Ο φόβος της «εγκαθίδρυσης μιας θρησκευτικής δικτατορίας» στη θέση των στρατιωτικών ήταν περισσότερος από αισθητός απ’ άκρη σ’ άκρη του Καΐρου καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και εκφερόταν από τα χείλη αντρών και γυναικών προερχόμενων απ’ όλες τις κοινωνικές και οικονομικές τάξεις της χώρας.
Μονάχα που πλέον, μετά τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, τόσο το τοπικό όσο και το διεθνές ενδιαφέρον μονοπωλεί ένας κίνδυνος πιο εγγύς – εκείνος της παραμονής του στρατού στην εξουσία ή έστω του ενδεχόμενου να διατηρήσει πολιτικό ρόλο.
Ηδη το στρατιωτικό συμβούλιο ανέλαβε τη νομοθετική εξουσία μέχρι τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών και την ανάδειξη ενός νέου Κοινοβουλίου. Οσο για την τελετή παράδοσης της εξουσίας από τον στρατό στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της χώρας; Αναμένεται στα τέλη Ιουνίου. «Είναι η μοναδική ευκαιρία της Αιγύπτου να ενωθεί στο στρατιωτικό καθεστώς» σημειώνει η βρετανική εφημερίδα «Guardian».
Πόσο «επαναστατικό πνεύμα» μπορεί να χωρέσει στις στρατιωτικές στολές; Μάλλον καθόλου, όπως επιβεβαιώνει και ο διεθνής αναλυτής Ρόμπερτ Φισκ από τη βρετανική εφημερίδα «Independent». «Ο στρατός των 300.000 φονιάδων-βασανιστών δεν έχει διαλυθεί, παρά τις εκλογές στην Αίγυπτο» επισημαίνει χαρακτηριστικά.
Τα επίσημα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών, οι οποίες στην ουσία ήταν μία αναμέτρηση ανάμεσα σε έναν «ισλαμιστή» και έναν «στρατιωτικό» -εκπρόσωποι των δύο δυνάμεων, που επί δεκαετίες μάχονται για την ανάληψη της εξουσίας στην Αίγυπτο- αναμένονται την ερχόμενη Πέμπτη.
Αυτό δεν εμπόδισε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να ανακοινώσει τη νίκη της στις προεδρικές εκλογές. Ούτε τον τελευταίο πρωθυπουργό του καθεστώτος Μουμπάρακ Αχμέντ Σαφίκ να πράξει το ίδιο. Και οι δυο βασίστηκαν φυσικά σε ανεπίσημες καταμετρήσεις και οι δυο αμφισβήτησαν αλλήλους.
Ποιοι θα γευτούν, λοιπόν, τους καρπούς της Αραβικής Ανοιξης περισσότερο από ενάμιση χρόνο μετά;
Το τελικό αποτέλεσμα αναμένεται να καθορίσει τόσο τον προσανατολισμό που θα έχει το κράτος του βορειοαφρικανικού Μαγκρέμπ, με τους 82.000.000 κατοίκους και τη στρατηγική θέση. Μονάχα που πια οι «πλατείες είναι ανοιχτές»… Αυτή είναι η απάντηση των Αιγυπτίων στο ενδεχόμενο «κλοπής της δικής τους επανάστασης».
Δήμητρα Αθανασοπούλου
