Δεν υπάρχει πιο ανόητη (και προκλητική για τον λαό) «εφεύρεση» από την επιλογή «παρών» στις ψηφοφορίες της Βουλής. Σε πολλά μεγάλα θέματα που συζητήθηκαν το τελευταίο διάστημα κόμματα και μεμονωμένοι επέλεξαν αυτή τη βολική λύση αποφεύγοντας έτσι να πάρουν θέση και να ψηφίσουν καθαρά «ναι» ή «όχι».
Αναρωτιέμαι, όμως. Τι σημαίνει «παρών», κύριοι βουλευτές; Οτι δεν έχετε γνώμη; Ο λαός γιατί σας εκλέγει, για να μην ξέρετε τι να απαντήσετε σε κορυφαία ζητήματα; Σε τελική ανάλυση, εφόσον υπάρχει η λύση της αποχής από την ψηφοφορία, ποιο το νόημα του «παρών»; Ουσιαστικά πρόκειται για ένα τερτίπι νομιμοποίησης της ανευθυνότητας για τους εκλεγμένους από τον λαό εκπροσώπους που θέλουν να παίξουν παιχνιδάκια για τα μάτια του κόσμου.
Αν η Βουλή θέλει πράγματι να αναβαθμιστεί στα μάτια της κοινής γνώμης, οφείλει να σταματήσει αυτές τις εξυπνακίστικες τακτικές που μόνο οργή προκαλούν! Βεβαίως, την ευθύνη έχουν κυρίως οι ηγεσίες των κομμάτων, αφού κατά καιρούς χάρη σε αυτή την αμφίσημη επιλογή διασώθηκαν από επώδυνες καταστάσεις, διαγραφές και σκληρή κριτική. Ειδικά το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή, που υποτίθεται πως έχουν πιο «κάθετη» ατζέντα (και συγκεκριμένη ιδεολογία), δεν νοείται να επιλέγουν την ψήφο του Πόντιου Πιλάτου.
Στην πρόσφατη ψηφοφορία για τον εκλογικό νόμο στο άρθρο που αφορούσε την απλή αναλογική 19 βουλευτές ψήφισαν «παρών». Ουδείς μπορεί να καταλάβει τι πιστεύουν και τι υποστηρίζουν! Το ίδιο έκαναν 20 στο άρθρο για την ψήφο των δεκαεπτάρηδων. Το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή ψήφισαν «παρών» στην πρόταση της Ν.Δ. για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το plan X του Βαρουφάκη, παρότι έχουν καταγγείλει τις μεθοδεύσεις που έγιναν το περασμένο καλοκαίρι. Ουδείς κατάλαβε ύστερα από αυτή την επιλογή τους αν θέλουν να λάμψει η αλήθεια ή αν επιθυμούν τη συγκάλυψη, αν και η στάση τους ευνόησε το δεύτερο, αφού η επιτροπή δεν θα συσταθεί. Κρύφτηκαν, λοιπόν, πίσω από το «παρών» για να μην μπορεί να τους κατηγορήσει ούτε η μία ούτε η άλλη πλευρά.
Το ΠΑΣΟΚ, που παριστάνει ότι επιθυμεί την ανάπτυξη, ένιψε τας χείρας του όταν ήρθε στη Βουλή ο νέος αναπτυξιακός νόμος, επιλέγοντας το «παρών». Τα ίδια κάνει και η Ν.Δ. Στη συζήτηση για το νέο Ασφαλιστικό τον Μάιο στο άρθρο που αφορούσε την επέκταση ισχύος του αγγελιόσημου επέλεξε τη γνωστή μεσοβέζικη λύση του «παρών», επειδή ορισμένοι δημοσιογράφοι βουλευτές της ήθελαν να ψηφίσουν υπέρ της κυβερνητικής πρότασης. Για να γλιτώσει δηλαδή ένα «ρήγμα» (που σε τελική ανάλυση είναι απόδειξη πραγματικής δημοκρατίας και ελεύθερης βούλησης) και να διατηρήσει αρραγές το «μαντρί» της, προτίμησε να μην πάρει θέση! Αδιανόητο για κόμμα που υποτίθεται ότι έχει θέσεις και βρίσκεται ένα βήμα πριν από την εξουσία!
Ακόμα και σε κορυφαίες επιλογές, όπως για παράδειγμα η κύρωση του τρίτου Μνημονίου πέρυσι τέτοια εποχή, είχαν βρεθεί 11 βουλευτές που χωρίς να ντραπούν ψήφισαν «παρών», δηλαδή αρνήθηκαν να πουν τι αληθινά πιστεύουν για την πορεία του τόπου!
Αν οι πολιτικοί θέλουν ο λαός να τους πάρει και πάλι στα σοβαρά, θα πρέπει να πάψουν να (νομίζουν ότι) τον κοροϊδεύουν. Και η πρώτη κίνησή τους πρέπει να είναι η κατάργηση αυτής της προκλητικής κουτοπονηριάς, της επιλογής «παρών» στις ψηφοφορίες. Ας αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους, αλλιώς ας πάνε σπίτια τους. Ανεύθυνους πονηρούληδες δεν χρειάζεται ο τόπος.
Δημήτρης Ριζούλης
Μ.Η.Τ. 232120