ΤΙ ΣΟΪ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ;

Ο κοινο-βουλευτικός έλεγχος και οι «άφαντοι» υπουργοί

Γνωρίζω χρόνια τον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση, έχω καλή γνώμη γι’ αυτόν, το Κοινοβούλιο βρήκε την ηρεμία του μετά την εκλογή του, αλλά ένα πρόβλημα που κληρονόμησε από τους προκατόχους του οξύνεται επί των ημερών του σε σημείο απαράδεκτο. Αναφέρομαι βεβαίως στον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος. Και παλαιότερα ήταν προβληματικός, επί υπουργών άλλων κυβερνήσεων, αλλά τουλάχιστον εκείνοι είχαν την ευαισθησία να στέλνουν τους υφυπουργούς τους στο πόδι τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ; Καμία σχέση. Είχα την υπομονή να παρακολουθήσω προχθές το πρωί από το Κανάλι της Βουλής ένα μεγάλο τμήμα της διαδικασίας κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Το θέαμα ήταν α-πα-ρά-δε-κτο. Οι υπουργοί της πρώτης φορά Αριστεράς ήταν ή εξαφανισμένοι ή εκεί για να απαντήσουν σε ερωτήσεις-πάσες συναδέλφων τους από την πλειοψηφία. Ο πολύς αναπληρωτής υπουργός Υγείας Πολάκης, ο οποίος επιτέλους φόρεσε κοστούμι αντί πέτσινου μπουφάν, απάντησε σε ερωτήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ και έδειξε ότι δεν του αρέσει η κριτική – παραλίγο να αρπαχθεί με τον κομμουνιστή συνάδελφό του. Εν πάση περιπτώσει, πήγε. Οπως έχω δει και τον Μπαλτά να δίνει το «παρών» και να σέβεται τη Βουλή. Μετά τον αψίκορο Κρητικό υπουργό έλαβε τον λόγο ο αντιπρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Κρεμαστινός, προκειμένου να ενημερώσει το σώμα ότι οι υπουργοί Παναγιώτης Κουρουμπλής, Νίκος Τόσκας, Βαγγέλης Αποστόλου, Νίκος Ξυδάκης και Γιάννης Μπαλάφας δεν θα απαντήσουν στις ερωτήσεις των βουλευτών Κώστα Τσιάρα – Γιάννη Γεωργαντά – Νίκου Παναγιωτόπουλου (Ν.Δ.), Δημήτρη Κρεμαστινού – Βασίλη Κεγκέρογλου – Θόδωρου Παπαθεοδώρου (Δημοκρατική Συμπαράταξη), Ιωάννη Σαρίδη – Αναστάσιου Μεγαλομύστακα (Ενωση Κεντρώων), Σπύρου Δανέλη (Ποταμιού) και Δημήτρη Καμένου (ΑΝ.ΕΛ.), επειδή τάχα είχαν «ανειλημμένη υποχρέωση».

Ο μόνος δικαιολογημένος ήταν ο Ξυδάκης, που έλειπε στο εξωτερικό. Τρεις παρατηρήσεις: Είναι συμπτωματικό που οι υπουργοί αποφεύγουν να απαντήσουν συστηματικά σε ερωτήσεις βουλευτών της αντιπολίτευσης; Είναι δυνατόν να επικαλούνται οι υπουργοί συστηματικά «ανειλημμένη υποχρέωση»; Πάω στοίχημα ότι αν τους έψαχνε ο Βούτσης, θα τους έβρισκε και δεν θα υπήρχε τίποτε το ανειλημμένο πλην της άρνησής τους να προσέλθουν. Ποια είναι άραγε η δουλειά του βουλευτή; Μα να είναι νομοθέτης (η τρόικα του έχει πάρει την αρμοδιότητα) και να ελέγχει στον κοινοβουλευτικό έλεγχο την εξουσία. Αν δεν του επιτρέπεται ούτε αυτό, τότε τι σόι βουλευτής είναι, πρόεδρε; Περιττό να επισημάνω επίσης ότι η Ν.Δ. έχει συμβιβαστεί με την πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ και -κακώς- δεν διαμαρτύρεται. Πρόταση: Η συστηματική απουσία υπουργού από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο να θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα και να επισείει την ποινή περικοπής της βουλευτικής αποζημίωσης.

Μανώλης Κοττάκης