Βρήκαν τη ρίζα για τα φονικά βλαστοκύτταρα

Τρεις μεγάλες επιστημονικές έρευνες επιβεβαίωσαν για πρώτη φορά την άποψη ότι η αντίσταση στη χημειοθεραπεία και στις ακτινοβολίες οφείλεται σε συγκεκριμένα βλαστικά κύτταρα, γεγονός που αυξάνει τις ελπίδες για μια πραγματική θεραπεία του καρκίνου!

Η νέα σημαντική ανακάλυψη έχει δημοσιευτεί ήδη σε έγκυρες επιθεωρήσεις, όπως οι «Nature» και «Science», σύμφωνα με τις οποίες τα φονικά καρκινικά βλαστοκύτταρα είναι εκείνα που ευθύνονται για το μέγεθος των όγκων, τη μετάσταση και την επανεμφάνιση της νόσου σε ασθενείς που έχουν ξεπεράσει μια μορφή καρκίνου.

Οι έρευνες μελέτησαν τρία διαφορετικά είδη καρκίνου και κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα, δηλαδή ότι η «εκρίζωση» των συγκεκριμένων κυττάρων είναι εκείνη που θα οδηγήσει στη θεραπεία και όχι ο «αποκεφαλισμός» τους, όπως συμβαίνει ως σήμερα.

Η πρώτη έρευνα εντόπισε τα βλαστοκύτταρα του καρκίνου του δέρματος, τα οποία σύμφωνα με τον καθηγητή Ben Simons, από το Cambridge Research Institute του Cancer Research UK, ευθύνονται για την ανάπτυξη των όγκων.

Στη δεύτερη μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από το πανεπιστήμιο του Τέξας, εντοπίστηκε μια ομάδα κυττάρων που επιτρέπει την εκ νέου ανάπτυξη του πιο κοινού τύπου καρκίνου στον εγκέφαλο μετά τη χημειοθεραπεία. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αντίσταση στη θεραπεία και η υποτροπή ευθύνονται για την κακή πρόγνωση του γλοιοβλαστώματος (ενός κακοήθους όγκου εγκεφάλου), με αποτέλεσμα οι ασθενείς να έχουν μόλις έναν χρόνο ζωής μετά τη διάγνωση.

Ωστόσο, όπως εξηγεί ο ερευνητής Luis Parada, η μελέτη της ομάδας του σε ποντίκια έδειξε ότι σκοτώνοντας τα βλαστοκύτταρα του καρκίνου οι όγκοι στον εγκέφαλό τους σταμάτησαν να αναπτύσσονται.

Τέλος, η τρίτη μελέτη πραγματοποιήθηκε επίσης στη Βρετανία και έδειξε ότι τα καρκινικά βλαστοκύτταρα ευθύνονται και για τον καρκίνο στο υπογάστριο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η νέα ανακάλυψη θα οδηγήσει στη δημιουργία νέων φαρμάκων, ωστόσο διευκρινίζουν ότι όλα αυτά προς το παρόν βρίσκονται σε αρχικό στάδιο, άρα μια πραγματικά αποτελεσματική θεραπεία είναι ακόμη αρκετά χρόνια μακριά.

Αλεξάνδρα Χυδηριώτη