Δεν είναι λίγες οι φορές που οι υπεύθυνοι για τη φυσική κατάσταση των πιο σπουδαίων, των μεγάλων πρωταγωνιστών του αθλητισμού, εξηγούν ότι τα χρόνια αποτελούν το μεγαλύτερο (ίσως και το μοναδικό) εμπόδιο στην καριέρα τους, αφού η αντίληψη και το ταλέντο τους παραμένουν, κατά τα άλλα, στη «θέση» τους όσα χρόνια κι αν περάσουν. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και οι ξεχωριστές περιπτώσεις, οι οποίες καταφέρνουν να διαψεύσουν πανηγυρικά τις θεωρίες, ακόμη και την ίδια την Ιατρική! Οι άνθρωποι που αψηφούν τη βιολογία και παραμένουν σε συνθήκες αγωνιστικής έντασης όσα χρόνια κι αν περάσουν, ακόμη και μετά τα… 100, όπως ο περίφημος μαραθωνοδρόμος από την Ινδία.
Ο γηραιότερος του κόσμου αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία 101 ετών! Ο ινδικής καταγωγής Fauja Singh με το παρατσούκλι «Η τορπίλη με το τουρμπάνι» («Turbaned Torpedo») έτρεξε φέτος την τελευταία διαδρομή του στο Χονγκ Κονγκ. «Θα θυμάμαι αυτή τη μέρα και θα μου λείψει. Είμαι λίγο χαρούμενος και λίγο στεναχωρημένος. Θα έρθουν μέρες στο μέλλον που θα σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να είμαι κι εγώ εκεί» είπε λίγα λεπτά μετά τον τερματισμό του.
Ασφαλώς πολύ νεότερη, έχοντας παρ’ όλα αυτά κερδίσει επάξια το παρατσούκλι τιμής «Η γιαγιά!», η 51χρονη Μίμι Αντερσον συμμετείχε στο δικό μας Σπάρταθλον χωρίς να περάσει από το μυαλό της ότι υπήρχε περίπτωση να μη διανύσει τα 246 χιλιόμετρα, δηλαδή όσο απέχει η Αθήνα από τη Σπάρτη, ακολουθώντας τη διαδρομή που είχε κάνει ο Φειδιππίδης το 490 π.Χ.
Από το Εδιμβούργο
«Ο κόσμος, συμπεριλαμβανομένης και της οικογένειάς μου, νομίζει ότι είμαι τρελή» δηλώνει η μεγαλωμένη στο Εδιμβούργο Αντερσον (από οικογένεια στρατιωτικών), που τρέχει 12 με 20 ώρες κάθε εβδομάδα, καλύπτοντας 70 με 100 μίλια, με μόλις ένα ρεπό στις επτά ημέρες!
Η Αντερσον ξεκίνησε το 1998, σε ηλικία 36 ετών, επειδή θεωρούσε ότι πρέπει να αδυνατίσουν τα πόδια της και αφού η καλύτερη φίλη της τής είπε ότι το τρέξιμο θα τη βοηθούσε. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε σε ημιμαραθωνίους και δύο χρόνια αργότερα παρατήρησε μεγάλη συμμετοχή στους υπερμαραθωνίους και σκέφτηκε να δοκιμάσει και εκεί. Από τα 14 αντιμετώπιζε πρόβλημα ανορεξίας, από την οποία υπέφερε για 15 συναπτά έτη. «Πήγα σε ψυχίατρο. Προσπαθούσε να κατηγορήσει τον πατέρα μου γι’ αυτό που μου συνέβαινε, αλλά εγώ ήξερα ότι δεν είχε καμία σχέση με εκείνον. Οπότε δεν ξαναπήγα ποτέ. Πιθανότατα εγκατέλειψα τη μία εμμονή (σ.σ.: ανορεξία) που είχα για μία άλλη (σ.σ.: τρέξιμο). Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που τρέχουν σε υπερμαραθωνίους είναι ψυχαναγκαστικές προσωπικότητες. Ισως να πρέπει» είπε.
Τα δυσάρεστα
Οι δυσάρεστες στιγμές πάντως ποτέ δεν λείπουν από τον αθλητισμό, ακόμη και για τους υπεραιωνόβιους! Μία από τις σπάνιες η εφετινή στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης, όπου η Τζόι Τζόνσον έφυγε από τη ζωή ένα 24ωρο μετά τον τερματισμό της και αφού προηγουμένως, κατά τη διάρκεια του αγώνα, στο 32ο χιλιόμετρο, έπεσε και χτύπησε το κεφάλι της, όμως σηκώθηκε και επέμεινε να συνεχίσει. Κατάφερε να τερματίσει σε λιγότερο από οκτώ ώρες, επέστρεψε στο ξενοδοχείο και λίγες ώρες μετά έχασε τις αισθήσεις της – στα 86 της ήταν η μεγαλύτερη σε ηλικία αθλήτρια του αγώνα.
