Με τους βενιζελικούς από τη μια και τους αντιπάλους τους -που αποτελούν μια ετερόκλητη συμμαχία- από την άλλη να ερίζουν για την εξασφάλιση ρόλων την «επόμενη μέρα» μέσω της εκλογής τους στη νέα Κεντρική Επιτροπή ολοκληρώνονται σήμερα οι εργασίες του 9ου Συντακτικού Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ.
Χθες (Σάββατο) βράδυ, άλλωστε, αναμενόταν να τεθεί σε ψηφοφορία η πρόταση στελεχών της «αντιηγετικής» πτέρυγας για αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση, κάτι που είχε σπεύσει να αποκλείσει πάντως από την πλευρά του ο Ευ. Βενιζέλος. «Η αποχώρηση από την κυβέρνηση Σαμαρά και ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης μαζί της δεν σημαίνει ούτε ακυβερνησία ούτε εκλογές. Η ψήφος ανοχής, η ψήφος περιστασιακής στήριξης είναι μεταξύ των προσφερόμενων αυτών μέσων. Γενικότερα, η αυτόνομη στάση, η αυτόνομη πορεία, ο πολιτικός αυτοπροσδιορισμός είναι τα κομβικά στοιχεία για την επόμενη ημέρα του ΠΑΣΟΚ» είπε χαρακτηριστικά καταθέτοντας την πρόταση ο επικεφαλής της Αριστερής Πρωτοβουλίας Γιώργος Παναγιωτακόπουλος. Σε μια προσπάθεια να απορροφήσει αυτές τις διαφωνίες, ο κ. Βενιζέλος ανήγαγε σε κεντρική στρατηγική του πλέον τη δέσμευση ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα συναινέσει σε νέα μέτρα, αν και στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουν ότι με βάση τις μνημονιακές δεσμεύσεις αυτά θα λαμβάνονται αυτόματα…
Ο πόλεμος της κάλπης έφερε σε θέσεις μάχης τα δύο στρατόπεδα, χωρίς ωστόσο η σύγκρουσή τους να έχει την «αίγλη» του παρελθόντος.
Αλλωστε, το τελευταίο διάστημα τα στελέχη του κόμματος δεν έμειναν μόνο στις καταγγελίες για νοθεία, αλλά πιάστηκαν και στα χέρια, με τα επεισόδια στην Ιπποκράτους και στο συνέδριο της Νεολαίας να σημαδεύουν τις διαδικασίες. Μάλιστα όλα αυτά για ένα κόμμα που βρίσκεται, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά της τάξης του 5%.
Ενδεικτικό πάντως της προχειρότητας -με ενδεχόμενο δόλο- που επικρατεί στην Ιπποκράτους είναι ότι μόλις αργά το βράδυ της Πέμπτης, λίγες ώρες δηλαδή προτού ξεκινήσει το συνέδριο, θα αναρτώνταν τα αποτελέσματα για όσους πήραν μέρος στις ψηφοφορίες. Αλλωστε, το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν αρκετές φωνές που έκαναν λόγο ακόμα και για «φυτευτούς» συνέδρους προκειμένου να ελεγχθεί το τελικό αποτέλεσμα. Εξάλλου ο γραμματέας της ΕΚΑΠ Γιάννης Σουλαδάκης το βράδυ της Τρίτης «δάκρυσε» κατά τη διάρκεια πολύωρης συνεδρίασης μέχρι να καταλήξει στις αποφάσεις για το αν τα μέλη που θα πάρουν μέρος στο συνέδριο είναι κανονικά και όχι «μαϊμού». Μάλιστα το βράδυ της Τετάρτης ο Ευάγγελος Βενιζέλος βρέθηκε ως αργά στην Ιπποκράτους, μια και είχε συγκαλέσει «κλειστή» σύσκεψη με τους υπεύθυνους επί των οργανωτικών και του καταστατικού (κ. Κουκουλόπουλο, Ζαφειρόπουλο, Κατσικαρέλη, Πέππα, Φελώνη, Παναγιωτάκη, Πρωτόπαπα, Ανδρουλάκη κ.ά.), προκειμένου να διευθετήσει όλα τα ανοιχτά ζητήματα. Το πρόβλημα βέβαια, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, δεν ήταν οργανωτικού χαρακτήρα, αλλά αφορούσε και τους συσχετισμούς εν όψει της τελικής σημερινής ψηφοφορίας. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι λίγες ώρες προτού αρχίσουν επισήμως οι διαδικασίες παρέμενε ανοιχτός και ο αριθμός των μελών της Κ.Ε., καθώς, αν και η αρχική εισήγηση ήταν για 120, υπήρχε η σκέψη να γίνουν τελικά 180, και τούτο διότι οι βουλευτές εκλέγονται «αριστίνδην».
Επί της ουσίας, πάντως, δύο είναι τα στρατόπεδα που έχουν διαμορφωθεί.
Από τη μια είναι οι υποστηρικτές του κ. Βενιζέλου, όπως η κίνηση των εφτά υφυπουργών, και από την άλλη όλες οι αντιπροεδρικές «φράξιες». Μάλιστα, πλέον στο προσκήνιο ήλθαν και στελέχη τα οποία έως σήμερα ήταν «ανενεργά». Ο Δημήτρης Ρέππας είναι ένας από αυτούς και μάλιστα θεωρείται ότι είχε βασικό ρόλο στο αντιβενιζελικό στρατόπεδο.
