Ουδέποτε ετέθη το όνομα του Λουκά Παπαδήμου για τη θέση του πρωθυπουργού στη μεταβατική κυβέρνηση.
Ο κ. Παπανδρέου δεν ανέφερε το όνομά του ούτε στα τηλεφωνήματα που έγιναν ούτε στις επαφές που υπήρξαν. Ας σταματήσουν επιτέλους οι απερχόμενοι ένοικοι του Μαξίμου την παραπληροφόρηση. Αυτό τόνιζαν στενοί συνεργάτες του κ. Σαμαρά, αλλά και ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. Γιάννης Μιχελάκης, αποκαλύπτοντας το περίεργο παιχνίδι που παίζεται εδώ και μέρες από τον κ. Παπανδρέου, με την ονοματολογία προσώπων που πέφτουν στην… αγορά για να «καούν». Οπως έλεγαν από τη Συγγρού, το πρόβλημα εξεύρεσης πρωθυπουργού είναι κατεξοχήν του ΠΑΣΟΚ. «Εκείνοι είναι αυτοί που έχουν το δικαίωμα επιλογής και συνταγματικά και εκείνοι ξέρουν γιατί παίζουν με τη φωτιά αυτές τις κρίσιμες ώρες για τον τόπο» προσέθεταν. Ξεκαθαρίζοντας τη θέση της Νέας Δημοκρατίας, τα ίδια στελέχη τόνιζαν ότι ο κ. Σαμαράς δεν θα είχε αντίρρηση ούτε για τον κ. Παπαδήμο ούτε για τον κ. Πετσάλνικο ούτε για κανέναν άλλον, με εξαίρεση την περίπτωση του κ. Ρουμελιώτη. Σκοπός της Νέας Δημοκρατίας είναι «επιτέλους να τελειώνουμε και να πάμε σε εκλογές». Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτά τα κρίσιμα 48ωρα, εκτός των άλλων επαφών που έχουν γίνει, υπήρξε και συνάντηση του προέδρου της Ν.Δ. με τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Από τη Συγγρού μπορεί να μην επιβεβαίωναν την «είδηση», αλλά φαίνεται ότι το ραντεβού έγινε, μια και οι πολιτικές εξελίξεις είναι ραγδαίες και ακουμπούν τις εσωκομματικές ισορροπίες του κόμματος.
«Opengov» για τη θέση και χιούμορ μέσω Διαδυκτίου
Ενα απίθανο «γαϊτανάκι», που έφτασε έως τον χλευασμό των πολιτικών χειρισμών στο Διαδίκτυο, με μηνύματα που καλούσαν τους πολίτες να τηλεφωνήσουν στο Μέγαρο Μαξίμου, για να μπουν στην κλήρωση για… πρωθυπουργοί ή να μην απαντούν στο συγκεκριμένο τηλέφωνο (που κυκλοφόρησε παντού), μη τυχόν και βρεθούν στην εν λόγω θέση, εκτυλίχθηκε από το βράδυ της Παρασκευής μέχρι χθες, αναφορικά με το όνομα του μελλοντικού πρωθυπουργού της χώρας.
Τα ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι ήταν πολλά. Πρώτο ακούστηκε εκείνο του Λ. Παπαδήμου, που αποτελεί και το νούμερο ένα σενάριο κάθε φορά που αναζητείται πρόσωπο με κύρος στο εξωτερικό για μια σημαντική θέση στην Ελλάδα. Ακολούθησε το όνομα του Ευ. Βενιζέλου, που θα δικαιολογούσε και τις φήμες περί «συμφωνίας» με τον Γ. Παπανδρέου για παράδοση «δαχτυλιδιού». Στη συνέχεια, στον χορό μπήκαν ο Ευρωπαίος διαμεσολαβητής Ν. Διαμαντούρος, όνομα που «κάηκε» γρήγορα, ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ Π. Ρουμελιώτης, που έφτασε εσπευσμένα από την Ουάσινγκτον στην Ελλάδα, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Β. Σκουρής, ο πρόεδρος του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Ιωάννης Κουκιάδης και ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Β. Ράπανος. Χωρίς τίποτα να επιβεβαιώνεται ή να διαψεύδεται επισήμως, εμφανίστηκαν αίφνης και οι «πασοκικές» επιλογές στα πρόσωπα του πρώην και νυν προέδρου της Βουλής Απ. Κακλαμάνη και Φ. Πετσάλνικου, κάνοντας πολλούς να μιλούν για «παρωδία» και «διαδικασία opengov» για την κάλυψη της θέσης του… πρωθυπουργού.
