Το θρίλερ που ζούμε, από τη μαύρη ώρα που ανέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου την εξουσία μέχρι σήμερα, δεν μας αξίζει. Τίποτα απ’ όσα συμβαίνουν στον λαό μας δεν έχει τη σφραγίδα του δικαίου ή του επιβαλλόμενου. Οι κόποι, οι θυσίες και το αίμα που έχει χυθεί -από τα πεδία των μαχών έως τις διακεκαυμένες ζώνες του μεροκάματου- δεν αρκούν στα νομισματοβόρα όρνεα που κυριαρχούν στην Ευρώπη και σφετερίζονται εξουσίες, οι οποίες ανήκουν στους ανθρώπους.
Θέλουν κι άλλο αίμα κι άλλες θυσίες κι άλλα θύματα στον βωμό της πλεονεξίας τους. Μόλις τα λάβουν θα ζητήσουν περισσότερα. Και θα συνεχίσουν αυτό το βιολί ώσπου να επιτύχουν τον πλήρη υλικό και πνευματικό εξευτελισμό μας. Ο κατευνασμός ενός εκβιαστή είναι πάντοτε προσωρινός και διαρκεί έως το επόμενο τελεσίγραφο.
Η Ελλάδα -ηλίου φαεινότερο- δεν αντέχει ούτε έναν άστεγο ακόμα να περιφέρεται αβοήθητος στους δρόμους. Οι Ελληνες δεν έχουν ούτε τη θέληση ούτε τη δύναμη ούτε τα αποθέματα για να υποστούν περαιτέρω μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις τους.
Οι επόμενες γενεές δεν έχουν ερωτηθεί αν έχουν την πρόθεση να περάσουν τις ζωές τους σε μια πατρίδα που σκλαβώθηκε εξαιτίας της ήσσονος προσπάθειας και των φοβικών συνδρόμων της σημερινής άρχουσας τάξης.
Η αίσθηση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη με το ανθρώπινο είδος, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας και χρώματος, δεν μας επιτρέπει να συνεχίσουμε να κατεβαίνουμε άλλο του κακού τη σκάλα, υπακούοντας στα ιταμά κελεύσματα των «εταίρων» μας.
Το μήνυμα που έχει εκπέμψει η κοινωνία είναι σαφέστερο κι από τον ίδιο τον θάνατο: Ως εδώ! Οποιος δεν το έχει αντιληφθεί θα κληθεί να υποστεί τις συνέπειες της… απροσεξίας του.