Σε περίοδο έντονων διεργασιών μπαίνουν όλα τα κόμματα, προσπαθώντας να χαράξουν τη στρατηγική τους εν όψει του νέου σκηνικού που διαμορφώνεται στη χώρα.
Με τις πρόσφατες αποφάσεις για την εκταμίευση των δόσεων και την ψήφιση του λεγόμενου «Μνημονίου 4» έκλεισε ένας κρίσιμος κύκλος. Τώρα ξεκινά ένας καινούργιος, με διαφορετικές προκλήσεις, άλλες αβεβαιότητες και κρίσιμα διλήμματα, που προκαλούν ίλιγγο στο πολιτικό σκηνικό.
Τόσο στην Κεντροδεξιά όσο και στην Κεντροαριστερά αναπτύσσονται ισορροπίες τρόμου, καθώς τα παραδοσιακά τείχη (και εντός του εκλογικού σώματος) έχουν πέσει, οι μετακινήσεις είναι πολύ εύκολες και οι συμμαχίες αποδεικνύονται ευμετάβλητες.
Στο παρασκήνιο πυκνώνουν ήδη οι επαφές και οι διαβουλεύσεις που σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, ξεπερνούν και την πιο προχωρημένη φαντασία. Η έναρξη της θερινής περιόδου, που αποσυμπιέζει την ένταση σε κοινωνικό επίπεδο, διευκολύνει την εσωτερική κινητικότητα στα κόμματα. Αλλωστε, τόσο η Ν.Δ. όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν προσεχώς τα συνέδριά τους, θα ακολουθήσει η ΔΗΜ.ΑΡ., ενώ έχουν προηγηθεί το ΠΑΣΟΚ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες.
Ετσι μέχρι το φθινόπωρο θα έχει αποκρυσταλλωθεί η φυσιογνωμία με την οποία τα κόμματα θα δώσουν τις επόμενες πολιτικές μάχες τους. Μάλιστα, ανεξάρτητα από τον χρόνο διεξαγωγής των εθνικών εκλογών, υπάρχει για τον Μάιο του 2014 (περίπου σε έναν χρόνο από σήμερα) το πολύ κρίσιμο ορόσημο των ευρωεκλογών και -αν δεν αλλάξει κάτι- των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Για πολλούς καταλυτικό στοιχείο των ζυμώσεων αποτελεί η παραδοχή ότι η «μνημονιακή πραγματικότητα» (καλώς ή κακώς) είναι πλέον δεδομένη και νέα διακυβεύματα θα κρίνουν τους πολιτικούς συσχετισμούς.
Στον χώρο της Κεντροδεξιάς η Ν.Δ. αποδεικνύεται -παρά την επώδυνη κυβερνητική πολιτική του τελευταίου έτους- ανθεκτική. Στις δημοσκοπήσεις είναι είτε πρώτη είτε οριακά δεύτερη και ουδείς αμφισβητεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στις εξελίξεις. Καθώς, μάλιστα, εκτιμάται ότι το δίπολο «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» ξεπερνιέται, τα ανοίγματα εν όψει του συνεδρίου της μπαίνουν σε νέα βάση, προκειμένου να διαμορφωθεί ένας σύγχρονος ευρωπαϊκός κεντροδεξιός πόλος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πάντως, η επάνοδος στελεχών και προσώπων που εγκατέλειψαν ή πολέμησαν σε κρίσιμες στιγμές τη Ν.Δ. δεν θα είναι τόσο άνετη όσο τη φαντάζονται ορισμένοι. Οπως λέγεται χαρακτηριστικά, θα πρέπει να καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες το επόμενο διάστημα για να γίνουν πάλι «αποδεκτοί» από τη βάση της Ν.Δ., την οποία έχουν πληγώσει με τις δηλώσεις και τη συμπεριφορά τους. Δεν θεωρείται τυχαίο ότι η προσπάθεια του Γιώργου Καρατζαφέρη για επαναπροσέγγιση με τη Ν.Δ. έχει προκαλέσει σημαντικές αντιδράσεις στο «γαλάζιο» στρατόπεδο. Αυτό είναι κάτι που φέρεται να αντιλαμβάνεται και ο ίδιος, επιχειρώντας να χρησιμοποιήσει ως «διαπραγματευτικό εργαλείο» την επανάκαμψη δικών του στελεχών.
