Ο Κυριάκος θα απαιτηθεί να λάβει σημαντικές αποφάσεις για να αποδείξει ότι θα είναι ο αυριανός πρωθυπουργόςAπό τον
Μανώλη Κοττάκη
Οσο περνούν οι μέρες έχω την εντύπωση ότι ισχυροποιείται το σενάριο της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών στις 2 Ιουνίου μαζί με τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Τα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα μάλιστα χαρακτηρίζουν τις ευρωεκλογές «προσομοίωση εθνικών εκλογών», καθώς σταδιακά η αντιπαράθεση επικεντρώνεται στην αναμέτρηση Τσίπρα – Μητσοτάκη.
Προσωπικώς παρατηρώ την ατμόσφαιρα να αλλάζει ραγδαία. Την πόλωση να κλιμακώνεται. Δεν βλέπω πώς μπορεί να βγει κανείς από αυτό το κλίμα χωρίς άμεση προσφυγή στις κάλπες: μαφία φυλακών, αντιπαράθεση Μαρινάκη – ΣΥΡΙΖΑ, Novartis, Siemens, δάνεια κομμάτων, 120 δόσεις, αφορολόγητο, φυγή ΔΝΤ από την Ελλάδα, φωτοστέφανο Πάπα σε Τσίπρα για το Νόμπελ, δίκη Χρυσής Αυγής κ.λπ. αποτελούν χαλί που στρώνεται μόνο για εκλογές. Oχι για ευρωεκλογές.
Το δικαστικό τσουνάμι -και εναντίον ΣΥΡΙΖΑ, για να μην υπάρχει μεροληψία (Μάνδρα – Μάτι)- δεν εξελίσσεται τυχαία. Ούτε οι ασκήσεις «εθνικής υπερηφάνειας» με τις γερμανικές αποζημιώσεις, τις απειλές για κατασχέσεις γερμανικών ιδιοκτησιών και την εκδίωξη του ΔΝΤ. Η έκπληξη εν προκειμένω, λοιπόν, είναι το πλαίσιο των εκλογών και όχι ο χρόνος των εκλογών.
Εντός αυτού του ορίζοντα διακρίνω ορισμένες σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, τις οποίες είμαι υποχρεωμένος να επισημάνω!
Πρώτον, βλέπω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «στήνει» επικοινωνιακές παγίδες με βαλτά τρολ στις περιοδείες του αρχηγού της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην περιφέρεια. Ψάχνουν έως και την τελευταία λέξη που λέει στην πλέον απόμακρη ραχούλα της χώρας, την απομονώνουν και δημιουργούν εντυπώσεις.
Ο Μητσοτάκης βρίσκεται σε κάθε βήμα του υπό στενή παρακολούθηση. Οι συνταγές που εφαρμόζουν οι Αμερικανοί σύμβουλοι του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζουν εντόνως αυτό που υπέστη ο Μιλτιάδης Εβερτ στις εκλογές του 1996. Προς τούτο απαιτούνται συναγερμός και ενότητα στο επικοινωνιακό επιτελείο της Ν.Δ., που κάνει πρώτη φορά εκλογές. Περιθώρια για άσκοπες εσωτερικές αντιπαραθέσεις γραφείου δεν υπάρχουν.
Ο νους πρέπει να είναι απέναντι, όχι εντός. Και βεβαίως τα όποια ελλείμματα στην επικοινωνία δεν είναι δυνατόν να τα καλύπτει ο πνευματώδης Αρκάς. Την περασμένη εβδομάδα η επικοινωνία της Ν.Δ. βρέθηκε υπό πίεση: και για τη διαχείριση του βίντεο των καλλιτεχνών, και για το περιστατικό με τον πωλητή της «Σχεδίας» (τον οποίο αναζήτησε και έβγαλε στα κανάλια ο ΣΥΡΙΖΑ), και με τα δημοσιεύματα του «Εθνικού Κήρυκα» κατά Πάιατ (που οδήγησαν στο ομαδικό προσκύνημα αντιπροέδρων και οκτώ βουλευτών της Ν.Δ. στην πρεσβεία), και, τέλος, με την αποστροφή σε ομιλία για την τύχη του χριστουγεννιάτικου δώρου.
