Την ώρα που το τοπίο γύρω μας γίνεται ολοένα και πιο θολό, ευτυχώς εξακολουθούν ακόμη να ακούγονται φωνές που σκέφτονται καθαρά και πατριωτικά. Μία τέτοια είναι του κ. Μάρκου Βερέμη, του Ελληνα που αναδείχθηκε επιχειρηματίας της χρονιάς για το 2013. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Upstream Α.Ε., μιας από τις τρεις μεγαλύτερες εταιρίες στον κλάδο του mobile marketing (προώθηση πωλήσεων μέσω των νέων ηλεκτρονικών συσκευών και δικτύων) παγκοσμίως, με άρθρο του στους «Financial Times» αναφέρεται στη δυσκολία τού να είναι κανείς επιχειρηματίας στην Ελλάδα της κρίσης αλλά και στις συνέπειες από την απουσία των ανθρώπων του ιδιωτικού τομέα στη συγκρότηση του πολιτικού μας περιβάλλοντος.
Η κραυγή αγωνίας του μας αφορά όλους: «Το τίμημα που μπορεί να πληρώσει η δική μου γενιά επαγγελματιών επειδή υπήρξε τόσο αποκομμένη από οτιδήποτε έχει να κάνει με την πολιτική θα είναι να καταντήσουμε ξένοι στην ίδια μας τη χώρα. Υπο-εκπροσωπούμενοι σε κάθε έκφανση της δημόσιας ζωής, αναρωτιέται κανείς πού έχουν πάει όλοι οι λογικοί άνθρωποι της μεσαίας τάξης». Ορθώς επισημαίνει ότι η απουσία πολιτικής έκφρασης των επιχειρηματιών, όχι φυσικά αυτών της διαπλοκής και των εκπροσώπων τους, συνέτεινε στην καταστροφή της χώρας. Και είναι ειλικρινής όταν, ων επιτυχημένος ο ίδιος, παραδέχεται: «Το να τα πας καλά σε μια χώρα που καταρρέει είναι σχεδόν το ίδιο καταθλιπτικό με το να αποτυγχάνεις ο ίδιος. Δεν υπάρχει απόλυτη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πολιτική και στις επιχειρήσεις».
Τι συνέβη όμως και «οι κεντρώες αξίες που πάντοτε ασπάζονταν, κυρίως η αξιοκρατία και η προσπάθεια για αριστεία, βρίσκονται σήμερα υπό αμφισβήτηση. Πολλοί νέοι, μορφωμένοι Ελληνες, που θέλουν δουλειές και ένα μέλλον μακριά από την αγκαλιά του Δημοσίου, αρχίζουν να νιώθουν πως πρέπει να φύγουν για να επιτύχουν τους στόχους αυτούς.»; Μήπως «η αλήθεια είναι ότι τα κόμματα του υποτιθέμενου Κέντρου ποτέ δεν αντιπροσώπευσαν μια υγιή οικονομία, με υποστήριξη των επιχειρήσεων με προσανατολισμό τις εξαγωγές ή φιλελεύθερη προοπτική.»; Αντιθέτως, τα παραδοσιακά κόμματα δεν ήταν τίποτε άλλο από «δίκτυα πελατειακών σχέσεων που φλέρταραν με αντικρουόμενες ιδεολογίες, που υπηρετούσαν όμως τον κρατισμό και την εσωστρέφεια».
Την ίδια στιγμή η πορεία της εταιρίας του, η οποία τριπλασίασε τα έσοδά της και το προσωπικό της στα τελευταία τρία χρόνια, με εξαγωγές σε 42 χώρες και γραφεία σε εννέα, «με έναν μέσο όρο ηλικίας τα 29, διαψεύδει τα στερεότυπα που αφθονούν για τους Ελληνες επαγγελματίες ότι είναι τεμπέληδες ή εσωστρεφείς ή ότι είναι προσκολλημένοι στο παρελθόν. Αντιθέτως, είναι αποφασισμένοι, προσαρμόσιμοι και ανταγωνιστικοί». Επειδή: «Η αναταραχή και η αβεβαιότητα που βιώνουν πέραν του χώρου εργασίας έχει βγάλει προς τα έξω τον καλύτερό τους εαυτό και μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε μια πραγματικά διεθνή εταιρεία. Αυτό με τη σειρά του μας έχει απελευθερώσει από τον τοπικισμό και την κλειστοφοβία της εθνικής παρακμής».
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά και για όλες τις πολιτικές δυνάμεις που αντιστοιχούν στον παρόντα κόσμο. Να ακούσει τις «φωνές από την πραγματική οικονομία, τους ανθρώπους με διεθνείς ορίζοντες και τις επιχειρήσεις που οι εξαγωγές και οι υπηρεσίες τους προσφέρουν την τελευταία ελπίδα για ανάκαμψη».
Γιώργος Κ. Στράτος
Μ.Η.Τ. 232120