Στον δρόμο που χάραξε ο Μπρους Λι και συνέχισαν επάξια ο Τσάκι Τσαν και ο Τσακ Νόρις (που είναι και της… μόδας) επιχειρούν να βαδίσουν δύο φίλοι από την Ελλάδα, φτιάχνοντας την πρώτη περιπέτεια δράσης εγχώριας παραγωγής με αληθοφανείς σκηνές, με πολεμικές τέχνες που εντυπωσιάζουν. Το ξύλο πάει… σύννεφο στις σκηνές του «Deception game», το τρέιλερ του οποίου προβάλλεται ήδη διαδικτυακά, παρότι το φιλμ μεσαίου μήκους που εμπνεύστηκαν ο Παναγιώτης Μπέσης και ο Νίκος Καστός βρίσκεται ακόμη στο στάδιο του μοντάζ και θα είναι έτοιμο σε περίπου έναν μήνα. Αχώριστοι από παιδιά, πλέον και κουμπάροι, ο Νίκος με τον Παναγιώτη ήρθαν πρώτη φορά σε επαφή με το κουνγκ φου πριν από 25 χρόνια. Τώρα πια είναι και οι δύο πτυχιούχοι δάσκαλοι και προπονητές πολεμικών τεχνών. «Υπάρχει έντονη χημεία μεταξύ μας κι αυτό μας έκανε να πάρουμε πολύ εύκολα την απόφαση να κάνουμε αυτή την ταινία» λέει στη «δημοκρατία» ο Παναγιώτης, που εδώ και 22 χρόνια εργάζεται παράλληλα ως οπερατέρ και διευθυντής φωτογραφίας. «Συνδυάσαμε την κοινή εμπειρία μας στις πολεμικές τέχνες με τη δική μου γνώση στα τηλεοπτικά δρώμενα, δοκιμάζοντας να φτιάξουμε ένα action movie, το πρώτο στην Ελλάδα». Οι δύο φίλοι έγραψαν το σενάριο, έφτιαξαν τις πολεμικές σκηνές και ανέλαβαν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Στην πορεία μπήκε στην ομάδα τους ο Χρήστος Μεγαρχιώτης, νέος σκηνοθέτης με φαντασία, που πίστεψε στο όραμά τους, κατάλαβε τι ακριβώς ήθελαν να κάνουν και τους πρόσφερε -μαζί με τη συνεργασία του- και τις πολύτιμες συμβουλές του. Στην προσπάθεια των δύο φίλων πίστεψαν όμως κι άλλοι επαγγελματίες, από ηθοποιούς μέχρι φωτιστές και εικονολήπτες, οι οποίοι εργάστηκαν για την ταινία αφιλοκερδώς, αφού το μπάτζετ δεν ήταν απλά μικρό αλλά μηδενικό. Μεταξύ αυτών η make up artist Παναγιώτα Κουτσάφτη, που έκανε και τα ειδικά εφέ, καθώς έχει στο βιογραφικό της συνεργασία με τους μάστερ του είδους αδελφούς Αλαχούζου, και ο Θάνος Παπαδέλης, ο οποίος έχει σπουδάσει μουσική κινηματογράφου στην Αμερική.
«Τα γυρίσματα, εσωτερικά και εξωτερικά, έγιναν σε διάφορα μέρη της Αθήνας. Σε υπόγεια πάρκινγκ, καφετέριες, κλαμπ. Κάποιες σκηνές γυρίστηκαν και στη σχολή πολεμικών τεχνών του φίλου μας Γιάννη Σπυριδάκη, ο οποίος επίσης συμμετέχει στην ταινία. Το ίδιο και πολλοί μαθητές της σχολής του» συνεχίζει ο Παναγιώτης. Τα γυρίσματα κράτησαν περίπου πέντε μήνες γιατί δεν γίνονταν καθημερινά, αλλά τις φορές που είχαν χρόνο οι συντελεστές από τις άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις τους.
Ηλίας Μαραβέγιας
Μ.Η.Τ. 232120