Η πατρίδα μας, με την είσοδό της στην ΕΟΚ/Ε.Ε. και την ευρωζώνη, υπογράφοντας μια σειρά από συνθήκες, έχει αποδεχτεί την εκχώρηση στις Βρυξέλλες και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως η έκδοση νομίσματος από μη εθνικό οργανισμό, η άρση των ελέγχων στα εθνικά σύνορα εντός Σένγκεν, η ισχύς του ευρωπαϊκού δικαίου έναντι του εθνικού, η αποδοχή μιας άλλης σημαίας δίπλα στην εθνική και μια σειρά από άλλα σοβαρά ή ήσσονος σημασίας ζητήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αδυναμία αλλαγής από την ελληνική κυβέρνηση του προέδρου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤΑΤ.), για τον οποίο οι οικονομικοί εισαγγελείς κ. Πεπόνης και Μουζακίτης ζητούν από την Εισαγγελία Πρωτοδικών να ασκηθεί ποινική δίωξη για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης, σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές περιπτώσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου.
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα, έχοντας εκχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Συνάντηση των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (Eurogroup), το Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Θεμάτων (Ecofin), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κ.ά., δεν διαθέτει πλέον στο οπλοστάσιό της παρά ελάχιστα ή καθόλου όπλα για να καταπολεμήσει μια σειρά από ζητήματα που έχουν προκύψει με την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης το 2009.
Οταν εμφανίστηκε η κρίση, η κατάσταση, ίσως, θα μπορούσε να ελεγχθεί αν δεν αναλάμβανε τα ηνία της εξουσίας μια ομάδα πολιτικών, που υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι, αντί να ανασκουμπωθεί και να πράξει τα δέοντα για την αντιμετώπιση της κρίσης, έπραξε ακριβώς τα αντίθετα, δηλαδή ό,τι έπρεπε για να μπει η Ελλαδα στα δεσμά του ΔΝΤ και να αποτελέσει ένα εργαλείο χειραγώγησης της Ε.Ε. από τις ΗΠΑ και υπερεθνικούς κύκλους, που ενοχλούνται από ένα ισχυρό ευρώ!
Στη συνέχεια, μετά την απόσυρση του ΓΑΠ και της ομάδας των κηπουρών του, που μεταξύ άλλων, εν μέσω κρίσης και ενώ διαλύονταν επιχειρήσεις και οικογένειες από τις καταστροφικές επιλογές τους, αυτοί κουβαλούσαν με μαύρες σακούλες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από τα απόρρητα του ΥΠΕΞ, χωρίς ακόμα κάποιος από τους υπευθύνους να έχει οδηγηθεί στη φυλακή, ακολούθησε η αποσάθρωση της οικονομίας, της κοινωνίας και του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα.
Με την πατρίδα μας να αιωρείται στο χείλος της καταστροφής και το πολιτικό σκηνικό να μην μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση, ανέλαβε να μας… σώσει η κυβέρνηση Παπαδήμου, που στελεχώθηκε με ό,τι πιο σκοτεινό, απαξιωμένο και διεφθαρμένο διέθετε ο πολιτικός κόσμος. Η περίπτωση των κ. Παπακωνσταντίνου, Πλασκοβίτη και Χαλαστάνη, ο τελευταίος εμπλέκεται στην εγκληματική διαφυγή Καραβέλα, που έπαιξαν ρόλο στο τεράστιο έγκλημα της «λίστας Λαγκάρντ» και ήταν στο «δυναμικό» της κυβέρνησης Παπαδήμου, δεν είναι η μοναδική!
Στη συνέχεια, ο ελληνικός λαός κλήθηκε δύο φορές να δώσει λύση στο αδιέξοδο, αποφασίζοντας να θέσει τα κόμματα και τους πολιτικούς προ των ευθυνών τους.
Μικρά ποσοστά και τρικομματική κυβέρνηση, η οποία, μετά την υπαναχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ., με τον μετασχηματισμό, μετατράπηκε σε δικομματική!
Δηλαδή, τα δύο κόμματα που χειρίστηκαν την εξουσία κατά τη Μεταπολίτευση και οδήγησαν τη χώρα στην τραγικότερη κατάσταση μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή έμελλε να αναλάβουν το έργο της διάσωσης της χώρας και, αν θέλετε, να διορθώσουν τα λάθη τους!
Για να γίνει αυτό, θα έπρεπε τα κόμματα που συμμετέχουν στη νεόκοπη κυβέρνηση, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, που έχει τις περισσότερες ευθύνες, να έχουν περάσει από μια φάση εσωτερικής κριτικής, απολογητικού διαλόγου με τον λαό και αυτοκάθαρσης, για να αποκτήσουν και πάλι εκείνα τα ηθικά ερείσματα που θα τους νομιμοποιούσαν και θα τους επέτρεπαν να μιλούν και να εργάζονται για τη σωτηρία της πατρίδας. Γιατί ο αγώνας για τη σωτηρία της πατρίδας είναι κυρίως ηθικό και δευτερευόντως τεχνοκρατικό ζήτημα!
Αν κρίνουμε από τα πρόσωπα που επιλέχθηκαν στον πρόσφατο ανασχηματισμό για να… σώσουν τη χώρα, οι οιωνοί δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι καλοί! Πρόσωπα διεφθαρμένα και εκτεθειμένα στους εσωτερικούς και διεθνείς διαφθορείς κατέχουν κρισιμότατες θέσεις στη νέα κυβέρνηση, ενώ δεν είναι λίγοι οι γόνοι πολιτικών τζακιών που είναι συνώνυμα της διαφθοράς και της καταστροφής της χώρας σε διάφορες φάσεις της νεότερης Ιστορίας που κατέχουν υπουργικές θέσεις, ούτε λείπουν, φυσικά, αποτυχημένοι πολιτικοί που έχουν κριθεί στις κάλπες των εθνικών και αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου βρέθηκαν «ελλειποβαρείς» και θεωρήθηκαν τώρα ικανοί να σώσουν τη χώρα μέσω υπουργικής θέσης!
Με βάση τα παραπάνω, όσο κι αν προσπαθήσει ο πρωθυπουργός, που ζήτησε από τους υπουργούς του να δουλεύουν όπως κι αυτός, μέρα νύχτα, και με δεδομένες τις δυσκολίες που υπάρχουν και αναφέρθηκαν στην αρχή του άρθρου, αν η νέα κυβέρνηση δεν αποκτήσει ηθικά χαρακτηριστικά, όχι μόνο δεν θα κατορθώσει να σώσει τη χώρα, αλλά ούτε και τον εαυτό της.
Μακάρι να διαψευστούμε!
Σάββας Καλεντερίδης
Μ.Η.Τ. 232120