Οι ισορροπίες στην ευρύτερη Κεντροδεξιά αναμένεται να επηρεαστούν και από τις εξελίξεις στους ΑΝ.ΕΛ. του Π. Καμμένου. Μετά το συνέδριό του το κόμμα παρουσιάζει συμπτώματα αποσύνθεσης, που -πέραν των προσωπικών συγκρούσεων μεταξύ βουλευτών και την αδυναμία διεύθυνσής του- έχουν να κάνουν και με την κρίση στρατηγικής και προσανατολισμού του. Εκτός από το θέμα της εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, παλαιότερα το πρόβλημα αφορούσε τη συνεργασία ή μη με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τώρα προστέθηκε το ζήτημα των συμμαχιών με άλλες αντιμνημονιακές κινήσεις. Ηδη ο Ν. Νικολόπουλος ανακοινώνει δικό του πολιτικό σχηματισμό. Επίσης περιμένουν να επωφεληθούν στη Νέα ΜΕΡΑ του Χρ. Ζώη, αν και ούτε εκεί λείπουν οι ζυμώσεις για το πώς θα κινηθούν τελικά έναντι της Ν.Δ.
Τι συμμαχίες σκέφτονται Κουβέλης και Βενιζέλος για να επιβιώσουν!
Σε στοίχημα για τη Ν.Δ. εξελίσσεται και η δυνατότητα άντλησης ψηφοφόρων, που συμμερίζονται την πολιτική και τους στόχους της, από δεξαμενές άλλων κομμάτων. Αυτό κινδυνεύει να αποδειχτεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ, που -αν και συρρικνωμένο- είναι πια τριχοτομημένο. Από το 12% των τελευταίων εκλογών, ένα τμήμα ήδη το έχει εγκαταλείψει, κινούμενο κυρίως προς τα αριστερά και κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ. Από το εναπομείναν ποσοστό, στο μεταξύ, παρατηρείται μια ισχυρή τάση μετακίνησης προς τη Ν.Δ., η οποία εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί εφόσον προκύψουν ισχυρά διλήμματα την ώρα των εκλογών μεταξύ του κ. Σαμαρά και του κ. Τσίπρα.
Το τρίτο τμήμα αποτελείται από τα στελέχη που απαρτίζουν τη λεγόμενη κίνηση των «75» (Καρχιμάκης κ.ά.), προσπαθούν να εκφράσουν την «παπανδρεϊκή» πτέρυγα, μεταμορφώνονται σταδιακά σε όψιμους αντιμνημονιακούς και συζητούν σοβαρά το ενδεχόμενο να αποσχιστούν το προσεχές διάστημα, δημιουργώντας αυτόνομο πολιτικό φορέα. Την αφορμή ενδέχεται να αποτελέσουν οι εξελίξεις για τη μαύρη τρύπα του ΠΑΣΟΚ, που προς το παρόν έχουν παγώσει.
Ο Ευ. Βενιζέλος, σε μια προσπάθεια να διασωθεί, επαναφέρει διαρκώς την πρότασή του για εκλογική συνεργασία με τη ΔΗΜ.ΑΡ., αν και ορισμένοι εκτιμούν ότι θέλει να χρησιμοποιήσει ως δικαιολογία την άρνηση του Φ. Κουβέλη για να αναζητήσει τελικά συμμαχίες προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Τις τελευταίες ημέρες, πάντως, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. έδωσε το πράσινο φως στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπό του Βασ. Οικονόμου να επιχειρήσει ρελάνς, εισηγούμενος «ευρύτερη συμπαράταξη της Κεντροαριστεράς», με τη συμμετοχή και άλλων σχημάτων και κινήσεων, μηδέ του Α. Λοβέρδου εξαιρουμένου, αλλά με επικεφαλής τον κ. Κουβέλη!
