Μπορεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος να «δραπέτευσε» τις ημέρες των εορτών στη Θεσσαλονίκη, ωστόσο με την επιστροφή του στην πρωτεύουσα είναι «αναγκασμένος» να μαζέψει τα κομμάτια του ΠΑΣΟΚ. Με δεδομένο ότι η κυβερνητική πλειοψηφία αριθμεί μονάχα 153 βουλευτές και οι εσωκομματικές έριδες φουντώνουν, είναι πολύ πιθανό να μην αποφύγει την έκρηξη της βραδυφλεγούς βόμβας στα χέρια του. Οι κινήσεις των διάφορων ομάδων που έχουν αναπτυχθεί στο κατακερματισμένο εσωτερικό εν πολλοίς θα καθορίσουν το μέλλον του ΠΑΣΟΚ.
Από την πλευρά τους, οι «11» του κλίματος Παπανδρέου (οι τρεις βουλευτές κ. Σαχινίδης, Μωραΐτης, Ντόλιος, οι τέσσερις πρώην βουλευτές κ. Πεταλωτής, Μακρυπίδης, Οθωνας και Αφροδίτη Παπαθανάση, και τα στελέχη κ. Κίτσιος, Κελεπούρης, Τάτσης, Ξεκαλάκης) αναμένεται σύμφωνα με πληροφορίες να διεκδικήσουν οι αποφάσεις να περνούν από τα όργανα προκειμένου ουσιαστικά να φθείρουν σταδιακά τον πρόεδρο του κόμματος. Με δεδομένο, πάντως, ότι ορισμένοι εξ αυτών έχουν προσωπικές φιλοδοξίες παραμένει ερωτηματικό εάν θα συστρατευτούν μέχρι τέλους ή θα διαφωνήσουν το επόμενο διάστημα για τον τρόπο που θα κινηθούν. Μάλιστα με την προϋπόθεση ότι δεν επιθυμούν να ρίξουν την κυβέρνηση, αφού κάτι τέτοιο δεν τους εξυπηρετεί ακόμα, θα πρέπει -όπως και οι ίδιοι ομολογούν- να βαδίσουν σε τεντωμένο σκοινί.
Η ομάδα Σκανδαλίδη (Κασσής, Κουτσούκος) δεν αποτελούν για τον Ευάγγελο Βενιζέλο τη μεγαλύτερη απειλή, παρόλο που έχουν εκφράσει κατά καιρούς τις έντονες διαφωνίες τους για τη συγκυβέρνηση. Από την άλλη, ο Μιχάλης Καρχιμάκης παραμένει πάντα εσωκομματικός αντίπαλος για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος όμως δείχνει μετά και τη «διάσπαση» των παπανδρεϊκών εξασθενημένος. Σε ό,τι αφορά την ομάδα των «7» (Ντίνα Λάζαρη, Χάρης Τσιόκας, Θανάσης Παπαγεωργίου, Κώστας Μαμέλης, Γιάννης Αξαρλής, Παναγιώτη Γιακαλή και Κώστας Πούλιος), που πριν από την πρόσφατη ΚΠΕ έστειλαν επιστολή με αιχμές κατά της πολιτικής που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ, δεν αντιμετωπίζονται από την ηγεσία ως… απειλή, αλλά στο ήδη αποδεκατισμένο κόμμα μια ενδεχόμενη αποχώρησή τους θα προκαλέσει με βεβαιότητα μετασεισμούς. Την ίδια ώρα ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, μετά και την επεισοδιακή του αποχώρηση την περασμένη Κυριακή από τη συνεδρίαση, αποτελεί επί της ουσίας «ξένο σώμα», αν και δεν αποκλείεται να γίνουν προσπάθειες επανασύνδεσης, μια και μετέχει στην κυβέρνηση.
Ενδεικτικό, πάντως, όλων των παραπάνω είναι ότι κατά τη διάρκεια της πρόσφατης Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ακούστηκαν από όλες τις πλευρές βαριές εκφράσεις, καταδεικνύοντας έτσι το χάσμα που επικρατεί στη Χαριλάου Τρικούπη. Για παράδειγμα, ο Θάνος Μωραΐτης, εις εκ των «11» που συνυπέγραψαν την επιστολή για σύγκληση των οργάνων, υποστήριξε ότι «η πολιτική που ακολουθούμε δεν βγαίνει», ο παπανδρεϊκός Μ. Οθωνας ότι «κάποιοι αφήνουν να εξελιχθούν τα προβλήματα», ενώ ο κ. Σκανδαλίδης επέμεινε στην άποψή του να μην υπάρξει ξανά συνεργασία με τη Ν.Δ., ζητώντας και γραπτή δέσμευση γι’ αυτό. Ο Μ. Καρχιμάκης, επικεφαλής της κίνησης των «75», υποστήριξε ότι η κίνηση των «58» θέλει «να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ», με τον Ν. Σηφουνάκη να ζητά «το ΠΑΣΟΚ να μην είναι στην ίδια κυβέρνηση με τη Δεξιά μόνο για να υπάρχει σ’ αυτήν».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θεωρείται δεδομένο ότι μέτρησε τα… κουκιά, προκειμένου να καταστρώσει τα σχέδιά του. Ωστόσο, το γεγονός ότι η εισήγησή του δεν μπήκε καν σε ψηφοφορία (ουσιαστικά το μήλον της Εριδος ήταν η συμμετοχή ή όχι στην κίνηση των «58»), αφού καμία πλευρά δεν το απαίτησε, εκτιμήθηκε από τους βενιζελικούς ως ένα είδος ανακωχής. Και οι ίδιοι όμως κατά τον απολογισμό τους αντιλαμβάνονται ότι οι περισσότεροι δεν επιθυμούσαν να φτάσουν αυτή τη στιγμή τα πράγματα στα άκρα, μολονότι το κλίμα στη Χαριλάου Τρικούπη είναι ιδιαίτερα βαρύ.
Η (αναμενόμενη) απουσία του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής μπορεί να μην ξένισε κανέναν, αλλά ήδη στο ΠΑΣΟΚ έχουν αρχίσει οι ψίθυροι για ενδεχόμενη κίνησή του σε περίπτωση διάλυσης ή ακόμα αλλαγής του ονόματος του κόμματος. Αλλωστε ο ίδιος εμφανίζεται κάθετα αντίθετος με την κίνηση των «58» (σημαντικό ρόλο παίζει και η παρουσία του Κ. Σημίτη). Σύμφωνα με πληροφορίες, η αποστροφή του κ. Βενιζέλου για την αλλοίωση των συμβόλων προσωρινά τον… καθησύχασε. Αντιθέτως, ορισμένοι του κλίματος Παπανδρέου ανεβάζουν τους τόνους και κάνουν λόγο για εσωκομματικό πόλεμο, δείχνοντας ως παράδειγμα την αποπομπή της Πατρινής προέδρου του ΟΚΑΝΑ Μένης Μαλλιώρης, ενός προσώπου που κινείται πολιτικά στο στενό περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού.
Αλέξανδρος Διαμάντης
Μ.Η.Τ. 232120