Μισθός 56.000 εν μέσω κρίσης

Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, για τα δεδομένα του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα, πάντα φάνταζε ως ένα χρυσωρυχείο. Ακόμη και εποχές «παχέων αγελάδων» (εν έτει 2004 δηλαδή, που πετούσε η σκούφια μας) τα λεφτά που δίνονταν ήταν υπερβολικά πολλά και σχετίζονταν τόσο με τις αμοιβές στους εκάστοτε ομοσπονδιακούς προπονητές και στα επιτελεία τους όσο όμως και στους ποδοσφαιριστές (που αποτελούσαν και πάντα θα αποτελούν τους μεγάλους πρωταγωνιστές, για να μην ξεχνιόμαστε.).

Φυσικά, τα στόματα όλων (όσων τυχόν τολμούσαν να αναφερθούν σε υπεραξίες κ.ο.κ.) έκλειναν σε κάθε επιτυχία της Εθνικής μας ομάδας, που έστελνε όλη την Ελλάδα (και όχι μόνο το φίλαθλο κοινό της) στα ουράνια. Βλέπετε, το ποδόσφαιρο ήταν (και παραμένει) ό,τι καλύτερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή («όπιο του λαού» το είχαν χαρακτηρίσει κάποτε) και είναι αυτό που σε αναδεικνύει, προκειμένου να λάμψουν η υπερηφάνεια ενός λαού και ο κομπασμός του να φθάσει στα ύψη, δικαίως ή αδίκως.
Σήμερα, 10 -συν ένα- χρόνια μετά το «έπος» της Πορτογαλίας, οποιαδήποτε μισθολογική αναφορά υψηλού επιπέδου μόνο πρόκληση μπορεί να αποτελεί! Πρόκληση για τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, που από καιρό έχει βάλει στο χρονοντούλαπο της σκέψης του τους θριάμβους του 2004 (με το Euro αλλά και τη διοργάνωση στην Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων). Πρόκληση για κάθε νοικοκυριό και οικογενειάρχη, που πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα με μισθούς «πείνας».

Ο Σέρχιο Μαρκαριάν, απόλυτα συμπαθής (αξιοπρεπής αλλά και φίλος της Ελλάδας), τυγχάνει μιας ειδικής αντιμετώπισης. Αποκαλύψαμε την προηγούμενη εβδομάδα τις μισθολογικές απολαβές του. Μισό εκατομμύριο μέχρι το τέλος του χρόνου, διπλάσιο ποσό στην περίπτωση πρόκρισης, άλλες 200.000 plus για την ανανέωση του συμβολαίου του και, εν κατακλείδι, 56.000 μηνιάτικο. Υψηλό, σαφώς, το αντίτιμο για μια πρόκριση (και συμμετοχή σε τελικά). Οπως το ίδιο υψηλές είναι, βέβαια, και οι απαιτήσεις που έχουμε απ’ αυτόν.
Κακά τα ψέματα όμως. Σε μια Εθνική ομάδα που ελάχιστα απέχει από την πτώση της στον γκρεμό (μιλάμε για αποκλεισμό, κάτι που όλοι αντευχόμαστε, από τα τελικά του Ευρωπαϊκού της Γαλλίας, σε έναν από τους πιο εύκολους ομίλους στην ιστορία, για οποιαδήποτε -σοβαρή- Εθνική ομάδα) τα χρήματα που δαπανώνται είναι υπερβολικά πολλά.

Εξαιρετικά δύσκολο θα είναι το έργο του Σέρχιο Μαρκαριάν, κι αυτό ήταν γνωστό ευθύς εξαρχής, με τον Ουρουγουανό να αποδέχεται την πρόκληση. Γιατί, καλά (και πολλά για μια τέτοια περίοδο) τα λεφτά, αλλά δεν παύει να ισχύει ότι ο… γέρος, έχει κότσια.
Ο πρώτος αγώνας που θα δώσει ο Ουρουγουανός στον πάγκο της Ελλάδας θα είναι αυτός κόντρα στην Ουγγαρία, στις 29 Μαρτίου στη Βουδαπέστη. Ενα ματς που έχει χαρακτήρα τελικού, καθώς για να έχει έστω και κάποιες ελπίδες πρόκρισης το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα πρέπει να πάρει οπωσδήποτε τη νίκη. Από κει και πέρα, υπάρχουν και άλλοι δύο σημαντικοί και καθοριστικοί για την πορεία της γαλανόλευκης «σταθμοί», το Βουκουρέστι και το Μπέλφαστ. Στη Ρουμανία η Εθνική πηγαίνει στις αρχές Σεπτεμβρίου και στη Βόρεια Ιρλανδία έναν μήνα μετά (Οκτώβριο). Με δεδομένο (και μόνο αυτό) ότι θα έχει επικρατήσει στη Βουδαπέστη και ότι θα έχει πάρει και άλλους έξι βαθμούς (στα Φερόες και εντός με τη Φινλανδία), η Εθνική μας καλείται να τα δώσει όλα στη ρουμανική πρωτεύουσα, όπου πια θα παιχθεί σχεδόν η… μισή πρόκριση! Με θετικό αποτέλεσμα και εκεί (όπως αντιλαμβάνεστε δεν υπάρχει κανένα περιθώριο απώλειας βαθμών) η Ελλάδα θα διεκδικήσει τη νίκη (και μπορεί, ευκολότερα απ’ ό,τι στη Ρουμανία) στο Μπέλφαστ και θα κλείσει τις υποχρεώσεις της στην Αθήνα με αντίπαλο την Ουγγαρία.

Βαγγέλης Μελέκογλου

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα

spot_img