Το αντίδοτο στην οικονομική κρίση φαίνεται ότι βρήκαν οι Ελληνες, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP), το οποίο αφιέρωσε εκτενές ρεπορτάζ για το πώς οι «αγχωμένοι Ελληνες» χορεύουν σουίνγκ για να… ξορκίσουν τις σκοτούρες τους.
«Ελληνες κάθε ηλικίας εγγράφονται σε σχολές χορού προκειμένου να μάθουν έναν χορό ο οποίος -με μια δόση ιστορικής ειρωνείας- γεννήθηκε και ο ίδιος κατά τη διάρκεια μια ακόμη βαθύτερης κρίσης, της Μεγάλης Υφεσης, που ταλαιπώρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του ’30» εξηγεί η συντάκτρια του αφιερώματος, επιχειρώντας μια σύνδεση όσων περνάει η χώρα μας σήμερα με όσα δραματικά βίωσε η μεσοπολεμική Αμερική.
«Πέντε χρόνια πριν η σουίνγκ σκηνή δεν υπήρχε καν στην Αθήνα και ο χορός αυτός δεν ήταν μέρος της ελληνικής κουλτούρας» αναφέρει στο AFP η Ελληνογαλλίδα Τζος Γιαννακοπούλου, εκ των ιδιοκτητών της σχολής Athens Swing Cats. «Οταν αποφασίσαμε να ανοίξουμε τη σχολή, αναρωτιόμουν αν θα άξιζε μια τέτοια επένδυση. Τότε κάποιος μου είπε ότι στις περιόδους οικονομικών κρίσεων οι άνθρωποι θέλουν να ξεχνούν τις δυσκολίες και να ξεφεύγουν από τη ρουτίνα» προσθέτει ο έτερος ιδιοκτήτης της σχολής Μπεν Λιμπρότζο.
Κάπως έτσι οι οκτώ μαθητές της σχολής έγιναν εκατοντάδες, όπως υποστηρίζουν. Και οι δυο τους έχουν πλέον εγκατασταθεί στην Αθήνα, εγκαταλείποντας το Εδιμβούργο και την επαγγελματική τους καριέρα εκεί.
«Κατά κάποιον τρόπο η κρίση είναι αυτή που μας έσπρωξε στο σουίνγκ. Ξεχνάμε τα προβλήματά μας και διασκεδάζουμε, ενώ τα πάρτι που διοργανώνει η σχολή είναι οικονομικώς προσιτά, όπως και τα ποτά» σχολιάζει ο 43χρονος προγραμματιστής Νάσος Δημαλέξης, που τον τελευταίο καιρό παρακολουθεί μαθήματα στη σχολή της Τζος και του Μπεν. «Πρόκειται για έναν χορό κοινωνικό, εύθυμο και αυθόρμητο, που βοηθάει στο να ξεφύγει κάποιος από τις έγνοιες» καταλήγει η Μαριαγγέλα Σαλίχου, καθηγήτρια στη δεύτερη μεγάλη σχολή σουίνγκ της πόλης, την Athens Lindy Hop.
Αγγελος Σκορδάς
Μ.Η.Τ. 232120