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με αντικείμενο ασχολίας την ενέργεια, την ψηφιακή αγορά και τις σχέσεις με την Ουκρανία. Το 2017 χρίστηκε αρχηγός του εσθονικού κεντροδεξιού Κόμματος Μεταρρυθμίσεων. Το 2019, το κόμμα κέρδισε τις γενικές εκλογές στην Εσθονία. Εγινε πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνασπισμού το 2021 ως το 2024, όταν παραιτήθηκε για να διοριστεί ύπατη εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφαλείας. Εκτοτε υπηρετεί σε αυτόν τον ρόλο, καθώς και ως αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπό τη Φον ντερ Λάιεν. Ο πατέρας της ήταν στέλεχος του καθεστώτος επί ΕΣΣΔ στην Εσθονία κι έπειτα έγινε πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Εσθονίας, υπουργός Εξωτερικών, πρωθυπουργός και μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.