Ξεκινήσαμε με στίχους του Σαββόπουλου από ένα άσμα, το οποίο πρωτολανσαρίστηκε το 1979 και έχει τίτλο «Τι έπαιξα στο Λαύριο». Στην αρχή έχει ως εξής: «Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στην αγορά, στο Λαύριο. Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά κι όλο φοβάμαι το αύριο».
Αφού παρατέθηκε ο Νιόνιος για καθαρά σημειολογικούς, καλλιτεχνικούς και μεταπολιτευτικούς λόγους, θα συνεχίσουμε με Σταύρο Θεοδωράκη για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Ο Σταύρακας, που λέτε, από την Παρασκευή κάνει συνέδριο στην προσωπική πολιτική επιχείρησή του, η οποία έχει την επωνυμία Το Ποτάμι. Το συνέδριο τελειώνει την Κυριακή. Διεξάγεται στο Λαύριο. Αν είσαι Ιεχωβάς και θέλεις να είσαι και ποταμίσιος σύνεδρος, θα αντιμετωπίσεις πρόβλημα. Πρέπει να κλωνοποιηθείς για να τα έχεις καλά με τον επουράνιο θεό σου και με τον επί γης ηγέτη σου. Από Παρασκευή έχει ξεκινήσει το διεθνές συνέδριο των Ιεχωβάδων στο Ολυμπιακό Στάδιο και τελειώνει την Κυριακή. Οπως ακριβώς έχει προγραμματιστεί και για το κόμμα του ακηδεμόνευτου πρώην δημοσιογράφου. Τι να πρωτοδιαλέξεις; Μα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Τον υπέροχο Σταύρο!
Μπάμιες
Θα σου κοστίσει κατιτίς παραπάνω η επιλογή της σύναξης του Ποταμιού, αλλά θα αξίζει κάθε σεντ από τα πέντε ευρώ της εισόδου στο Κτίριο Ασβεστοκάμινου όπου γίνεται η εγγραφή των συνέδρων. Α, όλα κι όλα. Οσα πληρώνεις παίρνεις σ’ αυτή τη ζωή και το Ποτάμι πρέπει να ζήσει. Δεν στηρίζεται σε τίποτα νταβατζήδες, καναλάρχες, μιντιάρχες και οικονομικούς παράγοντες, οι οποίοι έχουν σχέσεις με αναθέσεις και διαγωνισμούς δημοσίων έργων. Ο Σταύρος Θεοδωράκης το έχει πολεμήσει σε τέτοιο βαθμό το σύστημα ώστε μπορεί να περάσει και ολόκληρη ημέρα, γεμάτο εικοσιτετράωρο και να μην ακούσεις λέξη για το πόσο τρέντι, επιτυχημένη, καλοσυνάτη και ειδήμων περί τα πολιτικά είναι η εκλαμπρότητά του. Μπορεί να παρέλθει ολάκερη εβδομάδα και να μη δεις στην τηλοψία ένα από τα τριζάτα προφίλ της φάτσας του, τα οποία μας μάγευαν όταν μετέδιδε σε μικρά, ανεξάρτητα κανάλια (όπως το Mega) τις εκπομπές του.
Τι παίρνεις, άλλωστε, με πέντε ευρώ; Τρεις καφέδες από ντελιβερά ή δυόμισι σουβλάκια ή μια μερίδα μπάμιες. Με ένα ταλιράκι στο Ποτάμι, όμως, θα αποκτήσεις πρόσβαση σ’ έναν απίθανο πολιτικό μπουφέ με αέρα τηγανητό, βραστό, στη γάστρα και στον φούρνο.
Παναγιώτης Λιάκος
Μ.Η.Τ. 232120