Οι απολύσεις στο Δημόσιο αποτελούσαν για χρόνια ταμπού για τη Νέα Δημοκρατία. Ηταν η εποχή που διάφοροι φιλελεύθεροι μέσα στο κόμμα «χρέωναν» στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον ιδρυτή της Ν.Δ., την περιβόητη «σοσιαλμανία».
Οποιος τολμούσε να φέρει θέμα έπαιρνε την ταμπέλα του νεοφιλελεύθερου και γινόταν «κόκκινο» πανί για μια κοινωνία, που όπως έλεγαν σκωπτικά διάφοροι ήταν η μόνη «κομμουνιστική» της Ευρώπης σε δομές και νοοτροπίες.
Στην εποχή όμως του Μνημονίου έρχονται τα πάνω κάτω και δειλά δειλά ακούγονται οι πρώτες φωνές για αλλαγή νοοτροπιών, ώστε οι απολύσεις στο Δημόσιο να μη θεωρούνται ταμπού για ένα σημαντικό κομμάτι της Κεντροδεξιάς. Ηδη ένα σημαντικό τμήμα που διαμορφώνεται μέσα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα τείνει να γίνει κίνημα υπέρ των απολύσεων στο Δημόσιο. Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτό το… κίνημα διαπερνά οριζόντια τη Ν.Δ. και σε αυτό εντάσσονται βουλευτές που μέχρι τώρα ανήκαν σε διάφορες εσωκομματικές πτέρυγες και χαρακτηρίζονταν ακόμη και εκπρόσωποι της λαϊκής Δεξιάς. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι ίσως για πρώτη φορά ένα μεγάλο τμήμα της Κεντροδεξιάς τάσσεται υπέρ της απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων. Απλώς, με εξαίρεση ελάχιστους, το «ντύνουν» με διάφορα προσχήματα. Εν όψει μάλιστα ψήφισης επώδυνων μέτρων, μια μεγάλη τάση φέρνει στην επιφάνεια την απόλυση επίορκων ή όσων αποδεδειγμένα είναι άφαντοι ή αξιολογηθούν ως μη κατάλληλοι. Το σκεπτικό τους είναι ότι δεν μπορεί στον ιδιωτικό τομέα να γίνεται σφαγή και κάποιοι να λουφάρουν μέσα στην ασφάλεια που προσφέρει το Δημόσιο σε καιρούς που η ανεργία στην Ελλάδα παίρνει πρωτόγνωρες διαστάσεις.
«Σημαιοφόρος» του κινήματος τού να σπάσει το ταμπού των απολύσεων στο Δημόσιο είναι ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο βουλευτής έχει τονίσει μεταξύ άλλων ότι «εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, πώς και σήμερα ακόμα τραβάμε μια τόσο ξεκάθαρη κόκκινη γραμμή και δεν λέμε επί της αρχής ότι βεβαίως πρέπει επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι, ή δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι αποδεδειγμένα και συστηματικά και παρατεταμένα δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους να απολύονται… Πώς είναι δυνατόν αυτοί να προστατεύονται πίσω από αυτή τη θεωρία ότι δεν θα γίνει καμιά απόλυση στο Δημόσιο και βέβαια το μάρμαρο να το πληρώνει η ιδιωτική οικονομία;».
Μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης έχει προτείνει στη συνταγματική αναθεώρηση να υπάρχει πρόβλεψη για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, δηλώνοντας: «Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να αναθεωρήσουμε την άποψή μας για τη συνταγματική κατοχύρωση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό θα πρέπει να ανοίξει στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση».
Από κοντά σε αυτήν την άποψη είναι και η κυρία Φωτεινή Πιπιλή. Η βουλευτής Ν.Δ. της Α’ Αθηνών πρόσφατα στο twitter της έχει ανεβάσει τη θέση ότι: «καθημερινά πλέον επανέρχομαι στην άμεση απόλυση επίορκων και λουφαδόρων του Δημοσίου. Το θεωρώ σημαντικότατο για την κοινωνία. Είναι ηθικό ισοδύναμο». Και προσθέτει: «Η ελληνική κοινωνία και δη οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα ήθελαν να ισχύει και στο Δημόσιο ό,τι και στον ιδιωτικό τομέα». Στην ίδια τάση ανήκει και ο βουλευτής της ίδιας εκλογικής περιφέρειας Ανδρέας Ψυχάρης.
Από κοντά σε αυτήν την άποψη ήταν και ο βουλευτής Β’ Αθηνών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, που στην πρόσφατη «μάζωξη» που έγινε στη Συγγρού είχε προτείνει «να απαλλαγούμε από το μισθολογικό βάρος των εργαζομένων που προέρχονται από υπηρεσίες και φορείς που καταργούνται».
Ενας ακόμη βουλευτής που δεν ανήκει στο «νεοφιλελεύθερο μπλοκ», ο κ. Μάκης Βορίδης, τάσσεται υπέρ των απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων τονίζοντας: «Εχω τοποθετηθεί και στο παρελθόν υπέρ των απολύσεων στο Δημόσιο. Απλώς η συζήτηση είναι ότι οι απολύσεις συνδέονται τώρα με μια δημοσιονομική πολιτική. Εγώ δεν πιστεύω ότι πρέπει να συνδεθούν με τη δημοσιονομική πολιτική. Οι όποιες απολύσεις στον βαθμό που χρειάζονται πρέπει να είναι ένα κείμενο συζήτησης λειτουργίας του Δημοσίου».
Υπέρ των απολύσεων των επίορκων τάσσονται τόσο ο πρώην εκπρόσωπος της Ν.Δ. Γιάννης Μιχελάκης, ο οποίος σε ομιλία του στη Βουλή είχε τονίσει μεταξύ άλλων: «Ακούω συζητήσεις με το ερώτημα αν πρέπει να απολύονται επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι. Για όνομα του Θεού! Είναι δυνατόν να το σκεφτόμαστε ακόμη;
Ποιος μπορεί να υποστηρίζει το αντίθετο; Ούτε ο πιο ακραίος κρατικιστής». Ο κ. Μιχελάκης μάλιστα υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνεται και αξιολόγηση στο Δημόσιο και όσοι κρίνονται ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να απομακρύνονται. Την ίδια άποψη εκφράζει και ο βουλευτής Κώστας Κατσαφάδος, τασσόμενος υπέρ των απολύσεων των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων και της θέσπισης αντικειμενικών κριτηρίων, ώστε να γίνεται ξεκαθάρισμα και να απολύονται οι μονίμως απόντες από τις θέσεις τους.
Οι διστακτικοί, που μιλούν για αναβίωση του δράματος της πλατείας Κλαυθμώνος
Από την αντίπερα όχθη υπάρχουν αρκετοί βουλευτές που υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να επιστρέψουμε στην εποχή της πλατείας Κλαυθμώνος, που πήρε το όνομά της από υπαλλήλους που απολύονταν από τις κρατικές θέσεις κάθε φορά που άλλαζε η κυβέρνηση.
Ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης, που θέλει να εκφράσει τη λαϊκή Δεξιά φέρεται να υποστηρίζει ότι αν ανοίξει η… κερκόπορτα των απολύσεων στο Δημόσιο κανείς δεν θα μπορεί να την κλείσει. Οσο για τους επίορκους πιστεύει ότι πρέπει να αυστηροποιηθούν οι διατάξεις του νόμου και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.
Ο βουλευτής Επικρατείας και στενός συνεργάτης του κ. Αντώνη Σαμαρά, υποστηρίζει ότι η χώρα δεν κερδίζει οικονομετρικά σχεδόν τίποτε από τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αντίθετα μεγαλώνει το κοινωνικό πρόβλημα. «Οι απολύσεις», τονίζει σε συσκέψεις, «δεν βοηθούν άμεσα στη μείωση του ελλείμματος του χρέους, ενώ η Πολιτεία ή οι ιδιώτες που εργάζονται θα κληθούν πάλι να πληρώσουν το μάρμαρο μέσω των επιδομάτων ανεργίας».
Κατά των απολύσεων είναι και ο βουλευτής Γιώργος Βλάχος, που χρεώνεται κι αυτός στην ομάδα της λαϊκής Δεξιάς.
Για τους συνδικαλιστές δεν κάνουμε λόγο, μια και δεν έχει καταγραφεί ούτε ένας που να ζητά απολύσεις στο Δημόσιο. Το αντίθετο θα λέγαμε.
Για την ώρα, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς μιλά για απόλυση επίορκων, για μικρότερο και αποδοτικότερο κράτος, αλλά δεν ανοίγει τον ασκό του Αιόλου που θα σήμαινε η συνταγματική άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο. Ενα είναι πάντως βέβαιο. Οτι όταν ανοίξει το θέμα δημόσιοι υπάλληλοι, ο πονοκέφαλος θα ξεκινήσει από τη Συγγρού και θα φτάσει στο Μαξίμου.
Νίκος Ελευθερόγλου
Μ.Η.Τ. 232120