Η διαπραγματευτική μοναξιά της κυβέρνησης Τσίπρα (και, δυστυχώς, της Ελλάδας) απέναντι στους ξένους δανειστές προδίδεται από το γεγονός ότι ένας πρωθυπουργός της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με πολλά «χιλιόμετρα» σε πορείες κατά των «φονιάδων των λαών Αμερικανών», κάνει επικοινωνιακή κατάχρηση των δηλώσεων του προέδρου Ομπάμα.
Η στήριξη του προέδρου και του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ είναι πολύτιμη και έχει εκδηλωθεί σε πολλές περιόδους κορύφωσης της κρίσης (Μάιος 2010, Ιούνιος 2011 και Ιούλιος 2012), αλλά προστατεύει μόνο από το υπέρτατο κακό, το GRexit.
Αντίθετα, οι ΗΠΑ (ακόμα κι αν το επιθυμούσαν) δεν μπορούν να παρέμβουν στους επιμέρους όρους. Οι παραινέσεις δεν είναι δυνατόν να υπεισέλθουν ούτε στον τρόπο κάλυψης του δημοσιονομικού κενού ούτε στο ύψος των εσόδων από τον νέο ΕΝΦΙΑ ούτε στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων. Αυτοί οι σκληροί όροι, που καθορίζουν το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων και «εκτέλεσαν» εν ψυχρώ τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, ανήκουν στο πεδίο διαπραγμάτευσης Αθήνας – δανειστών και όχι των ΗΠΑ. Αλλωστε, τα συμπεράσματα της αμερικανικής αντιπροσωπίας, που επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα την Αθήνα, είναι (στο παρασκήνιο) αρνητικά για τον υπουργό Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη και δεν υιοθετούν τις απόψεις του.
Παράλληλα, όσοι στην κυβέρνηση ενθουσιάζονται με τις δηλώσεις Ομπάμα ξεχνούν ότι η στήριξη εναντίον του GRexit αποτελεί «διπλωματικό πακέτο» με τη διμερή συνεργασία σε άλλα, σκληρά θέματα.
Η αμερικανική πλευρά θα απαιτήσει συγκεκριμένα δείγματα γραφής από τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, τον (έμπειρο και επιδέξιο) υπουργό Εξωτερικών Ν. Κοτζιά και τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Π. Καμμένο. Λόγω των πιεστικών εξελίξεων στην Ουκρανία, η Ουάσινγκτον ζητεί διευκρίνιση των ελληνικών θέσεων εντός του ΝΑΤΟ (σκλήρυνση στάσης, επιχειρησιακή ετοιμότητα μονάδων) και εντός της Ε.Ε. (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο 19ης-20ής Μαρτίου για τον στρατηγικό διάλογο με τη Ρωσία). Ο ελληνικός πολιτικός κόσμος -και όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ- έχει ξεχάσει ότι, εδώ και έναν χρόνο, ο πρόεδρος Πούτιν σπάει τα νεύρα της Δύσης, καθώς οργανώνει συνεχή γυμνάσια κοντά στη μεθόριο με την Ουκρανία, οπότε τα ρωσικά στρατεύματα μπορούν να τη διασχίσουν τάχιστα, αιφνιδιάζοντας το ΝΑΤΟ. Η δε Δύση «στολίζει» τον Πούτιν με κοσμητικά επίθετα, κρίνοντας ότι η κατάσταση είναι χειρότερη ακόμα και από τον Ψυχρό Πόλεμο, αφού έχει διακοπεί και ο διάλογος των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων.
Ταυτόχρονα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο θεωρούν προαπαιτούμενο στενών σχέσεων με την Αθήνα τη συνεργασία στον αμυντικό τομέα, με δεδομένες τις εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Ο ρόλος της Σούδας έχει αναβαθμιστεί για τον πρόσθετο λόγο ότι έχει ενταχθεί στη στρατηγική «New Normal» για την προστασία των διπλωματικών αποστολών των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, ενώ εκκρεμεί από το καλοκαίρι η τελική (ελληνική) απόφαση για εγκατάσταση αμερικανικών drones στην ίδια βάση ή στο Καστέλι.
Τα διλήμματα της «ριζοσπαστικής» κυβέρνησης Τσίπρα στις σχέσεις με τις ΗΠΑ θα είναι ακόμα μεγαλύτερα, αν ανακύψουν επείγοντα θέματα, όπως μια κοινή επιχείρηση κατά της τρομοκρατίας (ισλαμιστές που διέρχονται από τη χώρα μας ή άτομα που καταζητούνται από την Τουρκία) ή εν όψει προκλήσεων της Αγκυρας στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Αλέξανδρος Τάρκας
Μ.Η.Τ. 232120