Εβγαλαν άχρηστο τον Πετσάλνικο Αννα-Ραγκούσης
Εναν μάλλον άκομψο τρόπο επέλεξαν για να δείξουν τη διαφωνία τους με την πρόταση του Φίλιππου Πετσάλνικου για την κάλυψη της θέσης του μεταβατικού πρωθυπουργού οι δύο εκ των τεσσάρων «μεταρρυθμιστών» στο εσωτερικό της απερχόμενης κυβέρνησης. Αννα Διαμαντοπούλου και Γιάννης Ραγκούσης, με δηλώσεις τους εμφανώς υπέρ της λύσης που άκουγε στο όνομα του Λουκά Παπαδήμου, έβγαλαν τον κ. Πετσάλνικο περίπου… άχρηστο.
«Η χώρα χρειάζεται πρωθυπουργό υψηλού κύρους και αποδοχής, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, με βαθιά γνώση των οικονομικών και με εγνωσμένη επάρκεια στο κατεξοχήν θέμα που είναι η άμεση ολοκλήρωση των δεσμεύσεων της 27ης Οκτωβρίου 2011, ώστε να διασφαλιστεί η παραμονή της χώρας στο ευρώ» είπε μεταξύ άλλων η Αννα Διαμαντοπούλου, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το πρόσωπο αυτό δεν μπορεί να είναι ο κ. Πετσάλνικος και θέλοντας να προλάβει την παραμονή του Ευ. Βενιζέλου στη θέση του «νούμερου δύο», αφού θα εξακολουθούσε να έχει την ευθύνη της οικονομίας συνοδεύοντας παντού τον νέο πρωθυπουργό. Ακόμα πιο βαριές εκφράσεις χρησιμοποίησε ο Γ. Ραγκούσης, κάνοντας λόγο για ανάγκη της χώρας «ο νέος πρωθυπουργός να είναι υψηλών πολιτικών προδιαγραφών και όχι κοινού χαμηλού μέσου όρου μεταξύ των κομμάτων, πόσο μάλλον εντός των κομμάτων» όπως είπε, επαναλαμβάνοντας όσα είχε υποστηρίξει στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της Κυριακής, σε μια προσπάθεια να προλάβει «κομματικές» επιλογές.
Φοβούνται μήπως ποντάρουν λάθος
Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι κορυφαία στελέχη της απερχόμενης κυβέρνησης έχουν επιλέξει να μείνουν εκτός της όλης διαδικασίας «αναζήτησης πρωθυπουργού», προκειμένου προφανώς να μην εκτεθούν, αλλά και να μη ρισκάρουν να ποντάρουν στον «λάθος άνθρωπο». Την ίδια στιγμή, όμως, κινούνται στο… παρασκήνιο για το δικό τους καλό. Από τους πλέον λαλίστατους υπουργούς, άλλοτε, ο Ανδρέας Λοβέρδος «χάθηκε» αίφνης από το προσκήνιο, καθώς οι ηγετικές του φιλοδοξίες δεν του επιτρέπουν… λάθη. Μετά την επιστολή του της περασμένης Πέμπτης, με την οποία διαχώριζε τη θέση του από την επιλογή του δημοψηφίσματος, ουδεμία δημόσια εμφάνιση είχε. Αντίθετα, στο παρασκήνιο, δεν σταμάτησε τις επαφές του με βουλευτές και υπουργούς, με κορυφαία εκείνη με τον Ευ. Βενιζέλο την Κυριακή, λίγη ώρα πριν από την έναρξη της συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει αποφασίσει να κρατήσει χαμηλούς τόνους, μη εμφανιζόμενος στα κανάλια και μη ρισκάροντας μια κακή πρόβλεψη. Αντίθετα, πληροφορίες τον θέλουν να γιόρτασε τη γιορτή του με πολύ προσεκτικά επιλεγμένους… καλεσμένους. Τυχαίο;
Ο Κακλαμάνης που θα εξόντωνε μέχρι και τη… Λαγκάρντ
