Μπορεί οι ταραχές στο Ιράν να έχουν προς το παρόν σταματήσει, ωστόσο η ανεργία και η ακρίβεια προμηνύουν νέες συγκρούσειςΑπό τον
Γιώργο Τραπεζιώτη
Παρότι η Τεχεράνη και άλλες πόλεις του Ιράν πέρασαν ακόμη μία ήρεμη νύχτα μετά τις ταραχές που ξέσπασαν στη χώρα τις τελευταίες μέρες, κανείς δεν ορκίζεται πως η «γη των Περσών» ξεπέρασε την κρίση. Μια κρίση με έντονα κοινωνικά χαρακτηριστικά, που απειλεί να αποσταθεροποιήσει δομές, αλλά κυρίως έναν από τους βασικούς πυλώνες σταθερότητας στην ασταθή Μέση Ανατολή. Τα μέσα ενημέρωσης της χώρας καθώς και τα social media δεν ανέφεραν καμία μαζική αντικυβερνητική διαδήλωση το τελευταίο εικοσιτετράωρο, παρά μόνο μικρές, σποραδικού χαρακτήρα συγκεντρώσεις σε μικρές πόλεις. Αντίθετα, στους δρόμους βγαίνουν πια οπαδοί της κυβέρνησης της χώρας, θέλοντας προφανώς και αυτοί -όπως και το επίσημο κράτος- να στείλουν το δικό τους μήνυμα στο εξωτερικό και ειδικά σε όσους ονειρεύονται «αλλαγές» στο Ιράν.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος καταδίκασε «τις προκλήσεις που προέρχονται από το εξωτερικό». Από νωρίς το πρωί της Πέμπτης η ιρανική τηλεόραση μετέδιδε εικόνες από νέες μαζικές διαδηλώσεις υπέρ της κυβέρνησης, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στην Ισφαχάν, στη Μασχάντ, στην Ορουμιέχ, στην Μπαμπόλ και την Αρντεμπίλ, με τους συμμετέχοντες να φωνάζουν «είμαστε όλοι μαζί πίσω από τον ηγέτη», τον αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Νωρίτερα οι Φρουροί της Επανάστασης, το επίλεκτο σώμα του ιρανικού στρατού, είχε κηρύξει το τέλος της «ανταρσίας» που άρχισε στις 28 Δεκεμβρίου από την πόλη Μασχάντ, τη δεύτερη μεγαλύτερη του Ιράν, και επεκτάθηκε σε όλη τη χώρα. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί πως από την προηγούμενη Πέμπτη έως τη Δευτέρα το βράδυ 21 άνθρωποι σκοτώθηκαν, στην πλειονότητά τους διαδηλωτές, και εκατοντάδες συνελήφθησαν, 450 μόνο στην Τεχεράνη, στη διάρκεια των επεισοδίων που σημειώθηκαν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Το μεγάλο στοίχημα τώρα πάντως για την Τεχεράνη είναι άμεσα να επιλύσει ζητήματα που έχουν να κάνουν με την οικονομική κατάσταση των πολιτών. Είναι χαρακτηριστικό πως η πολιτική τάξη στο Ιράν, οι μεταρρυθμιστές αλλά και οι συντηρητικοί, τάχθηκε κατά των ταραχών, υπογραμμίζοντας όμως παράλληλα την ανάγκη να βρεθεί λύση στα οικονομικά προβλήματα των Ιρανών και κυρίως στην ανεργία, που φτάνει το 30% στους νέους.
Ο μετριοπαθής Ιρανός πρόεδρος Χασάν Ροχανί, που επανεξελέγη τον Μάιο, είχε δεσμευτεί ήδη κατά την πρώτη εκλογή του το 2013 να εργαστεί για τη βελτίωση της οικονομικής και της κοινωνικής κατάστασης και οι ελπίδες των Ιρανών είχαν αναπτερωθεί, ειδικά μετά την υπογραφή της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, η οποία προέβλεπε και την άρση των οικονομικών κυρώσεων που είχαν επιβληθεί στη χώρα. Ωστόσο, το κόστος ζωής αυξήθηκε, όπως και η ανεργία, κάτι που ενίσχυσε τη δυσαρέσκεια των Ιρανών.
Μ.Η.Τ. 232120