Παραδοσιακό ξύρισμα με τη φαλτσέτα, περιποίηση γενειάδας με αρώματα που ταξιδεύουν τις αισθήσεις δεκαετίες πίσω. Τα παραδοσιακά μπαρμπέρικα επανήλθαν δυναμικά στη Θεσσαλονίκη και οι άνδρες πλέον λένε «απεταξάμην» στα γυναικεία κομμωτήρια, που από τη δεκαετία του 1980 κι έπειτα αποτελούσαν τη μόνη διέξοδο για να κουρευτούν.
«Περάστε, κύριε, πώς θα μπορούσα να σας εξυπηρετήσω;» Από την πρώτη στιγμή που μπαίνει κανείς το μπαρμπέρικο του Γιάννη Αγγέλογλου στην οδό Καρόλου Ντηλ αισθάνεται άνετα. Ο χώρος είναι καθαρά… ανδρικός, όλα είναι τακτοποιημένα, αχνοακούγεται τζαζ μουσική και μυρίζουν ταλκ και κολόνια λεμόνι. «Τις τελευταίες δεκαετίες τα παραδοσιακά μπαρμπέρικα είχαν εξαφανιστεί. Οι άνδρες αναγκαστικά κατέφυγαν στα γυναικεία κομμωτήρια, όπου δεν ένιωθαν άνετα, καθώς δεν μπορούσαν να κάνουν μια… ανδρική συζήτηση. Οι παλιοί μπαρμπέρηδες στα τέλη του 1970 με αρχές 1980 γέρασαν και εγκατέλειψαν την τέχνη» λέει ο κ. Αγγέλογλου στη «δημοκρατία».
Οι τιμές ξεκινούν από 12 ευρώ το κούρεμα με λούσιμο και περίπου 8-10 ευρώ κοστίζουν το παραδοσιακό ξύρισμα με φαλτσέτα και η περιποίηση γενειάδας. Σύμφωνα με τον ίδιο, ένας ανδρικός χώρος πρέπει να έχει ένα ύφος «καφενείου», ενώ τα τελευταία χρόνια η μόδα των χίπστερς έχει δώσει νέα ώθηση στα μπαρμπέρικα.
Η ιστορία του μπαρμπέρικου του Παναγιώτη Πολυχρονιάδη είναι τελείως διαφορετική. Χάνεται πίσω στο 1970, όταν είχε το πρώτο μπαρμπέρικό του στην παλιά Κληματαριά στην Αγίας Σοφίας με Εγνατία. Περί τα μέσα του 1980, «κατηφόρισε» επί της Αγίας Σοφίας, κοντά στην παραλία της Θεσσαλονίκης, κι έκτοτε βρίσκεται εκεί. Παρότι ο ίδιος συνταξιοδοτήθηκε, το «πνεύμα» του συνεχίσει να ζει στο μπαρμπέρικό του, όπου πλέον περιποιούνται τους πελάτες η Μαρία και η Εύα. «Τα τελευταία πέντε χρόνια υπάρχει μια στροφή στην παράδοση κι αυτό ευνοεί τα μπαρμπέρικα. Ερχονται καθημερινά από νέα παιδιά έως ηλικιωμένοι, που είναι πελάτες εδώ και πολλές δεκαετίες» λέει η κυρία Μαρία.
Αριστείδης Μάτιος