Ας υποθέσουμε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα είχε το συνήθειο, στις απαντήσεις του στις ερωτήσεις δημοσιογράφων, να ξεκινά τη φράση του με τη γαλλική λέξη «alors» (σημαίνει «λοιπόν»). Ο αμερικανικός Τύπος και η κοινή γνώμη της χώρας του θα εξέφραζαν με εντονότατο τρόπο τη δυσφορία τους, γι’ αυτό και η προσήλωση του κ. Ομπάμα στις αρχές και τις αξίες του αμερικανικού τρόπου ζωής θα αμφισβητούνταν.
Είθισται σε κάθε χώρα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να μιλούν τη μητρική γλώσσα της πλειοψηφίας. Η γλώσσα είναι η ψυχή κάθε λαού. Η ελλιπής γνώση της δεν συγχωρείται σε όσους έχουν αναλάβει κυβερνητικούς θώκους. Επιτρέπεται, ασφαλώς, στους παλιννοστούντες ομογενείς, στους μετανάστες και σε συναφείς ομάδες ανθρώπων.
Ο δοτός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, συνήθως, ξεκινάει τις φράσεις του με τις αγγλικές λέξεις «so» και «well» (ελληνικά σημαίνουν «λοιπόν»). Ο άνθρωπος δεν σκέφτεται ελληνικά. Μεταφράζει νοερά τα αγγλικά που θέλει να μας πει. Τον προδίδουν τα «so» και τα «well». Επιπλέον η επί 35 χρόνια σύζυγός του Σάνα Ινγκραμ δεν έχει καμία επαφή με τη γλώσσα μας.
Ομοίως και ο Γιώργος Παπανδρέου με το ανεκδιήγητο «μηδέν εις το πηλήκιο». Τα ελληνικά του πάσχουν από μεγαλύτερη πενία από την οικονομική που έχει προκαλέσει στους πολίτες.
Το αυτό και με τον Κώστα Σημίτη, στον νου του οποίου κυριαρχούσε η γερμανική εκδοχή της πραγματικότητας. Ανά τέσσερις λέξεις είχε τρία σαρδάμ. Απολύτως ανελλήνιστος!
Αυτό το χαρακτηριστικό των πασόκων «ηγετών» έπρεπε να μας έχει βάλει σε υποψίες. Μη ελληνικός ο τρόπος σκέψης τους, ανθελληνικό το αποτέλεσμα της πολιτικής τους. Για τους Ελληνες χρειάζονται μπροστάρηδες που να μιλούν, να σκέφτονται και να πράττουν ελληνικά. Τόσο απλό…