Τα απίθανα περιστατικά που περιγράφει στο βιβλίο του Αυστριακός δημοσιογράφος, ο οποίος μπαινόβγαινε με άνεση στο Μαξίμου, για τους στενούς συνεργάτες του Τσίπρα
Από τον
Νίκο Ελευθερόγλου
Ο Robert Misik είναι Αυστριακός δημοσιογράφος. Ισως από τους ελάχιστους ανθρώπους του χώρου που -ως μαχόμενος αριστερός, όπως δηλώνει- είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι σήμερα κατέχουν κομβικές θέσεις στο σύστημα εξουσίας. Κάποιες εμπειρίες του από τις σχέσεις του με αυτούς τους ανθρώπους τις κατέγραψε σε ένα βιβλίο με τον ευρηματικό τίτλο «Καπιταλισμός Καπούτ», που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Mεταίχμιο.
Με τις απόψεις του μπορεί κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Εκείνο, όμως, που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι οι άγνωστες λεπτομέρειες που διηγείται για τη σημερινή διευθύντρια του γραφείου του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη Κατερίνα Νοτοπούλου και πώς αντέδρασε όταν έμαθε το «ναι» που είπε ο πρωθυπουργός στις απαιτήσεις των δανειστών. Αποκαλύπτει, επίσης, τις… γερμανικές επιρροές στο γραφείο του Τσίπρα, ενώ σκιαγραφεί την προσωπικότητα του σημερινού κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου.
Ερώτημα
Το βασικό ερώτημα που θέτει είναι εντυπωσιακό: «Μήπως έχουν τρελαθεί; Ζουν σε μια χώρα που καταστρέφεται από την κρίση, όπου η ανέχεια και η μιζέρια έχουν γίνει ενδημικές, βρίσκονται στο χείλος της χρεοκοπίας, στην Ευρώπη της Μέρκελ και του Σόιμπλε και πιστεύουν ότι ο σοσιαλισμός τούς περιμένει στην άλλη γωνία;»
Μεταξύ άλλων, διηγείται και το εξής γλαφυρό περιστατικό: «“Στην κυβέρνησή μας”, αναφωνεί ο Νίκος ελαφρώς σαρκαστικά. Καθώς υψώνουμε τα ποτήρια με την μπίρα, η Κατερίνα, με μια πρόσθετη δόση ειρωνείας, που κρύβει και λίγη πικρία, λέει: “Είναι καιρός να αρχίσουμε επιτέλους να κυβερνάμε”. Είναι τέλη Ιουνίου 2015 και το ελληνικό δράμα οδηγείται στην πιο εκνευριστική και εξουθενωτική φάση του, παρότι τη δεδομένη στιγμή δεν το αντιλαμβανόμαστε ακόμη καλά… Καθόμαστε στο καφέ Stretto στη Θεσσαλονίκη. Μόλις έχει τελειώσει μια από εκείνες τις αγχωτικές συνόδους κορυφής των αρχηγών κρατών και μελών της Ε.Ε. Φτάνουν τα πρώτα νέα. Λένε ότι ο Αλέξης Τσίπρας πραγματικά “προσεγγίζει” τις πιστώτριες χώρες και ότι διαφαίνεται συμφωνία. Λεπτομέρειες δεν έχουν γίνει γνωστές τη δεδομένη στιγμή. Το επόμενο πρωί τα γέλια έχουν κοπεί και κυριαρχεί το σοκ. Το κινητό της Κατερίνας Νοτοπούλου δεν σταματά να χτυπά λεπτό. Η 27χρονη Κατερίνα είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα αυτή τη μέρα θέλαμε να πάρουμε ρεπό και να πάμε στην παραλία. “Ευχαριστώ, Μέρκελ. Ευχαριστώ, Αλέξη, που μου χαλάσατε τη μέρα”, λέει με ένα βασανισμένο γέλιο και στραβομουτσουνιάζει ανάμεσα σε δυο τηλεφωνικές συνομιλίες με ανάστατα μέλη της παράταξης που δεν θέλουν να πιστέψουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα όντως συμφώνησε σε ένα μοιραίο πρόγραμμα λιτότητας, άνω των 8 δισεκατομμυρίων ευρώ!
