Η ουσία των ζητημάτων που άπτονται της αποκομιδής των σκουπιδιών βρομάει και ζέχνει πολύ περισσότερο από τα ίδια, την οσμή των οποίων «απολαμβάνουμε» εβδομάδες τώρα σε κάθε γωνιά της πόλης. Πρέπει να είμαστε πλέον η μόνη χώρα στον κόσμο στην οποία η αποκομιδή σκουπιδιών ενέχει τέτοια πολιτική σημασία και τροφοδοτεί πολιτικές συγκρούσεις!
Η δημόσια υγεία με τις υψηλότατες θερμοκρασίες των ημερών κινδυνεύει πολύ σοβαρά γιατί αδυνατούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα: Ποιος θα μαζεύει τα σκουπίδια; Μόνο η ΠΟΕ-ΟΤΑ ή θα μπορούν και ιδιώτες; Και το ερώτημα αυτό συνδέεται άμεσα -συγκρατηθείτε, παρακαλώ, γιατί δεν είναι να σας ανεβαίνει και η πίεση (!)- με το ιδεολόγημα που κυριαρχεί επί δεκαετίες τόσο στο βαθύ κράτος μας όσο και, δυστυχώς, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ότι η αποκομιδή απορριμμάτων στους δήμους δεν είναι εμπόρευμα και, αφού δεν είναι εμπόρευμα, δεν μπορεί να επιτραπεί στον γενικό παραγωγό εμπορευμάτων, που είναι το κεφάλαιο, να την παράγει, να την πουλάει και γενικά να την πάρει στα χέρια του! Και για να συμπληρωθεί το σκηνικό της παράνοιας, οι μόνιμοι υπάλληλοι της καθαριότητας των δήμων θα πληρωθούν για τη δουλειά τους αυτές τις μέρες, επειδή δεν ευθύνονται αυτοί αλλά οι συμβασιούχοι (!) οι οποίοι έκαναν καταλήψεις στα αμαξοστάσια, εμποδίζοντάς τους να εργαστούν.
Περί αυτού πρόκειται, δυστυχώς. Εξ ου και όλος αυτός ο σαματάς για την παράταση των συμβάσεων των υπαλλήλων καθαριότητας με την ελπίδα ότι μέχρι να ξεβρομίσουν τον τόπο θα ανοίξει κανένα παράθυρο για τη μονιμοποίησή τους. Η προτεραιότητα της κακώς εννοούμενης «πολιτικής» αντιμετώπισης απέναντι στην κοινή λογική και στις ανάγκες της καθημερινότητας των πολιτών.
Και η κοινή λογική επιτάσσει ότι τη λύση στο θέμα αυτό είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι και αρμόδιοι να τη δώσουν οι δήμοι. Κάθε δημοτική Αρχή οφείλει να εξετάσει τι ακριβώς συμφέρει περισσότερο τον προϋπολογισμό και τους δημότες της. Τι τη συμφέρει; Να έχει υπαλλήλους ή να αναθέσει την καθαριότητα σε ιδιώτες; Στις ελάχιστες περιπτώσεις όπου οι δήμοι τόλμησαν, όπως ο Δήμος Προποντίδας της Χαλκιδικής, να αναθέσουν τις υπηρεσίες καθαριότητας σε ιδιώτες, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά!
Δεν εφηύραν και τον τροχό! Στη Σουηδία εισάγουν σκουπίδια, 800.000 τόνους ετησίως, επειδή παράγουν λιγότερα από όσα χρειάζονται για την παραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας από τις υπάρχουσες μονάδες καύσης! Χάρη στο σύστημα ανακύκλωσης που έχουν, μόνο το 4% των απορριμμάτων πηγαίνει στις χωματερές!
Στη Γερμανία τα πάντα ανακυκλώνονται και επαναχρησιμοποιούνται, ενώ πολλοί δήμοι κερδίζουν χρήματα από τα σκουπίδια. Από το 2005 έχουν καταργηθεί, ουσιαστικά, οι 55.000 παραδοσιακές χωματερές που λειτουργούσαν και έχουν αντικατασταθεί με προηγμένα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων.
Στη Δανία χρησιμοποιούν τα σκουπίδια ως καθαρό και εναλλακτικό καύσιμο και ως πηγή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η Δανία διαθέτει δεκάδες μη συμβατικές μονάδες αποτέφρωσης, επεξεργασίας και ανακύκλωσης σκουπιδιών, που σημαίνει υπερσύγχρονα εργοστάσια τα οποία μετατρέπουν τα απορρίμματα σε ενέργεια και θέρμανση με τεράστια οφέλη για το περιβάλλον.
Στη Γαλλία τα σκουπίδια περνούν από επεξεργασία σε ειδικές μονάδες αποτέφρωσης, προκειμένου να παράγουν βιοαέριο και θέρμανση. Από το 2006 παράγουν ενέργεια για να τροφοδοτήσουν 1.000.000 σπίτια με ηλεκτρισμό και 600.000 σπίτια με θέρμανση.
Συνεπώς, όπου κυριαρχούν η λογική, τα επιτεύγματα της επιστημονικής προόδου, η οικολογική συνείδηση, τα σκουπίδια μπορεί και να μην είναι εντελώς… για πέταμα! Οσο αυτό δεν το συνειδητοποιούμε, το μόνο που θα μας νοιάζει είναι το «μακριά από την αυλή μου κι ας είναι και στου γείτονα»…
Γιώργος Στράτος
*Δικηγόρος – δημοσιογράφος
Μ.Η.Τ. 232120