Πονοκέφαλος από το χαμηλό ενδιαφέρον για ΕΑΣ και ΕΑΒ!

Σκεπτικισμός υπάρχει για το μέλλον των δύο μεγάλων συγκροτημάτων που αποτελούν τους κύριους πυλώνες της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας, των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ) και της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ). Στις προθέσεις της κυβερνήσεως είναι η ιδιωτικοποίηση τουλάχιστον των ΕΑΣ, αλλά από τις επαφές που έχουν γίνει μέχρι στιγμής δεν διαπιστώνεται σημαντικό ενδιαφέρον από επενδυτές. Αλλωστε στην εποχή που διανύουμε οι αμυντικές βιομηχανίες και περισσότερο απ’ όλες οι ευρωπαϊκές, αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και το τελευταίο τους μέλημα είναι η διεύρυνση της κατασκευαστικής τους βάσεως και οι επεκτάσεις.

Ενα άλλο ζήτημα που τίθεται είναι η ουσιαστική αποτυχία των ιδιωτικοποιήσεων που έγιναν κατά το παρελθόν στον κλάδο. Αναφερόμαστε στην Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ), στα Ελληνικά Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) και στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, με το συνδεδεμένο με αυτά Νεώριο Σύρου. Οι εταιρίες αυτές, αν και πέρασαν σε ιδιωτικά χέρια, παραμένουν μέχρι σήμερα ουσιαστικά κρατικοδίαιτες, αφού δεν κατάφεραν να αναπτύξουν δίκτυα πωλήσεων, με αποτέλεσμα κύριος, αν όχι και μοναδικός, πελάτης τους να παραμένουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.

Στην πραγματικότητα, κατά τις προηγούμενες δεκαετίες οι ελληνικές κυβερνήσεις συνέδεσαν τις ιδιωτικοποιήσεις αυτές με μεγάλα εξοπλιστικά συμβόλαια τα οποία πήραν οι επενδυτές. Για τον Σκαραμαγκά ήταν το πρόγραμμα των νέων υποβρυχίων, για την Ελευσίνα το πρόγραμμα των πυραυλακάτων και για την ΕΛΒΟ το πρόγραμμα του τεθωρακισμένου οχήματος του Στρατού, το οποίο όμως ουδέποτε υλοποιήθηκε.

Το πρόβλημα ήταν ότι με την υπόσχεση αυτών των προγραμμάτων το Ελληνικό Δημόσιο απέσπασε από τους επενδυτές δεσμεύσεις που είχαν να κάνουν με ουσιαστικούς κλάδους διαχειρίσεως, και κυρίως με τη διατήρηση του υφιστάμενου ανθρώπινου δυναμικού.

Αποτέλεσμα ήταν ότι καμία από τις βιομηχανίες που ιδιωτικοποιήθηκαν δεν προσπάθησε να αναπτύξει ένα ρεαλιστικό επιχειρηματικό σχέδιο. Η γερμανική Thyssen Krupp, που πήρε τον Σκαραμαγκά, παρέμενε σε συνεχή «ετοιμότητα φυγής», αποφεύγοντας την παραμικρή επένδυση και επικεντρώνοντας τις προσπάθειές της αποκλειστικά στην εξέλιξη του προγράμματος των υποβρυχίων. Τελικά, αφενός αυτό δεν πήγαινε καλά, αφετέρου επεκρέματο και η δαμόκλειος σπάθη ενός βαρύτατου ευρωπαϊκού προστίμου (250 εκατ. ευρώ χωρίς τους τόκους) για παρατυπίες του παρελθόντος, όταν τα Ναυπηγεία ανήκαν στην ΕΤΒΑ (51%) και στο σωματείο των εργαζομένων (49%). Ετσι, η γερμανική εταιρία τα «ξεφορτώθηκε», κληροδοτώντας τα προβλήματα στον νέο ιδιοκτήτη Ισκαντάρ Ζάφα.

Η ΕΛΒΟ ανέπτυξε ένα τεθωρακισμένο όχημα, το οποίο ο Στρατός έκρινε κατ’ επανάληψιν ακατάλληλο και η διοίκηση της εταιρίας προσπαθούσε μέσω πολιτικών πιέσεων να εξασφαλίσει το συμβόλαιο, ενώ τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, με το πρόγραμμα πυραυλακάτων ανολοκλήρωτο, βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, μπαίνοντας και βγαίνοντας στις διατάξεις του άρθρου 99.

Χωρίς προγράμματα εξοπλισμών, οι ιδιωτικοποιήσεις των ΕΑΣ και της ΕΑΒ πρέπει να γίνουν με άλλη λογική. Πρέπει να στηριχτούν στις συνθήκες της αγοράς και, βέβαια, να μην υπάρξουν δεσμεύσεις ως προς το πώς θα τις διαχειριστεί ο νέος ιδιοκτήτης. Πρέπει, δηλαδή, να επικρατήσουν αποκλειστικά τα κριτήρια της αγοράς και της λογικής.

Ευθύμιος Πέτρου

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα