Η στοχοποίηση των θεσμών από την κυβέρνηση και η αντίδραση της παράταξης
Ωρα 8 χθες το πρωί, μόλις έχω βγει από το στούντιο του Σκάι όπου, καλεσμένος του Δημήτρη Οικονόμου, διατύπωσα δύο νέες σκέψεις. Η πρώτη: Η Ν.Δ. πρέπει να αντιμετωπίζει τον εκλογικό νόμο ως ζήτημα ιδεολογικής φυσιογνωμίας και όχι απλής εκλογικής αριθμητικής. Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να εκμεταλλευτεί τη θολή ταυτότητά της και να αποσπάσει τη λαϊκή Δεξιά -μέσω κινήτρων για την ίδρυση νέων κομμάτων- από την κυρίως παράταξη.
Η δεύτερη: Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για συνδικαλισμό στις Ενοπλες Δυνάμεις δεν πρέπει να απορριφθεί με την κλασική συντηρητική άποψη «Στρατός και δικαίωμα γνώμης είναι ασύμβατες έννοιες». Η τροπολογία των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος έχει στόχο το άνοιγμα της Αριστεράς σε συντηρητικά ακροατήρια που αποξενώθηκαν από την Κεντροδεξιά εξαιτίας των Μνημονίων. Σε ένα στράτευμα εξουθενωμένο από τη λιτότητα πιάνει το επιχείρημα «εμείς σου δίνουμε φωνή, δεν σε θεωρούμε δεδομένο». Αίφνης στην οθόνη του κινητού εμφανίζεται το τηλέφωνο πρώην υπουργού της Ν.Δ.: «Δίκιο έχεις για τον εκλογικό νόμο και τον νεοφιλελευθερισμό. Ο Κυριάκος εξελέγη χάρη στη στήριξη 60.000 μη νεοδημοκρατών που ψήφισαν στις εσωκομματικές, αλλά πρέπει να καταλάβει ότι ηγείται νεοδημοκρατών». Σας δίνω συνοπτικά το νόημα της κλήσης του. Δεν προλαβαίνω να κλείσω το τηλέφωνο, άλλη κλήση, από συνεργάτη του προέδρου της Ν.Δ. αυτή τη φορά. Συζητάμε το θέμα του συνδικαλισμού στον Στρατό, του κάνει εντύπωση η άποψή μου για το «ντου» Τσίπρα στον συντηρητικό κόσμο των Ενόπλων Δυνάμεων. Οδηγώντας λίγο μετά στην Εθνική, συνειδητοποιώ δύο πράγματα. Ο κεντροδεξιός χώρος για ακόμη μία φορά δεν καταφέρνει να διαβάσει σωστά τον αντίπαλο.
Και ως χώρο δεν εννοώ την ηγεσία κατ’ ανάγκη αλλά την όλη παράταξη που, μαθημένη από την τακτική «γιούργια στα παλιούρια», προσεγγίζει την Αριστερά σαν ερασιτέχνη ταραχοποιό. Και όμως… Οι άνθρωποι αποδεικνύονται επαγγελματίες. Ξέρουν τι θέλουν. Το δεύτερο είναι ότι στόχος της Αριστεράς είναι η διάλυση των λαϊκών ερεισμάτων που διατηρεί διαχρονικά μέσα στους θεσμούς και ειδικά στον σκληρό πυρήνα του κράτους η δεξιά παράταξη.
Ο συνδικαλισμός στις Ενοπλες Δυνάμεις θέλει να διασπάσει το στράτευμα. Η διακοπή της μισθοδοσίας των ιερέων και ο χωρισμός κράτους – Εκκλησίας έχει ως στόχο την αποδυνάμωση ενός κατεξοχήν συντηρητικού θεσμού θεματοφύλακα των παραδόσεων – δεν έχουν τεθεί τυχαία στο στόχαστρο Θρησκευτικά, προσευχή. Η στοχοποίηση της Δικαιοσύνης με αφορμή την υπόθεση Siemens, το ίδιο. Η τηλεόραση είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα. Οι άνθρωποι έχουν σχέδιο, ξέρουν τι κάνουν, ήρθαν με σκοπό να μείνουν. Οι από εδώ δεν ξέρω τι κάνουν.
Μανώλης Κοττάκης