Οριστικό τέλος σε αυτή την ιστορία που τραβάει χρόνια και αφορά τους αποφοίτους κολεγίων βάζει διάταξη του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε την Τετάρτη με την πλήρη κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους.
Με το Αρθρο 7 εισάγεται για πρώτη φορά ο όρος «επαγγελματική ισοδυναμία» των πτυχίων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων με εκείνα που απονέμουν τα ελληνικά Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Αυτό πρακτικά σημαίνει, όπως εξηγεί στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Κώστας Καρκανιάς, πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Κολεγίων, ότι «οι απόφοιτοι ελληνικών κολεγίων, τα οποία έχουν συνάψει συνεργασίες με ξένα πανεπιστήμια, θα μπορούν να έχουν στην Ελλάδα τα ίδια ακριβώς δικαιώματα ασκήσεως επαγγέλματος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με εκείνα που διαθέτουν οι απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων». Θα μπορούν δηλαδή να διορίζονται και να προάγονται σε θέσεις του Δημοσίου ως απόφοιτοι Ανώτατης Σχολής, να δικαιούνται τις σχετικές μισθολογικές αυξήσεις, ακόμα και να συμμετέχουν σε προγράμματα του ΟΑΕΔ και άλλων οργανισμών.
Η μοναδική θέση που δεν επιτρέπεται να καταλάβουν οι πτυχιούχοι των εν λόγω κολεγίων, όπως ορίζεται στην τελευταία παράγραφο του Αρθρου 7, είναι αυτή του καθηγητή πανεπιστημίου. Ωστόσο, για όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα οι πόρτες είναι εξίσου ανοιχτές για τους κατόχους τίτλων σπουδών που προέρχονται από κολέγια και για τους συναδέλφους τους που έχουν αποκτήσει πτυχίο πανεπιστημίου. Ακριβώς σε αυτό το σημείο έγκειται και η σημαντική αλλαγή που επέφεραν οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου: Εως τώρα εκατοντάδες τίτλοι σπουδών σε γνωστικά αντικείμενα όπως η Διοίκηση Επιχειρήσεων, το Μάρκετινγκ, η Πληροφορική, η Ναυτιλία, η Δημοσιογραφία και οι Κοινωνικές Επιστήμες δεν περιλαμβάνονταν στην κατηγορία των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων και, κατά συνέπεια, το υπουργείο Παιδείας δεν αναγνώριζε τα εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων κολεγίων.
Ομως ο νέος νόμος απαλείφει κάθε διάκριση, ορίζοντας ότι τα κολέγια προσφέρουν πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών όλων των επιπέδων σε συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια και βάσει συμφωνιών είτε δικαιόχρησης είτε πιστοποίησης. Σημείο- κλειδί, επίσης, είναι και το περιεχόμενο του Αρθρου 17, το οποίο, όπως υποδεικνύει ο κ. Καρκανιάς, «ρυθμίζει την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων ανεξαρτήτως προς το εάν η φοίτηση έχει γίνει στη χώρα των πανεπιστημίων ή σε συνεργαζόμενα κολέγια στην Ελλάδα». Ο νομοθέτης αναγνωρίζει πλέον ως μοναδική προϋπόθεση για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων του αποφοίτου κολεγίου να του έχει απονεμηθεί τίτλος σπουδών από ίδρυμα της αλλοδαπής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νόμος έχει αναδρομική ισχύ από το 1989, γεγονός που αφορά δεκάδες χιλιάδες αποφοίτους, οι οποίοι ολοκλήρωσαν με επιτυχία τις σπουδές τους από τότε και έως σήμερα σε κάποιο από τα περίπου 25 κολέγια που διαθέτουν πιστοποιημένες συνεργασίες με ξένα πανεπιστήμια. Παρ’ όλα αυτά ο κ. Καρκανιάς αναδεικνύει την καθυστέρηση για τη λήψη της απόφασης αυτής, επισημαίνοντας ότι «δυστυχώς για να φτάσουμε σε αυτή την αλλαγή χρειάστηκε να μας το επιβάλουν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η τρόικα, ενώ πρόκειται για μια αλλαγή που θα μπορούσαμε να την κάνουμε μόνοι μας». Και προσθέτει ότι «είναι λυπηρό απολύτως προφανείς και λογικές αλλαγές να γίνονται επειδή μας βάζουν κάποιοι τρίτοι το μαχαίρι στον λαιμό, αυτό δείχνει γιατί το ελληνικό μαγαζί δεν δουλεύει». Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Κολεγίων καταλήγει σχολιάζοντας ότι «το αν μας αρέσει μια τέτοια απόφαση για τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια ή όχι πάει πακέτο με το ότι είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν είναι πιάτα φαγητού να διαλέγουμε αυτό που θέλουμε».