Η οικογένειά της τη μετέφερε σε κοντινό νοσοκομείο, όμως εκεί απλά διαπιστώθηκε ο θάνατός της. Από το 2011 ήταν η γηραιότερη δρομέας στον αγώνα και ήταν ιδιαίτερη αγαπητή για το αθλητικό πνεύμα της και τη θετική ενέργεια – ξεκίνησε να αγωνίζεται σε μαραθωνίους σε ηλικία 59 χρόνων και κάθε εβδομάδα έτρεχε από 40 έως 90 χιλιόμετρα…
Οι πρωταγωνιστές στα ατομικά αθλήματα δεν είναι ωστόσο οι μοναδικοί που ξεπερνούν τα ηλικιακά όρια, αν και στα ομαδικά σπορ είναι ασφαλώς πιο δύσκολη η αγωνιστική «επιβίωση». Γι αυτό και στο ποδόσφαιρο η μία και μοναδική θέση του τερματοφύλακα είναι αυτή που βγάζει «παππούδες»!
Οπως τον Πίτερ Σίλτον που, σε ηλικία 41 ετών, συμμετείχε ως βασικός με την Αγγλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990, φτάνοντας έως και τον ημιτελικό. Οπως και ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 1982 Ντίνο Τζοφ, που σταμάτησε να παίζει με τη φανέλα της Εθνικής Ιταλίας στα 40. Πρώτος απ’ όλους βέβαια ο Μάρκο Μπαλότα, που έπαιξε έως τα 48 στις μικρές κατηγορίες! Στις 23/10/05 έσπασε το ρεκόρ του Τζοφ φορώντας τη φανέλα της Λάτσιο, στο ματς κόντρα στη Ρόμα, σε ηλικία 41 ετών και 203 ημερών. Ο Τζοφ σταμάτησε στα 41 και 34 ημέρες. Στην ίδια κατηγορία και ο Πάολο Μαλντίνι, που κρέμασε τη φανέλα της Μίλαν στα 41 το 2009.
Ο Κέβιν Πόουλ βέβαια τους ξεπέρασε όλους, αφού το γεγονός ότι «πάτησε» τα 50 δεν τον εμπόδισε να παραμείνει στο ρόστερ της Μπέρτον (δεύτερη κατηγορία στην Αγγλία) ως αναπληρωματικός. Ο Πόουλ πραγματοποίησε το επαγγελματικό ντεμπούτο του αρκετά χρόνια πριν από τη δημιουργία της Premier League και συγκεκριμένα το 1981 (!) σε ηλικία 18 ετών και ήταν μέλος της Αστον Βίλα που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1982!
Ο γηραιότερος οπαδός της Premier League
Στην Αγγλία αγαπούν περισσότερο απ’ όλους εκείνους που αψηφούν τα στεγανά της ηλικίας και συνεχίζουν. Γι’ αυτό το εφετινό διαφημιστικό σποτ της Premier Leage, που έκανε θραύση το καλοκαίρι, είχε κεντρικό πρόσωπο τον 86χρονο οπαδό της Εβερτον Billy Ingham (φωτό). Η Premier επέλεξε να στηρίξει τη διαφημιστική της καμπάνια σε έναν άνθρωπο που έχει «φάει» τα γήπεδα με το κουτάλι. Ο 86χρονος απεικονίζει τη θρησκευτική ευλάβεια με την οποία προσεγγίζουν οι Αγγλοι φίλαθλοι το γήπεδο και όταν κλήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις της τοπικής εφημερίδας του Λίβερπουλ «Liverpool Echo», ήταν αποκαλυπτικός: «Από τα 17 μου δεν έχασα ποτέ εντός έδρας αγώνα της Εβερτον. Ο πατέρας μου ήταν Λίβερπουλ» είπε ο συνταξιούχος κατασκευαστής λεβητών, ο οποίος εξομολογήθηκε για την πρώτη γνωριμία με τη σύζυγό του, που την έχασε φέτος. «Οταν φλερτάραμε κατά τη διάρκεια ενός χορού με ρώτησε εάν μπορεί να έρθει στο γήπεδο. Εκείνες όμως τις ημέρες ποτέ δεν πήγαινες στο γήπεδο με μία γυναίκα. Τελικά υπέκυψα και την πήρα μαζί μου και έτσι έγινε οπαδός της Εβερτον».
Αντώνης Κατσαρός