Τις επαφές του με τους Γιώργο Παπανδρέου και Αντώνη Σαμαρά επιβεβαίωσε χθες, μιλώντας σε δημοσιογράφους, στο περιστύλιο της Βουλής, ο πρώην πρόεδρός της Απόστολος Κακλαμάνης, διαβεβαιώνοντάς τους ότι του είχε γίνει πρόταση να είναι εκείνος ο μεταβατικός πρωθυπουργός, με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο. «Η υποψηφιότητά μου ήταν άγνωστη. Ουδείς γνώριζε, πέραν των κ. Παπανδρέου και Σαμαρά» είπε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σκόνταψε σε πρόσωπα που θα έμπαιναν στην κυβέρνηση, καθώς και στην άρνηση της Ν.Δ. να συμπεριλάβει πολιτικά πρόσωπα στο σχήμα. Στην πραγματικότητα, αυτό που εννοούσε ο κ. Κακλαμάνης ήταν ότι -όπως ακριβώς με τον Φίλιππο Πετσάλνικο- στο άκουσμα του ονόματός του έγινε «Ανάστα ο Κύριος» στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, με υπουργούς ακόμα να «αποκαλύπτουν» ότι τον αποφεύγουν στο τηλέφωνο, γιατί τους πιάνει την κουβέντα και δεν σταματάει ποτέ… «Αυτόν θα στείλουμε να διαπραγματευτεί με τη Λαγκάρντ;» αναρωτιόνταν, «…θα την εξοντώσει». Αντίστοιχο πρόβλημα στο εσωτερικό της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ είχε ξεσπάσει και στο άκουσμα του Ευ. Βενιζέλου για τη θέση του πρωθυπουργού, τον οποίο πάντως φωτογράφισε ως… καταλληλότερο και ο κ. Κακλαμάνης. Ο τελευταίος, δεν παρέλειψε να επιτεθεί στα ΜΜΕ, που «αναγάγουν», όπως είπε, κάποιους «φελούς» σε πολιτικές προσωπικότητες, δίνοντάς τους το δικαίωμα να θέλουν να παίζουν ρόλο.
Ο ίδιος συνέβαλε τρόπον τινά στο «θρίλερ» με την «υποψηφιότητα» Παπαδήμου, που «δεν είχε ιδέα» όπως είπε, κάνοντας λόγο για «εικοτολογία» τριημέρου γύρω από το όνομα ενός «σοβαρού οικονομολόγου» και ζητώντας από τους δύο αρχηγούς να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους άμεσα και να τιμωρήσουν όσους συνέβαλαν στην παραπληροφόρηση και την ονοματολογία.
Τον έκαψαν οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις
Η αποτυχημένη απόπειρα του Γιώργου Παπανδρέου να προωθήσει στην πρωθυπουργία της χώρας τον «μυστικοσύμβουλο» και «κολλητό» φίλο του Φίλιππο Πετσάλνικο μόνο ζημιά τού έκανε με τις αντιδράσεις που κατεγράφησαν. Διότι η πρωτοφανής απόρριψη που υπέστη η ανεπίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για την πρωθυπουργία είχε ως συνέπεια να εγερθεί ζήτημα μειωμένης εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου προς το πρόσωπό του και να ανοίξει η συζήτηση περί αντικατάστασής του από τη θέση του προέδρου της Βουλής. Σφοδρότερες ασφαλώς είναι οι αντιδράσεις από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, με δεκάδες βουλευτές να στοιχειοθετούν την επιχειρηματολογία τους, ότι για τον κ. Πετσάλνικο υπάρχει ζήτημα ηθικής τάξεως εδώ και αρκετές ημέρες, λέγοντας ότι «χρησιμοποιεί την ιδιότητά του για να κινεί τα νήματα με γνώμονα τους κοινοβουλευτικούς τακτισμούς του Γιώργου Παπανδρέου». Εφερναν δε ως παράδειγμα την ενεργό ανάμειξή του στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης ο Γιώργος Παπανδρέου στη Βουλή, καθώς επίσης και σειρά άλλων ενεργειών του, που αποδείχτηκαν καταστροφικές επιλογές για τη χώρα. Οπως την υπεράσπιση της απόφασης για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. «Φτάσαμε στο σημείο να την απορρίπτουν οι υπουργοί και να την προπαγανδίζει ο πρόεδρος της Βουλής» έλεγαν χαρακτηριστικά.
