«Το όνειρο να ζήσω την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε πραγματικότητα. Δούλευα σκληρά για έξι χρόνια συνεχώς, προσπαθώντας να φτάσω σε ανταγωνιστικές επιδόσεις. Ζω μία απίστευτη εμπειρία» ήταν τα προ ημερών λόγια του υπερπρωταθλητή της ζωής Οσκαρ Πιστόριους. Και το όνειρό του το έζησε. Συμμετείχε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, νικώντας κάθε δικαστικό εμπόδιο που παρουσιάστηκε στο διάβα του μέχρι να πείσει ότι αξίζει την ευκαιρία του. Διότι ως παραολυμπιονίκη πολλοί τον αντιμετώπιζαν με αμφιβολία. Ο ίδιος με μεγαλείο ψυχής, περίσσια υπομονή και θέληση κέρδισε ένα μεγάλο στοίχημα. Ανοιξε για πρώτη φορά λοιπόν την πόρτα των Ολυμπιακών Αγώνων σε αθλητή Παραολυμπιακών! Τα τεχνητά μέλη στα κάτω άκρα δεν επηρεάζουν σε τίποτα τη δύναμη, την καρδιά και την αποφασιστικότητα του σπουδαίου αυτού ανθρώπου και αθλητή. Είναι τα δικά του φτερά προς ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Φυσικά και δεν σταματάει εδώ το έργο του. Εχει μπροστά του τους Παραολυμπιακούς Αγώνες και βέβαια μετά κάθε άλλη μεγάλη διοργάνωση του στίβου. Ναι, εκεί θα είναι, δίπλα στους κορυφαίους του πλανήτη. Κι αυτός ένας απ’ αυτούς είναι εξάλλου…
Υπόσχεση
Η κούρσα των προημιτελικών και εν συνεχεία των ημιτελικών στα 400 μ. στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου θα μείνει αξέχαστη στο μυαλό του Πιστόριους. Δεν θα είναι και η μοναδική εμπειρία όμως. Θα ακολουθήσουν και άλλες. Αυτό υποσχέθηκε ο ίδιος, δηλώνοντας έτοιμος για νέες επιτυχίες και διακρίσεις στον στίβο. Της ζωής και του αθλητισμού. Με την ολοκλήρωση της πρόσφατης και ιστορικής κούρσας σημειώθηκε και μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές της φετινής διοργάνωσης. Ο νικητής των ημιτελικών Κίρανι Τζέιμς πήγε αμέσως στον Πιστόριους και του ζήτησε να ανταλλάξουν το κομμάτι από τις φανέλες τους στο οποίο αναγράφεται το όνομά τους. Οι 80.000 φίλαθλοι στο Ολυμπιακό Στάδιο της αγγλικής πρωτεύουσας ξέσπασαν σε ιαχές ενθουσιασμού. Ο Πιστόριους αποσπά άλλωστε το standing οvation και τον σεβασμό σε κάθε εμφάνισή του. Το κοινό τον λατρεύει γι’ αυτό που βγάζει στο τερέν, γι’ αυτό που πρεσβεύει. Ουδείς τον βλέπει ως άτομο με αναπηρία. Ο συναθλητής του Λουγκουέλιν Σάντος από τον Αγιο Δομίνικο στέκεται στην ιδιαιτερότητα του διάσημου Οσκαρ. «Είναι στα αλήθεια σκληρό για μένα να πω ότι ένας αθλητής δίχως πόδια έχει το πλεονέκτημα στον στίβο. Γνωρίζω πόσο σημαντικό είναι για εκείνον. Στον στίβο τιμωρούνται αθλητές για δύο χρόνια επειδή πήραν λάθος χάπι για να κοιμηθούν. Είναι απίστευτα δύσκολο και άβολο για μένα ή για οποιονδήποτε αθλητή να του πάει κόντρα. Νομίζω ότι μπορεί να αγωνίζεται μέχρι κάποιος να έχει πραγματικές αποδείξεις».