Πίσω από τις πρωτοβουλίες αυτές υπάρχει το άγχος της πολιτικής επιβίωσης, ιδιαίτερα στις ευρωεκλογές, εν όψει των οποίων οι προοπτικές για τους μικρούς κυβερνητικούς εταίρους δεν είναι ευοίωνες.
Πέραν αυτού, θεωρείται ότι μια τέτοια σύμπραξη μπορεί να διατηρήσει εν ζωή την παρούσα συγκυβέρνηση και μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές. Εναλλακτικά, λέγεται από στελέχη των δύο κομμάτων, ότι θα μπορούσε να «προσαρμοστεί» στις εξελίξεις και να αποτελέσει μπαλαντέρ για μια κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς, εφόσον έρθει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, που στο μεταξύ διολισθαίνει διαρκώς σε συστημικότερες θέσεις.
Η μοναξιά Τσίπρα στον σπαρασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ
Η νευρική κρίση έχει αρχίσει να διαπερνά για τα καλά και την Κουμουνδούρου, που διαπιστώνει ότι τα προβλήματα αυξάνονται για το «αντιμνημονιακό» στρατόπεδο. Η στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με την ασάφεια και τις επαμφοτερίζουσες πολιτικές του θέσεις, φέρνει σε δύσκολη θέση τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μένει μόνος, χάνοντας διαρκώς εσωκομματικούς υποστηρικτές, ενώ βλέπει και τον εν δυνάμει σύμμαχό του Π. Καμμένο να αντιμετωπίζει εμπόδια που δυσκολεύουν -σε ό,τι αφορά και τα ποσοστά- την προοπτική μελλοντικής κυβερνητικής συνεργασίας τους. Απογοητευμένοι φέρονται ακόμη και οι Γ. Δραγασάκης, Γ. Σταθάκης και Δ. Παπαδημούλης, οι πασοκογενείς διεκδικούν αυξημένο μερίδιο εσωκομματικής εξουσίας, ενώ οι συνιστώσες και το Αριστερό Ρεύμα είναι με το «όπλο παρά πόδα». Δεδομένης και της πίεσης από το κόμμα του Αλ. Αλαβάνου, όλα τα ενδεχόμενα -μηδέ και της διάσπασης εξαιρουμένης- θεωρούνται ανοικτά για το επόμενο διάστημα.
Καλπάζει η Χρ. Αυγή στο Δήμο της Αθήνας
Οι διεργασίες στα κόμματα συντελούνται με φόντο και τις δημοτικές εκλογές. Ειδικά για την Αθήνα, πάντως, κρίσιμη παράμετρο που θα επηρεάσει τη στρατηγική τους αποτελεί η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής. Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, στις μετρήσεις που διεξάγονται τα ποσοστά της ενισχύονται αλματωδώς και αν οι σημερινές τάσεις διατηρηθούν η συμμετοχή της, αν μη τι άλλο, στον δεύτερο γύρο θεωρείται πολύ πιθανή. Οι ισορροπίες είναι βέβαια εύθραυστες και για το κόμμα του Ν. Μιχαλολιάκου, καθώς έχει να διαχειριστεί μέχρι τότε δύσκολες καταστάσεις, όπως φάνηκε και από τα γεγονότα της Παρασκευής στη Βουλή. Επίσης, υπάρχει εν όψει και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, αν και ορισμένοι εκτιμούν ότι με τους κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να επιτρέψει στη Χρυσή Αυγή να διευρύνει την επιρροή της.
Μ.Η.Τ. 232120