Το διάγγελμα του «μεσσία» σε ώρα… ΠΑΣΟΚ
Σε ώρα… ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε χθες το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, που τελικά διεκόπη για να συνεχιστεί σήμερα. Εχοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο «περίμενε», γιατί θυμήθηκε στις πεντέμισι το απόγευμα (το Συμβούλιο είχε προγραμματιστεί για τις πέντε) να τηλεφωνήσει στον Λουκά Παπαδήμο για να του προτείνει τη θέση του αντιπροέδρου και υπουργού Εξωτερικών, ο κ. Παπανδρέου σκέφτηκε να μην εκθέσει και το BBC, οπότε έκανε… διάγγελμα.
Εκεί, εμφανίστηκε περίπου ως ο… μεσσίας που θα φέρει στη χώρα την κουλτούρα των κυβερνήσεων συνεργασίας, ενώ χαρακτηρίζοντας την επιλογή του νέου πρωθυπουργού «θεσμική» ενίσχυσε προς στιγμήν την υποψηφιότητα Πετσάλνικου, που «έπαιζε» ως εκείνη την ώρα, παρά τη συλλογή υπογραφών από βουλευτές των δύο κομμάτων, που φερόταν να είναι σε εξέλιξη, για απόσυρσή της. Ο ίδιος εμφανίστηκε να «θυσιάζεται» σχεδόν, καθώς «για το εθνικό συμφέρον δεν λογαριάζω ούτε λογάριασα ποτέ τίποτα για εμένα, η Ελλάδα είναι πάνω από όλα», όπως είπε, δηλώνοντας μάλιστα περήφανος που κράτησε τάχα «όρθια» τη χώρα, μέσα από τις «αλλαγές σε κάθε τομέα του δημόσιου βίου» που επέμεινε ότι έκανε η κυβέρνησή του, παρά την κρίση. Επισήμανε μάλιστα την ανάγκη η νέα κυβέρνηση να συνεχίσει τον δρόμο των αλλαγών, ενώ παραδέχτηκε ότι η εφαρμογή της συμφωνίας δεν θα σημάνει το τέλος των προβλημάτων…
Ο Μπένι άλλα έλεγε για τον Παπαδήμο!
Εξαλλος, ως συνήθως, και δριμύς κατήγορος (πάλι, ως συνήθως) του Τύπου εμφανίστηκε χθες ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Χαρακτήρισε «δημοσιογραφική φούσκα» τις πληροφορίες για αντίθεσή του στην ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Λ. Παπαδήμο, υπογραμμίζοντας ότι ήταν ο ίδιος που τον είχε προτείνει για υπουργό Οικονομικών τον Ιούνιο.
Ωστόσο, ο κ. Βενιζέλος (και πάλι ως συνήθως!) είπε τη μισή αλήθεια και διαστρέβλωσε την πραγματικότητα. Γιατί σε συνέντευξή του στο Mega στις 18 Ιουνίου είχε δηλώσει: «Πρότεινα στον πρωθυπουργό να ζητήσουμε από τον κ. Παπαδήμο να αναλάβει τα καθήκοντα του υπουργού Οικονομικών κι εγώ θα μπορούσα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως αντιπρόεδρος».
Δηλαδή, πραγματικά, ο κ. Βενιζέλος στήριζε μεν τον Ιούνιο τον κ. Παπαδήμο, αλλά για υφιστάμενό του, ενώ ο ίδιος θα ασκούσε υψηλή εποπτεία από την αντιπροεδρία, χωρίς σημαντικό πολιτικό κόστος. Τις τελευταίες ημέρες όμως τα πράγματα είχαν αντιστραφεί. Προϊστάμενος θα ήταν ο κ. Παπαδήμος, ενώ ο κ. Βενιζέλος (αν παρέμενε στην κυβέρνηση) θα ήταν υφιστάμενός του. Μήπως, κ. Βενιζέλε, υπάρχει μια μεγάλη, πολύ μεγάλη διαφορά;
Μ.Η.Τ. 232120