Χαρακτηριστική είναι και η επιστολή που έστειλε στον κ. Βενιζέλο. «Αν η Ν.Δ. συναρτά τον βίο της κυβέρνησης από την άμεση συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ σε αυτήν, ασκεί δηλαδή έναν πολιτικό εκβιασμό, όπως έκανε και πέρυσι για να οδηγήσει τον τόπο σε εκλογές, τότε προτείνεται η συγκρότηση κυβέρνησης προσωπικοτήτων με χρονικό ορίζοντα ανάλογο ή και το τέλος της τετραετίας» έγραψε.
Στο ίδιο μπλοκ βρίσκεται και η «κίνηση των 75» των Μ. Καρχιμάκη, Π. Οικονόμου, Γρ. Νιώτη και Ασπας Παπαηλιού (την οποία φέρεται να στηρίζει και ο Γ. Παπανδρέου), οι οποίοι σε συνέντευξη Τύπου περιέγραψαν τις «πράσινες γραμμές» που θέλουν να αναδείξει το ΠΑΣΟΚ σχετικά με τους όρους συμμετοχής του στην κυβέρνηση. Αφού έθεσαν ζήτημα για την«ανατροπή» της κυβέρνησης Παπανδρέου και άφησαν να εννοηθεί ότι συνέβαλαν και διάφοροι «θύλακες» και εντός του ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα προέδρου αλλά της ανάδειξης της νέας ηγετικής ομάδας.
Η Αριστερή Πρωτοβουλία του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου, η οποία τις προηγούμενες ημέρες έκανε λόγο ακόμα και για συνέδριο-παρωδία αλλά και «πολιτικό master chef», έχει ήδη στείλει ουκ ολίγες φορές τις προειδοποιητικές βολές προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Πλέον στο Συνέδριο θα μετρήσουν και οι ίδιοι τις δυνάμεις τους.
Και ο Σκανδαλίδης
Ο Κώστας Σκανδαλίδης, που επανήλθε στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ (και το βράδυ της Παρασκευής είχε κατ’ ιδίαν συζήτηση διάρκειας μιας ώρας με τον κ. Βενιζέλο), αναζητεί ρόλο, τασσόμενος και αυτός σε πρώτη φάση υπέρ του επαναπροσδιορισμού των σχέσεων του κόμματος με την κυβέρνηση. Επίσης προτείνει να ανατραπεί η διαδικασία εκλογής προέδρου και διεξαγωγής Συνεδρίου, όπως αυτή προβλέπεται στο ισχύον Καταστατικό. Δηλαδή να διεξάγεται πρώτα το Συνέδριο και είτε αυτό να εκλέγει τον πρόεδρο είτε η εκλογή να γίνεται με ψηφοφορία μελών και φίλων μετά το τέλος του.
Το υπόγειο παιχνίδι για τον συμβιβασμό που θα θέσει τον Ευάγγελο υπό ομηρία
Την ίδια ώρα, έντονη είναι η παρασκηνιακή μάχη που δίνεται για τη θέση του γραμματέα. Η μεριά του κ. Σκανδαλίδη σκέφτεται να προτείνει τον πρώην πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ Σπύρο Παπασπύρο, με τον κ. Καρχιμάκη να έχει στον νου έναν εκ των Γρηγόρη Νιώτη και Ασπας Παπαηλίου. Εκ των βενιζελικών τα ονόματα που ακούγονται είναι των Π. Κουκουλόπουλου, Γ. Μανιάτη, Φώφης Γεννηματά και του βουλευτή Κυκλάδων Τάκη Ρήγα.
Σε κάθε περίπτωση, από το συνολικό κλίμα που θα επικρατήσει καθώς και από το αποτέλεσμα των ψηφοφοριών θα κριθούν όχι μόνο η «τύχη» του κ. Βενιζέλου αλλά και η δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ να αποφύγει την πλήρη εξαφάνιση από τον πολιτικό χάρτη. Σε οργανωτικό επίπεδο ο κ. Βενιζέλος ελπίζει ότι, αν δεν μεσολαβήσουν άλλες εκπλήξεις, θα μπορέσει να έχει τον έλεγχο των κομματικών οργάνων, αν και εκτιμάται ότι θα υποχρεωθεί σε παραχωρήσεις προς τους αμφισβητίες του ώστε να επιτευχθεί η συγκατοίκηση. Σε έναν συμβιβασμό προσβλέπουν τελικά και αρκετοί από τους αντιηγετικούς προκειμένου να αποκτήσουν ρόλο πάλι στο εσωκομματικό παιχνίδι.
Αυτές οι ισορροπίες όμως εκτιμάται ότι δεν λύνουν σε καμία περίπτωση το πολιτικό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, τα ποσοστά του οποίου διαρκώς υποχωρούν. Αλλωστε και τα ανοίγματα που επιχείρησε ο κ. Βενιζέλος -προτείνοντας στη ΔΗΜ.ΑΡ. από το βήμα του Συνεδρίου ακόμη και κοινή κάθοδο- απέτυχαν παταγωδώς. Το κόμμα του κ. Κουβέλη, που αντιμετωπίζει τα δικά του προβλήματα, κυριαρχείται από την άποψη ότι τυχόν περαιτέρω προσέγγισή του με το ΠΑΣΟΚ θα το βλάψει περισσότερο. Αντίστοιχα αρνητική στάση τηρούν και τα άλλα μικρά σχήματα και κινήσεις της Κεντροαριστεράς που αναζητούν με άλλες μεθόδους τον «εξαγνισμό» τους από το φιλομνημονιακό παρελθόν.
Αλέξανδρος Διαμάντης
Μ.Η.Τ. 232120