Η αυτοδυναμία θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Περιθώρια για λάθη και φιλελεύθερες παρεξηγήσεις δεν υπάρχουν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης -του το πιστώνω- έδειξε ότι το καταλαβαίνει, όταν το επισημάναμε προσφάτως, και επέδειξε ανακλαστικά. Κάποιοι άλλοι όμως, όχι.
Η δεύτερη διαφοροποίηση που διακρίνω είναι οι ίσες αποστάσεις που κρατούν τα κανάλια απέναντι σε Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ με εξαίρεση τον Σκάι. Πρώτη φορά θα πάει η Ν.Δ. σε εκλογές σε τέτοιο περιβάλλον.
Η τρίτη διαφοροποίηση που διακρίνω είναι η απόπειρα ΣΥΡΙΖΑ να οδηγήσει την αναμέτρηση στα μαρμαρένια αλώνια σε μονομαχία ποδοσφαιρικού τύπου Τσίπρα – Μητσοτάκη. Προφανώς ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει να σηκώσει το γάντι και να συντρίψει τον αλαζόνα Αλέξη. Αλλά η αναμέτρηση πρέπει να διεξαχθεί μεταξύ κόσμων και παρατάξεων. Αν μείνουμε στο Τσίπρας – Μητσοτάκης, θα ξεχάσουμε ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά», ότι «δεν πειράζει να χάσουμε ένα νησάκι», ότι «το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο», ότι «δεν θυμάμαι να πέθανε κανείς από μολότοφ» κ.λπ.
Το τέταρτο που διακρίνω είναι η απόπειρα ΣΥΡΙΖΑ να αξιοποιήσει τις τοπικές εσωκομματικές αντιπαραθέσεις βουλευτών της Ν.Δ. λόγω των δημοτικών εκλογών. Επεισόδια που έγιναν σε εκδηλώσεις του κόμματος, στην Καρδίτσα, λ.χ., όπου 100 νεοδημοκράτες αποχώρησαν επειδή τοπικός βουλευτής μίλησε υπέρ συγκεκριμένου υποψήφιου δημάρχου, πρέπει να αποφεύγονται διά ροπάλου. Επαναλαμβάνω, ο αντίπαλος είναι απέναντι. Οχι εντός. Ολοι να βάλουν την παράταξη πάνω από τους εαυτούς τους.
Διακρίνω επίσης και κάτι ακόμη: Η Ευρώπη βάζει πλάτη σε ορισμένες παροχές του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι αρμόδιος κοινοτικός αξιωματούχος δήλωσε υπέρ της κατάργησης του αφορολογήτου μετά την εξαγγελία Τσίπρα. Τα δύο μέρη συμπεριφέρονται σαν να είναι σε συνεννόηση για το τι θα ανακοινωθεί στον δρόμο προς τις εκλογές, τίποτα δεν είναι στον αέρα.
Τούτων δοθέντων και με δεδομένο ότι η τελευταία δημοσκόπηση περιόρισε τη διαφορά Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ στις 7-7,5 μονάδες, σημαίνουμε πάλι συναγερμό. Μπαίνουμε σε δύο δύσκολες εβδομάδες, το δικαστικό τσουνάμι με τη Novartis θα κλιμακωθεί για να στριμωχτεί η Ν.Δ.
Σημαίνουμε πάλι συναγερμό. Τίποτα δεν έχει λήξει, τίποτα δεν είναι οριστικό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα απαιτηθεί να λάβει στο εγγύς μέλλον γρήγορες, σημαντικές και σπουδαίες αποφάσεις για να αποδείξει και στον τελευταίο κακόπιστο εντός και εκτός κόμματος ότι αυτός είναι το αφεντικό και ο βέβαιος αυριανός πρωθυπουργός. Oχι κάποια παράκεντρα.