Συμπεράσματα από τη χθεσινή συζήτηση στο Κοινοβούλιο για την Παιδεία
Πρώτα τα θετικά συμπεράσματα από την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία: Ικανοποιεί απολύτως η πρωτόγνωρη για νέο πολιτικό αρχηγό προγραμματική πληρότητα Μητσοτάκη.
Οποιος έχει την υπομονή να μελετήσει τις θέσεις του προέδρου της ΝΔ για την οικονομία (ΔΕΘ), τις θέσεις του για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές πολιτών και τις θέσεις για την Παιδεία θα αναγνωρίσει ότι ο φιλελεύθερος χώρος απέκτησε κυβερνητική πρόταση σε χρόνο-ρεκόρ· ούτε δέκα μήνες δεν πέρασαν από την εκλογή αρχηγού. Και το σημαντικότερο όλων, η πρόταση αυτή βασίζεται σε διαβούλευση με όλους τους κοινωνικούς εταίρους -για την Παιδεία ο Μητσοτάκης έκανε μεγάλο κύκλο συναντήσεων και επισκέψεων-, αλλά και με τους θεσμούς.
Οι προτάσεις για το «μερικώς ακατάσχετο» αλλά και το νέο μείγμα πολιτικής με τους φορολογικούς συντελεστές μοιάζουν εντυπωσιακά με τις απόψεις του ΔΝΤ. Ειδικότερα, τώρα ο Μητσοτάκης έδειξε διαβασμένος. Ηταν καλός και στον τρόπο που έθεσε το ζήτημα των ιδιωτικών ΑΕΙ και στη γνώση που έδειξε για τις αλλαγές στο γυμνάσιο και στη διαφωνία του για τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου -εκλογή διευθυντών με… ψήφο-, μόνο στο θέμα των Θρησκευτικών ήταν αμήχανος και κρύφτηκε πίσω από τον Αρχιεπίσκοπο.
Ωστόσο, πέραν των θετικών, υπάρχουν και άλλα ζητήματα που προκύπτουν εκ των πραγμάτων από την προχθεσινή αναμέτρηση: Αν είσαι αρχηγός της αντιπολίτευσης και θέλεις να γίνεις πρωθυπουργός, πρέπει να κάνεις τη διαφορά. Πρέπει ο αντίπαλός σου να φεύγει ηττημένος έπειτα από κάθε αναμέτρηση μαζί σου με τρόπο που δεν θα χωρά αμφισβήτηση. Με εξαίρεση δύο κροσέ Μητσοτάκη σε Φίλη και Τσίπρα για αιώνιους φοιτητές και ιδιωτική εκπαίδευση, δεν αποκόμισα την αίσθηση ότι ο Τσίπρας βγήκε από εκεί μέσα με φορείο. Ισοπαλία ήρθε το αποτέλεσμα, μάλλον άνετος έφυγε. Και για να είμαστε εξηγημένοι, προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Ν.Δ. άλλαξε αμέσως συζήτηση, όταν οι Τσίπρας – Καμμένος ανέφεραν ονόματα καναλαρχών που έλαβαν άδεια με προνομιακές σχέσεις με τη Ν.Δ.
Δημιούργησε τεράστια εντύπωση ότι η ΝΔ απέφυγε να σηκώσει το γάντι μόλις ο Τσίπρας άρχισε να μιλά για ΚΕΕΛΠΝΟ, υποβρύχια, Siemens κ.λπ. Θυμάται ο κόσμος την απουσία της ηγεσίας της Ν.Δ. και άλλη φορά, όταν ο Τσίπρας άνοιξε αιφνιδιαστικά θέμα Παπασταύρου. Υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στριμωγμένος πριν από τη συζήτηση, ο Τσίπρας είχε χάσει το ηθικό πλεονέκτημα, ο διαγωνισμός για τις άδειες κατέρρεε, η κυβέρνηση έχανε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Από τη συζήτηση δεν προέκυψε κάτι τέτοιο, με αθλητικούς όρους έμοιαζε με φιλικό αγώνα… Είναι θέμα, δεν νομίζετε;
Μανώλης Κοττάκης