Η αποκάλυψη του κ. Γιούνκερ ότι, ενώ στο τραπέζι υπήρχε νέα πρόταση των δανειστών, την οποία θα συζητούσαμε στο Eurogroup του Σαββάτου 27 Ιουνίου, ο κ. Τσίπρας προτίμησε μία μέρα πριν, την Παρασκευή το βράδυ, να διακόψει αιφνιδιαστικά τις διαπραγματεύσεις και να προκηρύξει δημοψήφισμα δείχνει ότι ο πρωθυπουργός προτίμησε να διχάσει τη χώρα από το να διχάσει το κόμμα του!
Ηταν γνωστές οι έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της παράταξής του -με προεξάρχουσα την Αριστερή Πλατφόρμα και τους Βαρουφάκη – Κωνσταντοπούλου να περιμένουν στη γωνία- στο γνωστό πλέον «e-mail Τσίπρα», που περιείχε σκληρά εισπρακτικά μέτρα 8 δισ. ευρώ, πολλαπλάσια από αυτά που κατηγορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι ήταν έτοιμη να επιβάλει η κυβέρνηση Σαμαρά.
Η διέξοδος ήταν μία: Το στρίβειν διά της κάλπης. Και απλά έπρεπε να επιλέξει αν θα πηγαίναμε σε πρόωρες εκλογές ή σε δημοψήφισμα. Να θυμίσω στο σημείο αυτό ότι για το δημοψήφισμα του Γιώργου Παπανδρέου, το 2011, ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει στον Ν. Χατζηνικολάου ότι, αν γινόταν αυτό, η χώρα θα είχε χρεοκοπήσει πριν από την κάλπη. Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή του δημοψηφίσματος δεν αποκλείει την πιθανότητα να αναγκαστεί η κυβέρνηση να καταφύγει πολύ γρήγορα και σε πρόωρες εκλογές! Γιατί, στην περίπτωση που επικρατήσει στο δημοψήφισμα (αν φτάσουμε τελικά σε αυτό) το «ναι», τότε η κυβέρνηση, που έχει ταχθεί υπέρ του «όχι», δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να παραιτηθεί, γεγονός που έχουν αφήσει ανοιχτό ως ενδεχόμενο κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο κ. Λαφαζάνης.
Στην περίπτωση που επικρατήσει το «όχι», η χώρα θα οδηγηθεί σε μια παρατεταμένη οικονομική κρίση, με το τραπεζικό σύστημα να είναι στον αέρα, κάθε μήνα η πληρωμή μισθών και συντάξεων (στον δημόσιο τομέα, γιατί ο ιδιωτικός δεν είναι στα άμεσα ενδιαφέροντα αυτής της κυβέρνησης) να είναι αβέβαιη και, το κυριότερο, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν μπορεί από μόνο του να υποχρεώσει τους δανειστές να μεταβάλουν τη βούλησή τους· αλλά ούτε και η κυβέρνηση μπορεί να υποσχεθεί (ποιος την πιστεύει πλέον) ότι έχει κάποιο σχέδιο, που να αξιοποιεί το «όχι» ως διαπραγματευτικό όπλο. Αρα, η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες για «καθαρή λύση» θα είναι μονόδρομος.
Εν τω μεταξύ η χώρα, είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, θα βιώνει για ακόμη μια φορά τις επιπτώσεις ενός νέου διχασμού. Γιατί μην ξεγελιέστε. Το πραγματικό διακύβευμα αυτού του δημοψηφίσματος δεν θα είναι το «ναι» ή το «όχι» στην πρόταση των δανειστών (η οποία ήδη είχε αποσυρθεί πλέον από το τραπέζι και άρα δεν θα έχει κανένα νόημα το δικό μας «ναι» ή «όχι»), αλλά η παραμονή μας ή όχι στην ευρωζώνη, γεγονός που είχε παραδεχθεί ο Γ. Βαρουφάκης μιλώντας τον Μάιο επίσης στον Ν. Χατζηνικολάου.
«Ευρωπαϊστές και αντιευρωπαϊστές», λοιπόν, σε μια κοινωνία διχασμένη, βουτηγμένη στον φόβο και στην αβεβαιότητα, παλεύοντας να μη γίνουμε σαν τον Δικαιόπολι (από τους «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη, που προσπαθούσε να συνάψει μια ιδιωτική συμφωνία ειρήνης για αυτόν και την οικογένειά του με τους Σπαρτιάτες), για να γλιτώσουμε -εμείς και οι δικοί μας άνθρωποι- από τις επιπτώσεις μιας ανεξέλεγκτης κρίσης.
«Ευρωπαϊστές και αντιευρωπαϊστές», λοιπόν, όπως λέγαμε «βενιζελικοί και βασιλικοί» και οδηγηθήκαμε στην Καταστροφή του 1922.
Και τα πρώτα δείγματα αυτού του νέου διχασμού τα βλέπουμε ήδη στη «μάχη της πλατείας», στις έντονες αντιπαραθέσεις στον δημόσιο διάλογο, είτε ανάμεσα σε πολιτικά πρόσωπα είτε σε απλούς πολίτες.
Διάβασα μια είδηση, που πέρασε στα «ψιλά» της ειδησεογραφίας: Η κυρία Μέρκελ θα συγκαλέσει σε σύσκεψη τους πολιτικούς αρχηγούς της Γερμανίας για να συζητήσουν το θέμα της Ελλάδος! Στην Ελλάδα κουβέντα για κάτι αντίστοιχο! Στις Βρυξέλλες πριν από λίγα 24ωρα, που παιζόταν το μέλλον της χώρας, βρέθηκαν οι πέντε πολιτικοί αρχηγοί των μεγαλύτερων ελληνικών κομμάτων.
Χωρίς καμιά επαφή μεταξύ τους, καμιά συνεννόηση για μια, έστω μίνιμουμ, κοινή γραμμή στις συζητήσεις, που είχαν με Ευρωπαίους αξιωματούχους. Πέντε ξένοι στη ίδια πόλη. Επρεπε ο πρωθυπουργός να τους καλέσει σε διαβούλευση. Να φορέσουν όλοι τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος. Γιατί μόνο ενωμένοι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε και τους εκβιασμούς των ξένων και τις προκλήσεις των καιρών. Και μόνον έτσι και ο λαός θα μείνει ενωμένος, ακολουθώντας το παράδειγμα των ηγετών του.
Γιάννης Μιχελάκης
Μ.Η.Τ. 232120