Για μήνες ψάχνει τις ιδιωτικές συλλογές και ταξιδεύει απ’ άκρη σ’ άκρη του κόσμου προκειμένου να «αλιεύσει» τα έργα εκείνα, για χάρη των οποίων οι μελλοντικοί αγοραστές θα κονταροχτυπηθούν.
Χαρακτηριστικά του, η εχεμύθεια και η διακριτικότητά του, αφού κρατά σφραγισμένα τα χείλη του, όταν του ζητάει κανείς πληροφορίες για τους πελάτες του.
Ο Κωνσταντίνος Φράγκος, ο εκπρόσωπος του οίκου Sotheby’s στην Ελλάδα και επικεφαλής του τμήματος Ελληνικής Τέχνης και Ευρωπαϊκής Ζωγραφικής του Οίκου, την περίοδο αυτή εργάζεται πυρετωδώς, οργανώνοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες για τη μεγάλη δημοπρασία της 22ης Νοεμβρίου «European paintings», στην οποία πλέον εντάσσονται και τα περίφημα Greek Sales. Από το γραφείο του στην Bond Street, εκεί όπου προς το παρόν φιλοξενείται το αριστούργημα του Θεόδωρου Ράλλη «Μεγάλη Παρασκευή» -πίνακας που θα ηγηθεί της δημοπρασίας και με… πόνο καρδιάς θα αποχωριστεί ο ίδιος- μίλησε στη «δημοκρατία» και αποκάλυψε όλα όσα ένας φιλότεχνος θα ήθελε να μάθει.
«Σε μια δύσκολη για τη χώρα συγκυρία ο οίκος Sotheby’s αποφάσισε να κάνει αυτήν την αλλαγή στρατηγικής, προκειμένου να ανοίξει ακόμη περισσότερο τα Greek Sales στο διεθνές κοινό» εξηγεί.
Ο 43χρονος Eλληνας ξεκίνησε να εργάζεται στον οίκο δημοπρασιών το 1999 από τη θέση του αντιπροέδρου του τμήματος Ευρωπαϊκής Ζωγραφικής. Το φόρτε του, ωστόσο, είναι οι δημοπρασίες έργων ελληνικής τέχνης. «Είναι αλήθεια πως η κλασική ελληνική ζωγραφική του 19ου αιώνα συνεχίζει να πρωταγωνιστεί στην αγορά. Εργα του Βολανάκη και του Γύζη κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στις προτιμήσεις των συλλεκτών.
Εξίσου έντονο ενδιαφέρον υπάρχει και για μεταγενέστερους καλλιτέχνες, όπως οι Οικονόμου, Μαλέας και Παπαλουκάς. Ακόμη, εικαστικοί όπως οι Μόραλης, Ακριθάκης, Τσίγγος, Κεσσανλής, Σπυρόπουλος, Φασιανός και Γαΐτης έχουν αρχίσει να αποκτούν το δικό τους κοινό στη διεθνή αγορά, κυρίως νέους συλλέκτες, που τώρα αρχίζουν να δημιουργούν τις συλλογές τους».
Χαρακτηριστικό είναι, μάλιστα, ότι η προσέγγιση των πελατών δεν είναι… μονόπλευρη. «Συχνά έρχονται οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες σε επαφή μαζί μας, ενώ πολλές φορές τα έργα μπορεί να προέρχονται από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Φανταστείτε ότι το “Ατακτο εγγόνι” του Νικηφόρου Λύτρα βρέθηκε σε ιδιωτική συλλογή στο Τέξας των ΗΠΑ, ενώ το “Γελαστό αγόρι” του Γεώργιου Ιακωβίδη προερχόταν από ιδιωτική συλλογή στην Αυστραλία.
Ακόμα, το “Ωόν του Πάσχα” του Νικηφόρου Λύτρα είχε παραχωρηθεί από έναν ιδιώτη συλλέκτη στη Γαλλία. Ο προπάππους του ιδιοκτήτη, τότε πρεσβευτής στην Ελλάδα, είχε αγοράσει τον πίνακα απευθείας από τον καλλιτέχνη και στη συνέχεια τον κληροδότησε στην οικογένειά του».
Εκτός από τους «μοσχοπουλημένους» πίνακες, κάποια αριστουργήματα μένουν όμως στα αζήτητα: «Συνήθως φυλάσσονται από τον οίκο, ώστε να προσφερθούν σε κάποια επόμενη δημοπρασία, με χαμηλότερη όμως εκτίμηση. Αλλα επιστρέφονται στους ιδιοκτήτες τους»
Γιώτα Βαζούρα
Μ.Η.Τ. 232120