Είναι γνωστό ότι οι πολίτες στενάζουν στις εφορίες. Oμως σε μερικές περιοχές υπάρχουν ΔΟΥ που ανήκουν στην «ομάδα υψηλού κίνδυνου» για λιποθυμίες και εμφράγματα, αφού τόσο οι φορολογούμενοι, που στήνονται από τις 4 τα άγρια ξημερώματα έξω από το κτίριο για να πάρουν νούμερο, όσο και οι εργαζόμενοι υποβάλλουν σε «crash test» το νευρικό τους σύστημα, εξαιτίας της τραγικής έλλειψης προσωπικού αλλά και των… αρρυθμιών του ηλεκτρονικού συστήματος. Μια τέτοια χαρακτηριστική εφορία στην Αττική είναι αυτή της Γλυφάδας ή «ΔΟΥ της κολάσεως», όπως είναι περισσότερο γνωστή, αφού για να πάρεις -για παράδειγμα- κλειδάριθμο (μέρες που είναι…), πρέπει να περάσεις διά πυρός και σιδήρου.
Οσοι υπάγονται στη ΔΟΥ Γλυφάδας γνωρίζουν πολύ καλά ότι, για να κάνουν μια απλή ενημέρωση για αλλαγή στοιχείων της ταυτότητάς τους, πρέπει να αφιερώσουν τουλάχιστον τρία με τέσσερα πρωινά και να είναι προετοιμασμένοι ότι θα ζήσουν μια μεγάλη… περιπέτεια, για να μην παρεκτραπούν! Το ίδιο ισχύει και για τους τρεις εξουθενωμένους υπάλληλους, οι οποίοι δουλεύουν μέχρι να λιποθυμήσουν στο Τμήμα Μητρώου. Ναι, καλά διαβάσατε. Υπάρχουν περιπτώσεις που υπάλληλοι έχουν χάσει τις αισθήσεις τους εν ώρα εργασίας, η οποία πραγματοποιείται κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, με δεκάδες εξαγριωμένους ανθρώπους πάνω από τα κεφάλια τους, οι οποίοι, εξαιτίας της απίστευτης ταλαιπωρίας που υπόκεινται, ξεσπούν στους εργαζομένους γι’ αυτήν την τριτοκοσμική κατάσταση.
«Δεν υπάρχει προσωπικό! Χρειαζόμαστε τουλάχιστον άλλα δύο άτομα για να εξυπηρετήσουμε τον κόσμο που έρχεται και μας βρίζει» σημειώνει μιλώντας στη «δημοκρατία» ο προϊστάμενος του Μητρώου Παναγιώτης Οικονομόπουλος και περιγράφει: «Για να καταλάβετε κάτω από τι συνθήκες δουλεύουμε, μόλις την περασμένη Παρασκευή λιποθύμησε μια συνάδελφος μετά τις 3 το μεσημέρι. Για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος που είχε έρθει να πάρει σειρά από τα ξημερώματα και δεν έφευγε όταν τελείωσε το ωράριο λειτουργίας, την αντικατέστησε άλλη συνάδελφος που έμεινε εδώ έως τις 5 το απόγευμα. Δεν είναι τυχαίο που κανείς υπάλληλος από άλλη εφορία δεν δέχεται να έρθει στη Γλυφάδα. Εγώ ήρθα πριν από έναν χρόνο από την εφορία Κορυδαλλού, για να είμαι πιο κοντά στο σπίτι μου και όλοι μου λέγανε “πού πας, βρε τρελέ!”»
Ομως τον δικό τους γολγοθά ανεβαίνουν και οι πολίτες που απευθύνονται στην εφορία Γλυφάδας, οι οποίοι για να εξυπηρετηθούν… κατασκηνώνουν από τις πρώτες πρωινές ώρες έξω από το κτίριο. Στην είσοδο υπάρχει ένα μπλοκ, στο οποίο ο καθένας γράφει το όνομά του. Αυτή η «άτυπη λίστα προτεραιότητας» έχει αντικαταστήσει το κλασικό μηχάνημα με τα αριθμημένα χαρτάκια, καθώς το τελευταίο χρονικό διάστημα βρέθηκαν κάποιοι… επιτήδειοι που πηγαίναν αξημέρωτα στην εφορία, μάζευαν τα «μαγικά χαρτάκια» με τα νούμερα και στη συνέχεια τα πουλούσαν στη «μαύρη αγορά» από 20 έως 50 ευρώ σε απελπισμένους πολίτες, οι οποίοι βρίσκονταν για δεύτερη ή και τρίτη φορά στην εφορία, χωρίς να προλάβουν να εξυπηρετηθούν. Οι καταγγελίες έφτασαν στον προϊστάμενο του Μητρώου και το σύστημα άλλαξε.
Ρίτα Μελά
88χρονος περίμενε να εξυπηρετηθεί από τις 4.30 το πρωί ως τις 12.40 το μεσημέρι
Αυτή την εποχή σειρά στην ταλαιπωρία έχουν οι ηλικιωμένοι συνταξιούχοι που τρέχουν για να αποκτήσουν κλειδάριθμο. Τη Δευτέρα στις 7 το πρωί, στη μεγάλη ουρά που είχε σχηματιστεί έξω από το κτίριο της ΔΟΥ Γλυφάδας, συναντήσαμε τον 88χρονο κ. Παναγιώτη, ο οποίος βρισκόταν στην Εφορία από τις 4.30 τα ξημερώματα. «Εχω το νούμερο πέντε! Δεν φεύγω σήμερα από εδώ εάν δεν πάρω τον κλειδάριθμο. Εχω έρθει τρεις φορές. Δεν αντέχω άλλο». Στις 8 οι πόρτες άνοιξαν. Μέσα σε λίγα λεπτά ο πρώτος όροφος ήταν ασφυκτικά γεμάτος από τους 100 και πλέον ανθρώπους που περίμεναν στην ουρά.
Η είδηση ότι το ηλεκτρονικό σύστημα έπεσε -για άλλη μια φορά- προκάλεσε γενική αναστάτωση! Ανθρωποι σε έξαλλη κατάσταση άρχισαν να επιτίθενται στους υπαλλήλους ότι το κάνουν επίτηδες! «Δεν σας ξέρουμε; Οι συνδικαλιστές σαμποτάρουν το σύστημα…» φώναξε ένας κύριος μέσα στην αίθουσα και τα αίματα άναψαν. Το σύστημα ξεκίνησε να δουλεύει στις 12.40. Ο κ. Παναγιώτης με την ιώβεια υπομονή σηκώθηκε, έκανε τον σταυρό του και πλησίασε κουτσαίνοντας στο γκισέ. «Παναγιά μου, να προλάβω να πάρω τον κλειδάριθμο πριν πέσει πάλι το σύστημα»… ψιθύρισε. Αυτή τη φορά τα κατάφερε.