Εχει ο… καιρός γυρίσματα και ο Τάσος Αρνιακός το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους. Ο μετεωρολόγος μπορεί να εμφανίζεται για λίγα μόλις λεπτά στην οθόνη του ΑΝΤ1, αλλά κλέβει τις εντυπώσεις.
Η ευγενική φυσιογνωμία του και η εγκυρότητα των προβλέψεών του τον έχουν καταστήσει απαραίτητη τηλεοπτική παρουσία και μάλιστα… πρωί και βράδυ τόσο στο «Πρωινό ΑΝΤ1» όσο και στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού. Οι διαθέσεις του καιρού, λοιπόν, για τις επόμενες ημέρες χαρακτηρίζονται από… «αστάθεια και συννεφιά, ακολουθώντας την πολιτική κατάσταση του τόπου» μας λέει χαριτολογώντας ο κ. Αρνιακός, ο οποίος, αισίως, συνεργάζεται με τον σταθμό του Αμαρουσίου για έκτη χρονιά. «Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του στιλ. Με ανακάλυψαν… γερουσία, όταν ήμουν 55 ετών. Δεν ξέρω τι μου βρήκαν και με επέλεξαν εις βάρος των ωραίων κυριών που παρουσίαζαν μέχρι τότε τον καιρό» εξομολογείται και αποκαλύπτει: «Η παρουσίαση του καιρού ήταν μονότονη. Εγώ προσπάθησα να βάλω έναν πρόλογο στον οποίο να συμπεριλαμβάνεται ένας στίχος από ποιητική συλλογή, μια λογοτεχνική πρόταση ή ένα σχόλιο από την επικαιρότητα για να αμβλύνω αυτή τη μονοτονία. Οταν απευθύνομαι στο κοινό, ο λόγος είναι πηγαίος.
Ωστόσο, επειδή ο χρόνος μου είναι ελάχιστος και σε ένα λεπτό πρέπει να τα πω όλα, έχω υιοθετήσει το «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν».
Ωστόσο, ο μετεωρολόγος γνωρίζει εξίσου καλά και τη ρήση… τα πάντα ρει. Γι’ αυτό και τονίζει: «Οσο ο κόσμος και το κανάλι το θέλουν, θα βρίσκομαι στον καιρό του ΑΝΤ1. Εχω προετοιμαστεί και γι’ αυτό. Δεν είμαι εθισμένος στην τηλεόραση. Προέκυψε από το πουθενά, όταν ένα βράδυ ο Σπύρος Λινάρδος δεν πήγε στο κανάλι». Και τι γνώμη έχει σχηματίσει για την τηλεόραση τώρα που γνωρίζει τα πράγματα εκ των έσω; «Είναι ένα ψεύτικο πράγμα. Αλλιώς φαντάζεσαι, για παράδειγμα, το στούντιο και από κοντά αντιλαμβάνεσαι ότι είναι μια καμαρούλα μια σταλιά. Το ψεύτικο ξεκινάει από το μακιγιάζ. Είπα αμάν να συνηθίσω την πούδρα. Βέβαια, στην τηλεόραση υπάρχει βήμα. Οι παλιοί παρουσιαστές σαν τον Παπαδάκη είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Οι περισσότεροι νέοι παρουσιαστές, όμως, είναι… επιφάνεια. Δεν υπάρχει μορφωτικό επίπεδο. Είναι αυτό που λέω… «πουλ μουρ». Πουλάνε μούρη. Γι’ αυτό και στην τηλεόραση δεν υπάρχει σπουδαίο βάθος. Για τον κόσμο είναι μια φτηνή διασκέδαση για να ξεφεύγει από τη ρουτίνα. Δεν υπάρχει ο αντίποδας για να ανέβει το επίπεδό της πολιτιστικά και ηθικά. Είναι χρώματα, σώματα και ήχος».
Κωνσταντίνα Γαρνέλη
Μ.Η.Τ. 232120