Η φιλελεύθερη παράταξη είπε την αλήθεια στον λαό το 2012 και το 2015
To τραπέζι των εκλογών έχει έρθει τούμπα. Η ανατροπή της πρωτιάς στις δημοσκοπήσεις και η οριακή πρωτοπορία της Ν.Δ. έχει προκαλέσει κύματα ενθουσιασμού στους ψηφοφόρους της φιλελεύθερης παράταξης και του λεγόμενου αστικού μετώπου, το οποίο έδειχνε ηττημένο μετά το δημοψήφισμα. Θέλω να σας προετοιμάσω για δυνατές συγκινήσεις κατά τη διάρκεια των υπόλοιπων ημερών έως τις εκλογές. Οι εναλλαγές στην πρωτοπορία -μία μπροστά ο ένας, μία ο άλλος- θα είναι συνεχείς και γι’ αυτό στο μυαλό μας, πέρα από τον ενθουσιασμό, επιβάλλεται και η ψυχραιμία.
Οι εκλογές έχουν επόμενη μέρα. Και η μέρα αυτή θα είναι δύσκολη, καθώς πρέπει να συγκροτηθεί το συντομότερο δυνατόν νέα μεταρρυθμιστική κυβέρνηση. Και να θέλουμε να το καθυστερήσουμε, αδύνατον, είναι τόσο εύθραυστο το νέο διεθνές περιβάλλον, που απαγορεύεται. Για να είμαι ειλικρινής, θέλω κι εγώ να παρασυρθώ για λίγο από την πόλωση των ημερών, ζητώ κι εγώ μέσα μου ρητορεία με περισσότερη ελπίδα και λιγότερο μαστίγιο, η πραγματικότητα όμως είναι σκληρή. Οι προηγούμενες κάλπες μάς έδωσαν δύο νέους κανόνες. Πρώτον, πρέπει να λες την αλήθεια στους πολίτες. Δεν πρέπει να τους τάζεις κάτι που δεν έχεις και δεν μπορείς να τους δώσεις. Δεύτερον, κανείς δεν μπορεί μόνος. Ο Τσίπρας, αν και τυπικά ηγήθηκε συμμαχικής κυβέρνησης, στην πραγματικότητα ήταν μόνος. Τα έκανε μούσκεμα.
Χρέος λοιπόν της ηγεσίας της φιλελεύθερης παράταξης, η οποία πάντα έλεγε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, και στις κάλπες του 2009 υπό τον Κώστα Καραμανλή και το 2015 υπό τον Αντώνη Σαμαρά, είναι να κάνει πάλι το ίδιο: να ασκήσει αυτό που εγώ ονομάζω «καθήκον αληθείας» και να περιγράψει επακριβώς στον λαό, με σαφήνεια και με πληρότητα, το χρονοδιάγραμμα της πολιτικής της προσεχούς διετίας· να εξηγήσει αναλυτικά, σπάζοντάς το σε φραγκοδίφραγκα, ποιες πολιτικές μεταρρυθμίσεις του τρίτου Μνημονίου πρέπει να εφαρμοστούν οπωσδήποτε και σε ποιες λίγες χωρούν ανατροπές και διεκδικήσεις.
Το καθήκον αληθείας επιβάλλεται για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους: Πρώτον, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί με πτυχές του παράλληλου προγράμματος να ξεγελάσει τους πολίτες. Στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι ακόμη και μετά την ψήφιση του Μνημονίου ο λαός έχει ανάγκη -λίγης- παραμυθίας. Πρέπει να γίνει αντιληπτή η διαφορά. Δεύτερον, διότι η διακυβέρνηση πρέπει να στηρίζεται σε γερά θεμέλια. Αν κληρώσει πάλι στη φιλελεύθερη παράταξη να αναλάβει σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή τις τύχες της χώρας, τότε θεωρώ αυτονόητο ότι η ηγεσία της θα προχωρήσει σε μια ντόμπρα εξήγηση στους πολίτες, οι οποίοι με το μυαλό τους ανεβάζουν ανώγια και κατώγια.
Το κράτος αυτή τη φορά πρέπει να μειωθεί, τα κλειστά επαγγέλματα πρέπει να ανοίξουν και ας θιγούν κοινωνικές ομάδες του ιδιωτικού τομέα που παραδοσιακά στηρίζουν τη Ν.Δ., μεγάλες μεταρρυθμίσεις που θίγουν οικονομικές ελίτ θα προχωρήσουν. Δεν μας παίρνει άλλο για μάχες οπισθοφυλακής. Το αέναο κουβεντολόι ας τελειώσει. Οπως λέει ένας σημαντικός πολιτικός της παράταξης, «στην Ελλάδα είμαστε 0% αποτέλεσμα και 100% κουβέντα». Ας τον διαψεύσουμε, αν γίνεται.
Μανώλης Κοττάκης