Ισως να μην έχει γίνει αντιληπτό από τους καθ’ ύλην αρμοδίους, αλλά στα «μηνύματα» που εξέπεμψε ο ελληνικός λαός με την ψήφο του περιλαμβάνεται η άρνηση και η δήλωση αδυναμίας να υποχωρήσει περαιτέρω το βιοτικό επίπεδό του. Οι Ελληνες δεν μπορούν και δεν θέλουν να δώσουν ούτε ένα ευρώ επιπλέον σε φόρους. Δεν μπορούν και δεν θέλουν να υποστούν στην οικογένειά τους ούτε ένα επιπλέον… κρούσμα ανεργίας. Δεν μπορούν και δεν θέλουν να περικοπεί -ούτε κατά ένα ευρώ- ο ήδη απαράδεκτα χαμηλός μισθός τους. Οι ασφαλισμένοι και οι ασθενείς συμπολίτες μας δεν αντέχουν ούτε μια ημέρα παράτασης απεργιών των φαρμακείων επειδή δεν πληρώνει το κράτος τα οφειλόμενα και ούτε μια ασπιρίνη λιγότερη στα νοσοκομεία.
Ολοι έχουν φτάσει στα όρια της αντοχής τους, τόσο σε υλικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Οπως έχει κατ’ επανάληψιν γράψει η «δημοκρατία», το Μνημόνιο είναι απάνθρωπο, ανεφάρμοστο, διαλύει τη χώρα, ταπεινώνει και εξοντώνει τον λαό.
Αρα, οι βασικές πρόνοιες και τα θεμελιώδη άρθρα αυτού του κατάπτυστου κειμένου πρέπει να αναθεωρηθούν και να… προσγειωθούν οι απαιτήσεις των πιστωτών μας στο επίπεδο του εφικτού. Οποιαδήποτε άλλη λύση με επικοινωνιακού χαρακτήρα παροχές υποσχέσεων και ευχολογίων θα εισπραχθεί από την κοινωνία ως κοινός εμπαιγμός και η δυστυχία που σκορπίζει το Μνημόνιο θα επιστρέψει στις πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν ή το ανέχονται ως σφοδρή αποδοκιμασία, την οποία θα ακολουθήσει εκλογικός αφανισμός.
Γι’ αυτό, στην κρίσιμη και καθοριστική διαδικασία ουσιαστικής επαναδιαπραγμάτευσης των δανειακών συμβάσεων πρέπει να συμμετέχει η «Εθνική Ελλάδος» και να δώσει τον καλύτερο εαυτό της. Είναι η τελευταία ευκαιρία που έδωσε η Ιστορία στους σημερινούς πρωταγωνιστές του ελληνικού δράματος.
