Σπόντες για τη Δικαιοσύνη από σχετικούς και… άσχετους

Επικρίσεις Βερβεσού για παρεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας και εξυπνάδες Καμίνη, που πετάχτηκε από το πουθενάΤη μνήμη του πολιούχου αγίου της, του πρώτου επισκόπου της Διονυσίου Αρεοπαγίτη, τίμησε χθες η Αθήνα. Επίκεντρο ήταν ο Ναός του Αγίου Διονυσίου στο Κολωνάκι. Το πρωί τελέστηκε θεία λειτουργία από τον εορτάζοντα μητροπολίτη Κορίνθου Διονύσιο, τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο και τον επίσκοπο Θεσπιών Συμεών, πρωτοσύγκελο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. 

Στη θεία λειτουργία παρέστησαν εκπρόσωποι του δικαστικού σώματος και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, καθώς ο Αγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης είναι ο προστάτης των νομικών και του δικαστικού σώματος. Μετά τη θεία λειτουργία έγινε λιτανεία της εικόνας του αγίου στους δρόμους γύρω από την εκκλησία.

Στο μεταξύ, για δικαιοσύνη με κανόνες ισονομίας για την προστασία των ασθενέστερων πολιτών δεσμεύτηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου, στον σύντομο χαιρετισμό που απηύθυνε, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τον εορτασμό του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, στην Παλαιά Βουλή. Ο υπουργός έθεσε τις άμεσες προτεραιότητες του υπουργείου, την ώρα που ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτριος Βερβεσός και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης (από που και ως που), με τις τοποθετήσεις τους, έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόμενες πολιτικές παρεμβάσεις στον χώρο της Δικαιοσύνης.

Ο κ. Βερβεσός, αφού επέκρινε τις έμμεσες και μη κυβερνητικές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, κάλεσε τους δικαστικούς λειτουργούς να διαφυλάξουν το αυτεξούσιο της δικαστικής λειτουργίας, «μακριά από κάθε είδους παρεμβάσεις και εξαρτήσεις. Μακριά από πολιτικά παίγνια ή άλλες σκοπιμότητες».

Ταυτόχρονα, κάλεσε την πολιτική εξουσία να θεσπίσει «θεσμικά αντικίνητρα, τα οποία θα αποτρέπουν τόσο τις περιπτώσεις αθέμιτης διασταύρωσης της δικαστικής με την πολιτική εξουσία όσο και τις πιθανές υπόνοιες για «συνάντηση» των δύο λειτουργιών. Από την πλευρά του, ο κ. Καμίνης αναφέρθηκε σε απόπειρα χειραγώγησης και αποδυνάμωσης της Δικαιοσύνης η οποία, όπως είπε, «συνήθως έπεται, εφόσον δηλαδή έχουν μεν προηγηθεί, αλλά δεν έχουν αποδώσει άλλοι τρόποι χειραγώγησης, λιγότερο άμεσοι και οφθαλμοφανείς».