Θηλιά και τα ιδιωτικά χρέη στην Ευρωζώνη!

Κρατικό χρέος. Από την έναρξη της κρίσης, η ευρωζώνη προσπαθεί να δαμάσει τα κύματα, όμως τα δεινά δεν σταματούν εδώ. Η εικόνα στον ιδιωτικό τομέα, όπως επισημαίνει ρεπορτάζ της D.W., είναι εξίσου δραματική και ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρει το ίδιο το ευρώ. Η Ισπανία έχει συσσωρεύσει 2,5 τρισ. ευρώ, με το 70% αυτών να είναι ιδιωτικά. Η χώρα της Ιβηρικής, μάλιστα, δεν αποτελεί εξαίρεση. Την ώρα που το δημόσιο χρέος των χωρών-μελών του ευρώ ανέρχεται στο 90% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, τα ιδιωτικά χρέη είναι τουλάχιστον τριπλάσια από το ΑΕΠ της νομισματικής ένωσης. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Κλέμενς Φιστ, καθηγητή Οικονομικών και διευθυντή του Ινστιτούτου Μελετών της Ευρωπαϊκής Οικονομίας (ZEW), τα στοιχεία αυτά πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή.

«Πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του ότι οι παράγοντες του ιδιωτικού τομέα χρωστούν χρήματα ο ένας στον άλλον. Αυτό σημαίνει ότι τα χρέη του ενός είναι απαιτήσεις του άλλου» εξηγεί ο Γερμανός καθηγητής. Το χρέος δεν είναι εξ ορισμού κακό, επισημαίνει ο Κλέμενς Φιστ. Το παράδειγμα της «φούσκας» ακινήτων στην Ισπανία δείχνει πώς, μέσα από την αδυναμία των ιδιωτών να εξοφλήσουν τα δάνεια, το πρόβλημα μεταφέρθηκε στις τράπεζες, οι οποίες ανακεφαλαιοποιήθηκαν από τον Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης (ESM) με δάνειο 40 δισ. ευρώ, με εγγυητή το ισπανικό κράτος. Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν σαφή όρια μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου χρέους. Οπως επισημαίνει ο Κλέμενς Φιστ, πάντως, ούτε το ένα ούτε το άλλο είναι εξ ορισμού αρνητικά, καθώς, όπως λέει, «χωρίς ανάληψη χρεών, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να επενδύσουν. Αυτό σημαίνει ότι τα χρέη και ο δανεισμός είναι στην πραγματικότητα το θεμέλιο της ευημερίας μας».

Το πρόβλημα ξεκινά από το σημείο στο οποίο τα χρέη γίνονται δυσανάλογα σε σχέση με το εισόδημα και την παραγωγικότητα των ανθρώπων, εκτιμά ο Χάνο Μπεκ, καθηγητής Οικονομίας στην Ανώτατη Σχολή του Πφόρτσχαϊμ. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται, όπως λέει, έντονα σε ορισμένες χώρες της ευρωζώνης. Στην εξέλιξη αυτή συνέβαλε, κατά τον Κλέμενς Φιστ, και η υιοθέτηση του ευρώ. Όπως εκτιμά, «ο κίνδυνος της υποτίμησης δεν υπήρχε πια, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το επενδυτικό ενδιαφέρον και να μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού. Οι άνθρωποι αντέδρασαν στη μείωση των επιτοκίων δανειζόμενοι ολοένα περισσότερο».

Ωστόσο ο υπερβολικός δανεισμός δεν είναι αποκλειστικότητα των χωρών της νότιας Ευρώπης. Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, τα ιδιωτικά χρέη ανέρχονται στο 250% του διαθέσιμου εισοδήματος των ιδιωτών, ενώ και στη Γερμανία αυξάνεται η πιθανότητα μιας «φούσκας» ακινήτων, δεδομένου ότι πολλοί Γερμανοί επενδύουν σε ακίνητα, καθώς οι τραπεζικές καταθέσεις αποφέρουν αμελητέα οφέλη.

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα