Εδώ και δύο χρόνια κάνει πετάλι ασταμάτητα, γυρίζοντας τον πλανήτη πάνω σε δύο ρόδες. Κι αν κάποτε ο γύρος του κόσμου πραγματοποιήθηκε χάρη στον ατμό, ο σύγχρονος Φιλέας Φογκ φιλοδοξεί να τον γνωρίσει με τη βοήθεια του ηλίου. Με σύμμαχο τρία μικρά φωτοβολταϊκά πάνελ και τους τελευταίους τέσσερις μήνες τη συντροφιά της συζύγου του, ο Ισπανός Guim Valls Teruel στέλνει «ηλεκτρικά» χαμόγελα, όπως λέει, σε όλες τις γλώσσες και το μήνυμα ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας βαδίζουν χέρι χέρι με τη μείωση εκπομπής των επικίνδυνων ρύπων.
Προτού βάλει πλώρη για το ταξίδι της ζωής του, ο Ισπανός ποδηλάτης εργαζόταν ως διευθυντής εστιατορίου στο Λονδίνο και αργότερα στο Πεκίνο. Η αγαπημένη συνήθεια των Κινέζων, η μετακίνηση με ποδήλατο, του… έβαλε ιδέες και η τυχαία γνωριμία του με το ηλεκτρικό ποδήλατο έδωσε τελικά σάρκα και οστά στο μεγαλύτερο όνειρό του, να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Ξεκινώντας από την κινεζική πρωτεύουσα τον Ιούνιο του 2009, ο Guim Valls Teruel διέγραψε μια απίστευτη διαδρομή πάνω στον χάρτη, διασχίζοντας Νότιο Κορέα, Χονγκ Κονγκ, Ιαπωνία, Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη, Ινδία και φτάνοντας ως την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία προτού πατήσει το πόδι του στην Ευρώπη, αρχής γενομένης από την Ελλάδα, όπου βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες.
«Νομίζετε ότι κάνουμε διακοπές; Απατάστε. Κάθε πρωί ξυπνάω και ανεβαίνω στο ποδήλατο σαν να επρόκειτο να πάω στη δουλειά μου. Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες. Σε ορισμένες χώρες, όπου η ζέστη είναι αφόρητη, ταξιδεύουμε από τα χαράματα ως το μεσημέρι, οπότε αναγκαζόμαστε να διακόψουμε λόγω της θερμοκρασίας που στην Ινδία έφτανε τους 46 βαθμούς Κελσίου» υποστήριξε ο ποδηλάτης και σημείωσε ότι η βοήθεια του ήλιου δεν καταργεί το πετάλι: «Η ενέργεια που παίρνουμε από τον ήλιο φορτίζει τις μπαταρίες του ποδηλάτου. Αυτό δεν σημαίνει πως σταματάμε το πετάλι. Απλώς, η ενέργεια αυτή μας δίνει ώθηση και μας βοηθάει να ταξιδεύουμε γρηγορότερα και με μεγαλύτερη ευκολία».
Περιγράφοντας μια από τις πιο… ασφυκτικές στιγμές του ταξιδιού, η Thuy Anh Nguyen αναφέρθηκε στην εμπειρία της Ινδίας, την οποία διέσχισαν από Ανατολή προς Δύση: «Ενιωσα ότι ήταν το πιο επικίνδυνο κομμάτι του ταξιδιού. Σε όλη την Ινδία δεν είδα ούτε μία γυναίκα να κυκλοφορεί στους δρόμους και οι άντρες με κοιτούσαν σαν να είμαι εξωγήινη! Κάποια στιγμή μάς περικύκλωσαν περίπου πενήντα άντρες και άρχισαν να κάνουν ερωτήσεις για τα ποδήλατα. Ηταν τόσο ασφυκτικά που με το ζόρι μπορούσα να αναπνεύσω».
Ο Guim Valls Teruel, πάντως, εντυπωσιάστηκε για δύο λόγους από την Αθήνα: «Υστερα από 18.000 χιλιόμετρα έχω να πω ότι η Αθήνα έχει πιο επικίνδυνους δρόμους από την Ινδία, γεμάτους λακκούβες και ανωμαλίες, που τους καθιστούν αφιλόξενους για τους ποδηλάτες» είπε και δήλωσε έκπληκτος και ταυτόχρονα ενθουσιασμένος από το ποδηλατικό κίνημα στην πόλη: «Κάθε Παρασκευή βράδυ 2.000 άνθρωποι συντονίζονται και ποδηλατούν μαζί στην Αθήνα, κάτι το οποίο δεν έχω συναντήσει σε καμία από τις χώρες που επισκέφτηκα».
Επόμενος σταθμός του ζεύγους των ποδηλατιστών είναι η Πελοπόννησος και από εκεί η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ολλανδία, με τελικό προορισμό τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το 2012.
Χρυσάνθη Λαμπροπούλου
Φωτό: Χρήστος Ζήνας
Μ.Η.Τ. 232120