Οι αιφνιδιασμοί της κυβέρνησης και οι λάθος σχεδιασμοί της Νέας Δημοκρατίας
Η πρώτη εβδομάδα του χρόνου κλείνει με την αντιπολίτευση απολύτως αιφνιδιασμένη από τον τρόπο με τον οποίο κινείται η κυβέρνηση. Αίφνης το ταμπούρι του ΔΟΛ, το οποίο αποτελεί τον άνευ αντιρρήσεων εκφραστή των ηγεσιών της αστικής κεντροδεξιάς παράταξης μετά το 2009, δείχνει έτοιμο να πέσει στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Αίφνης οι ίδιοι σχεδιασμοί φαίνεται ότι γίνονται για το άλλο μεγάλο χαράκωμα της διαπλοκής, το Mega Channel, στο οποίο έβρισκαν έως πρόσφατα φιλόξενη στέγη τα ξενοκίνητα ντόμπερμαν του πολιτικού συστήματος.
Αίφνης, επίσης, στην ηγεσία τηλεοπτικών σταθμών με μεγάλη ακροαματικότητα τοποθετούνται πρόσωπα (όπως ο Γιάννης Μιχελάκης), στα οποία η σημερινή ηγεσία του κόμματος είχε επιφυλάξει απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Αίφνης σε άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς εισέρχονται ως μέτοχοι ξένοι επενδυτές (Τσέχοι), τις επενδύσεις των οποίων επιχείρησαν να υπονομεύσουν με δηλώσεις τους κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αλλαγή στα μέσα ενημέρωσης δείχνει τελικά ότι δεν χρειάζεται να κλείσεις κάποιους στο μπουντρούμι για να ελέγξεις το τηλεοπτικό τοπίο.
Η ισχύς των νόμων αρκεί για τη μεταβολή. Η αντιπολίτευση δείχνει επίσης αιφνιδιασμένη από τις επαπειλούμενες περιπέτειες πολιτικών συνοδοιπόρων της από το μπλοκ του εκσυχρονισμού. Κανείς δεν κατάλαβε ποια αναγκαιότητα επέβαλλε να φιγουράρει το όνομα κορυφαίου ηγετικού στελέχους της σε κατά παραγγελία δημοσίευμα για τις δικαστικές περιπέτειες του Γεωργίου και άλλων στους «Financial Times» δίπλα στο όνομα του Βαγγέλη Βενιζέλου. Η αντιπολίτευση δείχνει να μην μπορεί να παρακολουθήσει τον κυβερνητικό σχεδιασμό για τη σκανδαλολογία του πρώτου εξαμήνου:
Απέναντι στην υπόθεση της Novartis που καίει το παλαιό σύστημα και την υπόθεση της Siemens (αμφότερες γερμανικές, ενδιαφέρουν τις ΗΠΑ), απέναντι στην προανακριτική για τα δάνεια που θα έχει βασικό στόχο Ν.Δ., εκδότες και τραπεζίτες, απέναντι στο πόρισμα για την τζάμπα νοσηλεία πολιτικών στο «Ερρίκος Ντυνάν» (κάποιος απειλεί να μιλήσει μέσα από τη φυλακή), η Ν.Δ. αντιπαρέταξε ένα αμφιλεγόμενο σκάνδαλο με την Ολγα Γεροβασίλη και έναν «Guardian». Κάτι ακούω μόνο ότι κάποιοι ψάχνουν αριστερό πολιτικό χρήμα στο μακρινό Ερμπίλ.
Αίφνης, τέλος, για να δούμε τη διάταξη δυνάμεων και μέσα στην πολιτική, αλλάζει και ο συσχετισμός. Η Φώφη Γεννηματά χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο τις φράσεις «εθνική γραμμή – εθνική συνεννόηση». Δεν θέλω να στενοχωρήσω κανέναν, αλλά δεν αποτελεί στρατηγικό σχεδιασμό να στέλνεις μηνύματα σε Βερολίνο – ΔΝΤ μέσω αφανών συμβούλων ότι «εμείς θα περικόψουμε το αφορολόγητο και θα δεχθούμε τα υψηλά πλεονάσματα». Ούτε είναι πολιτικός σχεδιασμός η αφανής συμπαράταξη με τα αποκαΐδια του εκσυγχρονισμού. Το αποτέλεσμα, είμαι βέβαιος, ό,τι και αν κάνει ο Τσίπρας με ΜΜΕ και σκάνδαλα, δεν αλλάζει. Ο Μητσοτάκης θα είναι πρώτος στις εκλογές με διακριτή διαφορά. Το στοίχημά του όμως αποτελεί να είναι κυρίαρχος. Και ο Τσίπρας τού στήνει μεθοδικά παιχνίδι για να μην είναι. Πρέπει να τον εξουδετερώσει.
Μανώλης Κοττάκης
Μ.Η.Τ. 232120