Η συμφωνία
Οδηγώ το μικρό μας FIAT στους ανώμαλους δρόμους προς τη Χαλκιδική. Ενα πρόγραμμα λιτότητας που επεκτείνει τον δρόμο και χειροτερεύει τα πάντα; Ακόμη μεγαλύτερη δόση από το φάρμακο που οδηγεί στον θάνατο; Αυτή τη στιγμή σχεδόν κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πως ο Τσίπρας θα παρουσιάσει αυτή τη συμφωνία στο κόμμα του ή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνουν ότι έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δυο σενάρια φρίκης: Είτε να εγκρίνουν τη συμφωνία που είναι εγκληματικά ανεύθυνη είτε να μην την εγκρίνουν και να τινάξουν την κυβέρνησή τους στον αέρα. “Φοβάμαι”, ψιθυρίζει ο Νίκος, ο γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης του κόμματος. “Αυτή τη συμφωνία δεν μπορούμε να την υπερασπιστούμε στην κοινωνία, είναι αδύνατον”, λέει η Κατερίνα και σηκώνει τους ώμους…»
Σε άλλα σημεία του βιβλίου περιγράφονται παρόμοια περιστατικά και όσα συμβαίνουν στα άδυτα του Μαξίμου: «… Αθήνα. Λίγες μέρες νωρίτερα. Ο ήλιος λάμπει πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου… Μπαίνω από την πλαϊνή είσοδο, περνάω από τον έλεγχο και ανεβαίνω στο βασίλειο του Αλέξη Τσίπρα. Η νέα γυναίκα στον προθάλαμο γελάει πρόσχαρα. Εμείς θα τη λέγαμε γραμματέα ή ρεσεψιονίστ. Ομως σε ένα σοσιαλιστικό κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που τα μέλη του είναι μια ένθερμη αντιπολίτευση η οποία προσγειώθηκε ξαφνικά στην κυβέρνηση, κάτι τέτοιο θα ήταν ανάρμοστο. Στη γλώσσα των αριστερών είναι η συντρόφισσα που οργανώνει το γραφείο. “Μπορούμε να μιλάμε γερμανικά αν θέλετε, είμαι μισή Γερμανίδα, μισή Ελληνίδα”, μου λέει. Εδώ τα γερμανικά είναι η δεύτερη lingua franca. Πολλοί έχουν σπουδάσει στη Γερμανία και μιλάνε τη βερολινέζικη διάλεκτο ή έχουν την προφορά του Νότου…
Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος μιλάει και αυτός γερμανικά. Επισήμως είναι ο “διευθυντής του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού”, δηλαδή κάτι σαν τον διευθυντή της Καγκελαρίας – είναι το δεξί χέρι του Τσίπρα. Αν από κάπου κινούνται τα νήματα της νέας εξουσίας, αυτό συμβαίνει εδώ, από τους μοντέρνους έξυπνους νέους ανθρώπους, τον Τσίπρα και μαζί του τον Τζανακόπουλο και τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά… Εμείς οι αριστεροί ουσιαστικά είμαστε πάντα στην αντιπολίτευση, σκέφτομαι δυνατά. “Ναι, είναι στο DNA μας” λέει ο Τζανακόπουλος γελώντας».
To γονίδιο
«Οι αριστεροί έχουν ένα είδος γονιδίου αντιπολίτευσης, πολύ περισσότερο δε όταν πρόκειται για έναν αντικαθεστωτικό αριστερό συνασπισμό, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που πριν από οκτώ χρόνια το ποσοστό του ήταν 4%. “Το να κυβερνάς και το να είσαι στην εξουσία είναι δυο διαφορετικά πράγματα”, λέει ο Τζανακόπουλος. “Η κρατική εξουσία είναι περισσότερο ένας λαβύρινθος παρά μια ιεραρχία”. Ειρωνικό βλέμμα. Πουκάμισο, τζιν, γένια τριών ημερών – ο διορατικός πολιτικός του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν ξένο σώμα σε ένα καλόγουστο χίπστερ καφέ…
Ο Τζανακόπουλος είναι από εκείνους τους ευφυείς αριστερούς που ξέρουν τι θέλουν, αλλά επίσης γνωρίζουν ότι στον πραγματικό κόσμο δεν θα το αποκτήσουν, αν ορμήσουν προς τον στόχο χωρίς να κοιτάνε τίποτε γύρω τους. Αργότερα διασχίζουμε τον λαβύρινθο των γραφείων και ανεβαίνουμε στον πάνω όροφο του Μεγάρου Μαξίμου, όπου βλέπω στα γρήγορα τον Τσίπρα… Ο Τσίπρας είναι εγκάρδιος, αλλά στην πραγματικότητα είναι και κάπως συνεσταλμένος. Αισθάνεσαι ότι αυτός ο άνθρωπος δέχεται τρομερή πίεση…»