Ρωσία: Γιατί αποχώρησε από τη Συρία

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί ότι η αποστολή εναντίον των τρομοκρατών και η στήριξη στο καθεστώς Ασάντ απέτυχαν

Παρά την απόφαση του Βλαντιμίρ Πούτιν να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις της Ρωσίας από τη Συρία, η Μόσχα διαμήνυσε χθες ότι θα συνεχίσει τις αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων τρομοκρατών στη χώρα της Μέσης Ανατολής, διατηρώντας μια βάση πραγματοποίησης πτήσεων, πιθανότατα από την αεροπορική βάση Χμέιμιμ, στη Λαττάκεια, προπύργιο του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ, προκειμένου να επιτραπεί η παρακολούθηση της εκεχειρίας και για να στηριχθεί η συριακή κυβέρνηση στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Ηδη μεταγωγικά αεροσκάφη Τ-154 και βομβαρδιστικά Su-34 έχουν αναχωρήσει, όμως η απόσυρση δεν αφορά τα «πλέον σύγχρονα» ρωσικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας, χωρίς να διευκρινίζεται αν πρόκειται για αντιπυραυλικές συστοιχίες S-400. Κατά την πρώτη ημέρα της αποχώρησης, και υπό την απειλή μιας νέας επίθεσης από το μέτωπο Αλ Νούσρα εντός 48 ωρών, συριακά στρατεύματα με τη συνδρομή «βαριάς αεροπορικής κάλυψης» πέτυχαν σημαντικά εδαφικά κέρδη δυτικά της Παλμύρας, που τελεί υπό τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους.

Σαν κεραυνός εν αιθρία ήχησε η εντολή αποχώρησης των ρωσικών δυνάμεων από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Για τον Ρώσο πρόεδρο η βασική αποστολή της Ρωσίας έχει ολοκληρωθεί. Ο προφανής λόγος είναι ότι κατάφερε σημαντικές απώλειες στους τρομοκράτες παρά τον βομβαρδισμό και μη τρομοκρατικών στόχων. Ο μη προφανής έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον: Η Ρωσία πέτυχε να έχει λόγο και πολιτική επιρροή και στον πόλεμο και στις ειρηνευτικές συνομιλίες, να διασφαλίσει την εικόνα και τα συμφέροντά της, να αλλάξει τη ροή του πολέμου σώζοντας τον πρόεδρο Ασαντ και το καθεστώς του από κατάρρευση, και δίνοντάς του χρόνο να αναδιπλωθεί και να ανακτήσει χαμένο έδαφος.

Η βούληση

Η απόφαση αντανακλά τη βούληση της Μόσχας να προωθήσει μια πολιτική διευθέτηση της σύρραξης και την επιθυμία της να μην εξελιχθεί ο πόλεμος στη χειρότερη σύγκρουση του 21ου αιώνα. Η απόφαση έγινε δεκτή αρχικά με επιφύλαξη, όμως μετά την τηλεφωνική συνομιλία Πούτιν – Ομπάμα επικράτησε σχετική αισιοδοξία, καθώς αμφότεροι τάχθηκαν υπέρ της ενίσχυσης της διαδικασίας πολιτικής διευθέτησης του πολέμου στη Συρία. Ευρωπαίοι ηγέτες της Ε.Ε. αλλά και ο ΟΗΕ χαιρέτισαν την απόφαση ως θετική εξέλιξη και σημαντικό βήμα που πρέπει να ενθαρρυνθεί, καθώς επαναλαμβάνονται οι ειρηνευτικές συνομιλίες.