Θα έχετε ασφαλώς προσπαθήσει να περπατήσετε στα πεζοδρόμια της Αθήνας μας. Τι έχετε διαπιστώσει; Οτι είναι πιο ακίνδυνο να περπατάς σε ναρκοπέδιο, παρά σε αθηναϊκό πεζοδρόμο, στο οποίο δεν υπάρχουν, βέβαια, νάρκες, υπάρχουν όμως πολλές παγίδες.
- Χρήστος Μπολώσης
Δηλαδή, υπάρχουν κενά που κάποτε είχαν πλάκες, οι οποίες όμως για διαφόρους λόγους εξέλειπαν και στη θέση τους χάσκουν τρύπες με ή χωρίς νερό. Υπάρχουν ανασηκωμένα από τις ρίζες των δένδρων πλακάκια, τα οποία είναι η χαρά του ΚΑΤ. Υπάρχουν ύπουλα και καταχθόνια υπολείμματα σιδερένιων παλουκιών. Υπάρχουν μισοσπασμένα πλακάκια, που είτε φροντίζουν να έχουν δουλειά τα καθαριστήρια με τις πιτσιλιές που εκτοξεύονται ολούθε σε περίπτωση βροχής είτε κινδυνεύεις να βρεθείς φαρδύς πλατύς στο πεζοδρόμιο είτε βρέχει είτε χιονίζει ή καλό καιρό κάνει. Είναι, δηλαδή, κάτι σαν εξάμβλωμα παντός καιρού.
Προσφάτως, είδα ένα πεζοδρόμιο που πραγματικά είναι έργο τέχνης και αναφέρομαι στο νεοκατασκευασθέν στις αφετηρίες της Ακαδημίας. Ας πάνε εκεί οι αρμόδιοι (οι ποιοι;) να το δουν. Ο κ. δήμαρχος έχει γεμίσει την Αθήνα με αφίσες «Η Αθήνα αλλάζει». Αμ, δεν το βλέπουμε;
Από τη στήλη «Ριπές» της «Δημοκρατίας»