Με ασφυξία «απειλούνται» τα Ταμεία!

Tαφόπλακα στα ασφαλιστικά ταμεία βάζει η τρόικα μέσω της απαίτησής της για άμεση κατάργηση όλων των κοινωνικών πόρων, όπως έγραψε η «κυριακάτικη δημοκρατία». Οι «ενοχλητικοί φόροι», όπως τους αποκαλούν τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών της χώρας, προσθέτουν στην κοινωνική ασφάλιση περίπου 500.000.000 ευρώ ετησίως, τα οποία, αν χαθούν, θα προκαλέσουν ασφυκτικές πιέσεις, την ώρα που τα έσοδα των Ταμείων καταρρέουν.

Η τρόικα επιμένει στην κατάργηση των κοινωνικών πόρων τονίζοντας ότι πρόκειται για επιβαρύνσεις που οδηγούν σε αυξήσεις τιμών και αποτελούν εμπόδια στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών. Αυτό που δεν λέει η τρόικα όμως είναι ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν συγκεκριμένες δαπάνες να καλύψουν, που αφορούν τη μηνιαία καταβολή των συντάξεων. Η απώλεια των κοινωνικών πόρων σημαίνει ότι τα Ταμεία θα πρέπει να βρουν από αλλού έσοδα για να καλύψουν τις δαπάνες τους. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, τότε αναπόφευκτα θα οδηγηθούμε σε νέες μειώσεις συντάξεων, προκειμένου να καλυφθεί το κενό που πρόκειται να δημιουργηθεί.

Αυτό περίπου έχει νομοθετηθεί με το δεύτερο Μνημόνιο. Σε περίπτωση κατάργησης των κοινωνικών πόρων, τα ασφαλιστικά ταμεία που πλήττονται υποχρεώνονται να ετοιμάσουν νέες αναλογιστικές μελέτες, έτσι ώστε να προκύψει επανακαθορισμός τόσο στα έσοδα όσο και στις παροχές. Το ενδεχόμενο αύξησης των εισφορών για να καλυφθεί το κενό που θα προκύψει στα έσοδα πρέπει να αποκλειστεί, καθώς η τρόικα έχει θέσει ως βασικό προαπαιτούμενο τη… μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες έως το τέλος του έτους. Αρα είναι μάλλον ανέφικτο, την ώρα που θα μειώνονται οι εισφορές για τους εργοδότες, να αποφασιστεί αύξηση εισφορών για τους ασφαλισμένους ενός Ταμείου, που θα χάσει τον κοινωνικό του πόρο. Ετσι, φαντάζει… μονόδρομος η τυχόν νέα μείωση συντάξεων, στα επίπεδα που θα δείξουν οι όποιες νέες αναλογιστικές μελέτες.

Η σχετική λίστα με τους εκατοντάδες κοινωνικούς πόρους που χορηγούνται στα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικής Ασφάλισης, γεγονός που έχει επίσης προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της τρόικας. Το βέβαιο είναι ότι μια πρώτη καταγραφή των συγκεκριμένων πόρων επιχειρήθηκε το 2008, όταν με τον νόμο Πετραλιά αξιοποιήθηκε το 10% των εσόδων από αυτούς, για να χρηματοδοτηθεί το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ), που αποτελεί ένα είδος ασφαλιστικού «κουμπαρά» για το μέλλον. Σε καμία περίπτωση όμως δεν λύνει το πρόβλημα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζει η κοινωνική ασφάλιση στη χώρα.