Μεσημεριανή λιγούρα

«Ακου το ένστικτό σου» έγραφε η αφίσα του Σταύρου για την ομιλία του Σταύρου, που θέλει να προωθήσει τις θέσεις του κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη

Τέτοιου είδους συνθήματα σαν αυτό της αφίσας είναι μια χαρά, αν διαφημίζεις τυρόπιτες, χάμπουργκερ, σοκοφρέτες, σουβλατζίδικα και σάκους του μποξ. Τα φαγώσιμα, φυσικά, είναι η καλύτερη απάντηση στο ένστικτο της πείνας. Ο σάκος του μποξ μας έρχεται κουτί, αν φουρκιστούμε πολύ και κυριαρχήσει το ένστικτο της οργής. Σε κόμματα δεν ταιριάζει ιδιαίτερα ως σύνθημα διότι, αν θεωρήσουμε ότι ο Πλάτων άξιζε έστω και τόσο δα παραπάνω από τον Σταύρο (ως μυαλωμένο άτομο), στα κόμματα πρέπει να κυριαρχεί το λογιστικό, το μέρος της ψυχής που μας δίνει την ικανότητα να κρίνουμε και να λογιζόμαστε. Το ένστικτο, το οποίο μας προτείνει να ακούσουμε (ο Σταύρος), άπτεται του επιθυμητικού μέρους της ψυχής. Δηλαδή, μιλάμε για τα πάθη και τις επιθυμίες του ανθρώπου για τροφή, αναπαραγωγή κ.ά. Υπάρχει κι άλλο μέρος της ψυχής, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, το θυμοειδές, που σχετίζεται με τον συναισθηματικό κόσμο μας. Η αντιστοίχιση του Πλάτωνα με τον Σταύρο κρίθηκε αναγκαία επειδή ο ένας είναι το κατοπτρικό είδωλο του άλλου. Οσο άρτια σκέψη, έξοχη έκφραση και βαθύ νου έχει ο μεν, άλλο τόσο λαχανόκηπος είναι ο δε.

Ανοιχτή τιβί

Το ελληνόφωνο κράτος δεν είναι και τόσο ελληνικό ακριβώς επειδή σε πάμπολλες στροφές του πολιτικού τροχού της τύχης κυριάρχησε το θυμοειδές, σάρωσε το επιθυμητικό και λησμονήθηκε το λογιστικό. Εβλεπε ο πας εις τον πάντα έναν αρλεκίνο στην τιβί, που έλεγε δυο τρεις συμπαθητικές κουβέντες (λευτεριά στους τάδε, ψωμί στους δείνα, ζήτω οι έτσι και κάτω οι γιουβέτσι) και έπειτα πήγαινε και τον ψήφιζε. Γιατί; Επειδή βαριόταν να ασχοληθεί με οτιδήποτε εκτός του επιθυμητικού και του θυμοειδούς του και η τηλεόραση, που είναι πάντα ανοιχτή σχεδόν ποτέ δεν προβάλλει κάτι από το σύμπαν του λογιστικού. Περίμενε ο τηλεθεατής κάτι να του γαργαλήσει τα ένστικτα και να του αναζωπυρώσει τα συναισθήματα και το έβρισκε. Να ακονίσει τη λογική του δεν το πολυθέλει επειδή είναι κουραστικό. Αυτό στην τηλοψία (και γενικά στην ενημέρωση) γίνεται ανά δέκα δευτερόλεπτα. Οι εκπομπές με τις κλάψες, τα χάχανα, τους σοροποέρωτες και τους σκυλοκαβγάδες μοσχοπουλάνε. Ε, με τούτα και μ’ εκείνα πάρε συναίσθημα και ένστικτο να πορεύεσαι. Δώρο το Μνημόνιο και μια αφίσα της Μέρκελ…

Παναγιώτης Λιάκος