«Ούζου Μέλαθρον». 1993. Τρεις φίλοι που έχουν μόλις τελειώσει τις σπουδές τους στα μαθηματικά και στη διοίκηση επιχειρήσεων, ο Λευτέρης Γεωργιάδης, ο Χρήστος Κουδούνης και ο Βάιος Ποδιώτης, αποφασίζουν να ενώσουν τον… χαβαλέ τους και να κάνουν την αγάπη τους για το καλό φαγητό επιχείρηση. Ετσι γεννιέται το γνωστό ουζερί της Θεσσαλονίκης, σε μόλις 14 τ.μ., στην οδό Καρύπη της στοάς Ερμείον, που θα γνωρίσει μεγάλες δόξες τα χρόνια που θα έρθουν, με την πόλη να ξεροσταλιάζει για ένα τραπέζι του, την αναμονή να φτάνει τη μία ώρα, τους επωνύμους και μη να τρελαίνονται για τις λιχουδιές του.
2013. Είκοσι χρόνια μετά η εταιρία «Ούζου Μέλαθρον», με χρέη άνω των 5.000.000 ευρώ (σε τράπεζες, ΙΚΑ, Δημόσιο, προμηθευτές και προσωπικό), χτυπά την πόρτα του άρθρου 99, καταθέτοντας σχετική αίτηση -η οποία θα συζητηθεί στις 16 Ιουλίου- ώστε να αντεπεξέλθει στην κρίση και να μπει σε διαδικασία εξυγίανσης. «Πραγματικής εξυγίανσης και όχι απλά παράτασης ζωής», όπως σπεύδει να σημειώσει στη «δημοκρατία» ο Λευτέρης Γεωργιάδης, ένας εκ των τριών ιδρυτών της.
Το «Ούζου Μέλαθρον» ξεκινά δειλά και την περίοδο ’95-’97 επεκτείνεται σχεδόν σε όλη τη στοά. Ακόμα και σήμερα διαθέτει πέντε διαφορετικά σαλόνια στον ίδιο δρόμο. Το 1998 η φήμη του αρχίζει να χτυπά «κόκκινο». Η πρωτοτυπία στο σερβίρισμα, με τα φαγητά να έρχονται πάνω σε παλιά παντζούρια, κεραμίδια και λαμαρίνες, ο τεράστιος κατάλογος και τα ονόματα των εδεσμάτων που αφήνουν εποχή (φωλιά του Ντακ, καρντασίνα, το πιάτο του ανέραστου), η καλή ποιότητα και οι χαμηλές τιμές εκτινάσσουν τη δημοφιλία του μαγαζιού. Οι φοιτητές είναι οι καλύτεροι πελάτες, όμως σύντομα γίνεται στέκι επωνύμων (Βουτσάς, Λάσκαρη), ενώ οι Αθηναίοι τού δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης κάθε φορά που έρχονται στην πόλη. Το 2001 αποκτά και την ιδιότητα του εργαστηρίου τροφίμων, τα οποία εμπορεύεται.
Το franchising και η αρχή της κατηφόρας για το ουζερί-θρύλος
Το 2004 ξεκινά το franchising, που θα αποδειχθεί η αρχή της αιμορραγίας. Λαμία, Λάρισα, Κομοτηνή, Πάτρα, Αθήνα και Καρδίτσα αποκτούν το «Ούζου Μέλαθρόν» τους. Οταν η κρίση κάνει την πρώτη της εμφάνιση και οι franchisees αντιμετωπίζουν προβλήματα, η μητρική σπεύδει να βοηθήσει και καταλήγει με μια μεγάλη «τρύπα». Η περίοδος 2008-2010 είναι κακή. Από τις επιθέσεις που δέχεται το κατάστημα της Θεσσαλονίκης την εβδομάδα των επεισοδίων μετά τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, που προκαλούν μεγάλες ζημιές και κρατούν κλειστή την επιχείρηση για δύο εβδομάδες, μέχρι το επενδυτικό άνοιγμα με το «Ελλάς Μέλαθρον» στο εμπορικό κέντρο Mediterranean Cosmos, μια επένδυση που ξέφυγε του αρχικού προϋπολογισμού, τα προβλήματα συσσωρεύονται. Κι όσο η εταιρία περιμένει την εγγύηση του ελληνικού κράτους για να δανειστεί και να αποκαταστήσει τις ζημιές από τον Δεκέμβριο του 2008, αρχίζουν οι καθυστερήσεις προς το ΙΚΑ. Το 2010 η κρίση δείχνει τα δόντια της, ο κόσμος γονατίζει, η κίνηση πέφτει. Το 2012 ο τζίρος υποχωρεί στις 801.766 ευρώ, όταν τις καλές εποχές είχε φτάσει και τα 3.500.000 ευρώ, ενώ οι ζημίες ανέρχονται σε 1.020.000 ευρώ.
Το σημερινό σχέδιο εξυγίανσης προτείνει «κούρεμα» 60% προς όλους τους πιστωτές και καταβολή του υπόλοιπου 40% σε βάθος 12ετίας, ενώ το business plan προβλέπει ανάπτυξη του εργαστηρίου τροφίμων, αξιοποίηση του τουριστικού ρεύματος μέσω συνεργασιών με τουριστικούς οργανισμούς, αλλά και του ιδιαίτερα δυνατού της brand.
«Οι πιστωτές και οι εργαζόμενοι είναι μαζί μας. Καλύπτουμε τις τρέχουσες υποχρεώσεις μας και είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα καταφέρουμε» σημειώνει ο κ. Γεωργιάδης, υπογραμμίζοντας ότι η επιχείρηση ούτε κλείνει ούτε θα κλείσει, αλλά θα αναδιαρθρωθεί είτε εντός είτε εκτός του 99 και θα συνεχίσει να ζει για άλλα… 20 χρόνια.
Μαρία Μαθιοπούλου
Μ.Η.Τ. 232120