Η κατοχύρωση μέσω του κρατικού συμβουλίου
Εξίσου σημαντική, πέρα από την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων κολεγίων, είναι και η ρύθμιση που προβλέφθηκε στο πολυνομοσχέδιο και στοχεύει στην απλοποίηση των διαδικασιών αναγνώρισης. Το ελληνικό κράτος καλείται να προχωρήσει άμεσα στη συγκρότηση συλλογικού οργάνου με την ονομασία Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ), το οποίο θα είναι αρμόδιο για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων και της επαγγελματικής ισοδυναμίας των τίτλων τυπικής Ανώτατης Εκπαίδευσης. Στον εν λόγω φορέα θα απευθύνονται τόσο οι απόφοιτοι κολεγίων όσο και οι απόφοιτοι ξένων πανεπιστημίων.
Ουσιαστικά, από εδώ και στο εξής το ΣΑΕΠ, μέσω μιας τυποποιημένης διαδικασίας, θα αναγνωρίζει τους τίτλους σπουδών των αιτούντων και θα εξετάζει, σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που έχουν οριστεί με το πολυνομοσχέδιο, τα πτυχία του ενδιαφερομένου. Με αυτόν τον τρόπο εναρμονίζεται ολοκληρωτικά η εθνική νομοθεσία με την Κοινοτική Οδηγία, ενώ παύει και η εμπλοκή των επαγγελματικών οργανώσεων και φορέων στη διαδικασία με την αρμοδιότητα που τους είχε δοθεί για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων των κατόχων τίτλου σπουδών που έχουν χορηγηθεί είτε από κολέγια είτε από ιδρύματα της αλλοδαπής.
«Οι πιο πολλοί καθηγητές διαθέτουν (και) ντοκτορά»
Θετικές χαρακτηρίζει και τις υπόλοιπες ρυθμίσεις που προωθεί το πολυνομοσχέδιο αναφορικά με τα κολέγια ο κ. Καρκανιάς. Οπως χαρακτηριστικά σχολιάζει, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέμεινε ως προς την κατάργηση της εγγυητικής, «καθώς διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε ανάλογη απαίτηση για τη λειτουργία καμίας άλλης ιδιωτικής επιχείρησης ή άλλου ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου». Παράλληλα, η δυνατότητα παροχής εγγυητικής επιστολής (ανέρχεται στα 30.000 ευρώ) «δεν είναι αυτή που αποδεικνύει το επίπεδο των υπηρεσιών».
Σύμφωνο βρίσκει τον Σύνδεσμο Ιδιωτικών Κολεγίων και η αυστηροποίηση της επιλογής των διδασκόντων στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, μια και οι απαιτήσεις των πανεπιστημίων με τα οποία συνεργάζονται για τους καθηγητές είναι πολύ υψηλότερες από αυτές που θέτει το υπουργείο Παιδείας. Το ελληνικό κράτος βάζει ως προϋπόθεση για την εγγραφή των διδασκόντων στο Μητρώο Καθηγητών την κατοχή βασικού τίτλου σπουδών, όταν «οι δικοί μας καθηγητές διαθέτουν και δεύτερο πανεπιστημιακό πτυχίο και οι περισσότεροι και τρίτο, δηλαδή ντοκτορά» σημειώνει ο κ. Καρκανιάς.
Εύη Πανταζοπούλου
Μ.Η.Τ. 232120