Οπαδός της Λάτσιο
Μόλις σε ηλικία έντεκα μηνών οι γονείς του Οσκαρ άκουσαν τα άσχημα μαντάτα των ιατρών. Επρεπε να ακρωτηριαστούν τα δύο κάτω άκρα λόγω σοβαρότατου προβλήματος στην περόνη των ποδιών. Από τότε, λοιπόν, ο Blade Runner, όπως αποκαλείται, έχει συνηθίσει αντί για παπούτσια να φορά τα τεχνητά του μέλη. Ετσι τον έμαθαν και οι δικοί του και δεν είχε ποτέ του κανένα σύμπλεγμα πάνω σε αυτό. Μεγάλωσε όπως κάθε φυσιολογικό παιδί, πλάι στα αδέλφια του, έχοντας όλες τις ανέσεις και τις χάρες που ζητούσε σαν πιτσιρικάς. Και μη νομίζετε ότι η δράση του Πιστόριους περιορίζεται στον στίβο. Αγαπά τις μηχανές μότο κρος και το τένις! Σε όλα μέσα ο 26χρονος αθλητής, που προσεύχεται για την εκλιπούσα μητέρα του. Η αυτοβιογραφία του, όπως αυτή γράφτηκε το 2008 από Ιταλό δημοσιογράφο, σαφώς και έχει πολύ περισσότερα επεισόδια και στιγμές να καταγράψει πια. Το βιβλίο, ωστόσο, έχει τίτλο «Dream Runner». Το όνειρο του δρομέα -και φανατικού οπαδού της Λάτσιο- ποτέ δεν σταματά. Ο δρόμος δεν είναι καθόλου μοναχικός. Είναι όλοι μαζί του…
Ως το CAS
Ποιος να το πίστευε όμως. Μέχρι και αμφισβήτηση και πόλεμο δέχτηκε ο Πιστόριους μέχρι να δικαιωθεί (μέσω CAS). Οι συναθλητές του από τις πρώτες κιόλας στιγμές της εκδήλωσης ενδιαφέροντος του ιδίου να συμμετάσχει σε κανονικούς αγώνες αμφέβαλλαν για το κατά πόσο πρέπει αυτό να γίνει. Θεώρησαν ότι τα ελαφρά τεχνητά μέλη τού έδιναν πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων. Αν είναι δυνατόν! Αλλωστε, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ο Πιστόριους θα είχε βγει πρώτος… αέρα και στον πρόσφατο αγώνα στο Λονδίνο. Οσοι είχαν τις ενστάσεις τους, θεωρώντας ότι τα ειδικά προσθετικά μέλη Flex-Foot Cheetah, κατασκευασμένα από την ισλανδική εταιρία Össur έφερναν σε θέση ισχύος τον Πιστόριους διαψεύστηκαν. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 έκανε το μεγάλο μπαμ, την πρώτη μεγάλη του εμφάνιση, ο Οσκαρ, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο. Τρία χρόνια αργότερα και πριν από τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου η Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου (IAAF) τον κάλεσε να λάβει μέρος σε αγώνα 400 μ. με αρτιμελείς αθλητές. Κι αυτό έτσι ώστε να αναλυθεί περαιτέρω η τεχνική του. Ο Πιστόριους τερμάτισε στην τελευταία θέση… Τον Νοέμβριο του 2007 υποβλήθηκε σε μία σειρά εξετάσεων από την Αθλητική Ακαδημία της Κολονίας, που κατέδειξαν -σύμφωνα με τον καθηγητή Βιομηχανικής δρα Πέτερ Μπρέγκεμαν- ότι «ο Πιστόριους έχει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με αρτιμελείς αθλητές».
Λόγω του συγκεκριμένου πορίσματος τον Ιανουάριο του 2008 η IAAF και η ΔΟΕ τον απέκλεισαν από τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου… Αφού χαρακτήρισε ανώριμους όσους του έκοψαν τον δρόμο της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες ο Πιστόριους ξεκίνησε δικαστικούς αγώνες φτάνοντας, όπως προείπαμε, μέχρι το Διεθνές Αθλητικό Δικαστήριο της Λοζάνης (CAS). Εκεί αποδείχτηκε ότι ο δρ Μπρέγκεμαν έβγαλε εσφαλμένα συμπεράσματα, καθώς ο Πιστόριους εξετάστηκε μόνο σε ευθεία γραμμή, δίχως να υπολογιστούν άλλοι παράμετροι. Οπως κατά την εκκίνηση της κούρσας αλλά και κατά τη διάρκεια της επιτάχυνσης.
Η «κόντρα» με τον Μάικλ Τζόνσον
Η δικαίωση από τα δικαστήρια έφερε τον Πιστόριους πια σαν ίσο προς ίσο αντιμέτωπο με κάθε αθλητή παγκόσμιου βεληνεκούς. Μέχρι και ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 400 μ. και (παλαιότερα) στα 200 μ., ο Μάικλ Τζόνσον προσπάθησε να τα μπαλώσει: «Ο Οσκαρ ξέρει τις θέσεις μου, επειδή δεν γνωρίζουμε αν τα προσθετικά που φοράει του δίνουν πλεονέκτημα, είναι άδικο να αγωνιστεί μαζί με τους υπόλοιπους δρομείς. Σίγουρα η ιστορία του είναι σπουδαία και ο ίδιος αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, γι’ αυτό και ο κόσμος δυσκολεύεται να με καταλάβει όταν μιλάω με αυτό τον τρόπο για κάποιον άνθρωπο με αναπηρία». Οσο για την απάντηση του ίδιου του πρωταγωνιστή; «Αφού οι λεπίδες μου δίνουν τόσο μεγάλο πλεονέκτημα γιατί άλλοι αθλητές που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με μένα δεν είναι εξίσου γρήγοροι; Ο κόσμος θεωρεί ότι είναι υπέρ μου το γεγονός πως είναι ελαφρύτερα τα πόδια μου, όμως υπάρχει μικρότερη κυκλοφορία του αίματος, ενώ δεν έχω τένοντες στους αστραγάλους. Κανείς δεν αναφέρεται σε αυτά. Δεν υπάρχει κανένα πλεονέκτημα. Η καρδιά μου ξέρει ποιο είναι το σωστό, δεν θα έτρεχα εάν είχα αμφιβολίες. Στον δικό μου κόσμο τα πρόσθετα μέλη μου ήταν τα παπούτσια μου» επαναλαμβάνει ο «Πίστο», που δεν παραλείπει σε ό,τι κάνει να συμβουλεύεται τα αγαπημένα του αδέλφια, τον πατέρα του και τους κολλητούς του φίλους…
Θοδωρής Λινάρδος