Η πρώτη του φορά

Τα ‘χει μπλέξει λίγο ο… πορφυρογέννητος των media με το σακίδιο. Αλλη αποστολή τού ανέθεσαν και αυτός θεώρησε ότι η ψήφος στο πρόσωπό του (καθότι το «κόμμα», αμιγώς προσωποπαγές) θα αποτελέσει πρωτόγνωρη σεξουαλική απόλαυση για τους ψηφοφόρους, ειδικότερα του ασθενούς φύλου…
Είπαμε, ο τηλεναρκισσισμός έχει και τα όριά του. Το ίδιο και η βλακεία. Μόνο που όταν αυτά συνδυάζονται το αποτέλεσμα μεγιστοποιείται…
Δεν θα σταθώ στο ανόητο, δήθεν εναλλακτικό τηλεοπτικό σποτ του Ποταμιού, που δικαιολογημένα προκάλεσε θύελλα επικριτικών σχολίων, ακόμη και μέσα στο ασκέρι των υποστηρικτών του. Η εξυπνακίστικη παραβολή ήταν ατυχέστατη, ενδεχομένως και προσβλητική, προδίδοντας έλλειψη έμπνευσης και προσήλωση σε διαφημιστικά στερεότυπα της δεκαετίας του ’80 για τεστ εγκυμοσύνης…
Περισσότερο προσβλητική όμως προς το εκλογικό σώμα είναι η συνεχιζόμενη εκβιαστική τακτική ενός βολεμένου τύπου που ήρθε από το πουθενά και μονοπωλεί τη δημοσιότητα με την ανούσια φλυαρία του.
Το παιδί με το σακίδιο δεν σταματά να επαναλαμβάνει πως αν δεν τον αναδείξουν οι ψηφοφόροι σε τρίτη δύναμη των ευρωεκλογών θα εγκαταλείψει απογοητευμένος την πολιτική σκηνή. Λίγο ανυπόμονος, δεν βρίσκετε;
Ακόμη δεν μετρήθηκε (παρά μόνο στα μυαλά των γνωστών δημοσκόπων) και είναι έτοιμος να πει ότι οι ψηφοφόροι «δεν κατάλαβαν» το υπέρτατο νόημα και τον συμβολισμό της παρουσίας του στον δημόσιο βίο. Είναι τόσο προφανής η αξία του, που πρέπει να την αντιληφθούν με την πρώτη και να τον αποθεώσουν. Αν δεν το κάνουν, κακό του κεφαλιού τους. Αυτός θα ξαναγυρίσει στην κουζίνα του και η πατρίδα θα έχει χάσει μοναδική ευκαιρία να βρει τον ηγέτη που θα την κάνει να γυρίσει σελίδα.
Ωραία όλα αυτά, αλλά κάποιος πρέπει να εξηγήσει στον Σταύρο ότι αρκετούς εκβιασμούς έζησε η χώρα την τελευταία πενταετία και ο δικός του παραπέμπει σε καρικατούρα.

Οπως του Αρη, που απείλησε να εγκαταλείψει διά παντός την πολιτική σκηνή αν δεν βγει δήμαρχος. Τώρα που έχασε από τον πρώτο γύρο θα έπρεπε ήδη να δροσίζεται στη Μύκονο, αλλά μαθαίνουμε από διαρροές ότι ετοιμάζεται για τις εθνικές εκλογές στο παλαιό του μετερίζι της Β’ Αθηνών.
Ακολούθησε ο Βενιζέλος που έβαλε και… πλαφόν στη «σταθερότητα» με 10% (για την Ελιά). Αυτός μάλλον θα αποδράσει στις Βρυξέλλες. Και τώρα έρχεται ο Σταύρος, ο εναλλακτικός, να μας πει ότι αν δεν τον προτιμήσουμε, θα μας εγκαταλείψει.
Πολύ φοβούμαι ότι η… πρώτη του φορά, του ανδρός, θα είναι και η τελευταία. Ευτυχώς για εμάς τους άφρονες…

Γιώργος Χαρβαλιάς