Από το γιαπί, το πηλοφόρι και το μυστρί, στην… γκλίτσα. Ενας πρώην οικοδόμος, που έβλεπε το επάγγελμά του να αργοπεθαίνει, αποφάσισε να αλλάξει ρότα και να καταπιαστεί με την εκτροφή νεροβούβαλων, μία νέα καινοτόμο επένδυση που του αποφέρει, όπως υποστηρίζει, σημαντικά έσοδα. Κάπως έτσι βρέθηκε εδώ και έναν μήνα στους πρόποδες του Κόζιακα ο Χρήστος Παλιούρας, ο οποίος ανέλαβε την εκτροφή 22 νεροβούβαλων ελληνικής ράτσας στο Δενδροχώρι του Δήμου Τρικκαίων.
Ο ελληνικός νεροβούβαλος είναι επίσημα αναγνωρισμένο είδος, που ωστόσο τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός του είχε αγγίξει το όριο της εξαφάνισης. Ενώ το 1952 εκτρέφονταν μόνο στη Μακεδονία και τη Θράκη περίπου 71.000 βουβάλια, ο αριθμός τους είχε φτάσει το 1984 στις 384 μονάδες, κυρίως εξαιτίας της μετανάστευσης των Ελλήνων στο εξωτερικό.
Εως τα μέσα της δεκαετίας του ’60 υπήρχαν πολλά βουβάλια, όπως λέει ο αντιδήμαρχος Αγροτικής Ανάπτυξης του Δήμου Τρικκαίων Κώστας Μανώλης. Η εκτροφή τους ενδείκνυται στην περιοχή, λόγω των πολλών διαθέσιμων νερών που υπάρχουν, εξαιτίας του περάσματος δύο ποταμιών. Στο σημείο βρίσκεται ακόμη και νερόμυλος 150 ετών.
Το κρέας και το γάλα του βούβαλου διαθέτουν ιδιότητες που τα καθιστούν ελκυστικά στην αγορά. Η υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη από τα αντίστοιχα προϊόντα, που προέρχονται από τα κοινά βοοειδή, είναι μία από αυτές. Παρότι όμως η περιεκτικότητα σε λίπος του γάλακτος βούβαλου είναι κατά πολύ υψηλότερη σε σύγκριση με το γάλα αγελάδας, η περιεκτικότητα του κρέατος βούβαλου σε λίπος είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με το κρέας των κοινών βοοειδών.
Το βουβαλίσιο γάλα έχει ευεργετικές συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό, ιδιαίτερα σε όσους έχουν προβλήματα αλλεργιών, ψωρίασης, εκζέματα ή δυσανεξία στη λακτόζη, ενώ συνιστάται και ως τροφή αδύναμων και ασθενών ανθρώπων. Μάλιστα, το γεγονός ότι τα βουβάλια ευδοκιμούν χωρίς την ανάγκη ζωοτροφών ή αντιβιοτικών, τρώγοντας κυρίως γρασίδι, τριφύλλι και άχυρο, καθιστά το κρέας και το γάλα τους ιδιαιτέρως υγιεινά.
Μ.Η.Τ. 232120